İZ

BÖLÜM 16

Kapının açılıp kapanma sesinden sonra Emir görünmüştü. Herzamanki gibi giyinmiş saçlarını herzaman ki gibi yapmıştı, Emir aynı Emir gibiydi.

Sahilde beş on dakikadır Emir'i bekliyorduk, Algan ne konusacaksak burada konuşacagız demişti.

"Nasılsın Efgal?"

Emir'in sorusuyla başımı ona çevirdim.

"İyim Emir." deyip tekrar denize baktım. Deniz oldukça dalgalıydı biraz daha sert dalga olsa beni içine alavak gibiydi.

"Algan senden nefret ediyor olabilirim, senin de beni pek sevdigin söylenemez ama Efgal benim kardeşim onu benden uzak tutamazsın."

"Buna Algan değil ben karar veririm."

Söyledigim şeyle ikisininde gözleri bana kenetlenmişti.

"Bakmayım bana öyle, ben yokmuşum gibi davranmayı kesin."

"Ben sen yokmussu-"

"Kes sesini Emir. Madem o kadar kardeşindim ben senin şimdimi bu aklına geldi. Yıllardır neredeydin? O babam olacak it beni öldürmek isterken neredeydin? Peki ya Deniz o benim abim değilmiydi? O ölürken neredeydin?"

"Sakin ol Efgal, hepsinin açıklaması var."

Neyin açıklamasından bahsediyordu bu, yapacagı açıklamalar abimi bana geri getirecekmiydi? Asla.

"Açıklama felan dinlemek istemiyorum Emir."

"Yeter susun. Emir senden ne söyleyeceksen söyle."

Algan'ın mudahalesi ile Emir'le aramızda olan tartışma son bulmuştu. Emir üzgün bir şekilde bana bakarken bakışlarını benden ayırıp Algan'a yöneltti.

"Hisseler için uğrasacagını biliyorum Algan, ama senden başka uğrasacak kişiler ortaya çıkıyor. Dedigim gibi Efgal ne olursa olursun benim kanımdan, benim kardeşim. Ona zarar gelsin istemem, göz önünde fazla bulunmazsanız herkes için iyi olur."

"Bunu düşünücem."

Bunu düşünecekmiydi. Algan saçma bir iş yapmazdı, kim bilir aklından neler geçiyordu, bunu ikimizin yanlız olduğu ortamda konuşurduk.

"Kendinize dikkat edin."

Emir dikkatli olmamızı söyledikten sonra arabasına binip uzaklaşmıştı, arkasıdan ise hala bakıyordum. Beni gerçekten düşünüyor olabilirmiydi?
Zihnimde haddinden fazla cevapsız sorular ok gibi ordan oraya çakılıyordu.

Belkide bundan sonra asla normal bir hayatım olmayacaktı, o dip dedigim uçurumdan hep sürüklenecektim. Herzaman bir ölüm korkusuyla yaşamak zorunda kalacaktım. Arkamda herzaman bir nefes hissedecektim.

Bir abim ölmüş, bir abim kalmıştı. Ne kadarda garip bir cümle olmuştu bu böyle.

"Emir dediklerini açıklayacak mısın?" deyip gözlerimi Algan'a sabitledim.

"Açıklanacak birşey yok, etrafta tehdit oluşturan kişiler var. Emir sana zarar gelsin istemiyor, ben Emir'i iyi tanıyorum."

"Nerden bu kadar iyi tanıyorsun?"

"Beraber büyüdük denilebilir."

"Ciddimisin?"

"Evet."

Beraber büyümüş olmaları beni oldukça sasırtmıştı, Emir kaç yıldır benim hayatımda olan birisiydi.

"Emir kaç yıldır benim hayatımda. Senin beni bulman nasıl bu kadar zaman aldı?"