BÖLÜM 11

5.8K 215 11
                                    

ZAYN - Dusk Til Dawn ft. Sia

Müzigi sevenler buradamı?

Tuttuğum saçlarını bırakınca başı yere düştü. Biran içimi saran acıma duygusunu kafamdan silmeye çalıştım. Ben buydum, ben katildim. Ben katilde olmuştum. Ben acımazdım evet kesinlikle ben buydum. Karşımdakinin suçlu olup olmaması umrumda olmazdı, önemli olan benim o öfkeyi o siniri atmamdı, masum olup olmamaları umurumda olmayacaktı.

"Tamam yeter gel." deyip belime sarılan ellerle sırtım etten duvara çarptı. Beni yönlendirerek mekandan çıkardı, boşta olan koluyla montlarımızı almış, asansördeydik.

Bana tuhaf tuhaf bakmasına dayanamadım.

"Ne bakıyosun öyle? Hiç mi birisini döven görmedin."

"Evet böyle iki üç hamlede yere seren kız görmedim, görmüşken iyi bakiyim dedim."

Sinirden gözlerimi devirdim.

Asonsörün aynasına dönüp karışan saçlarımı düzeltirken Algan'ın sırtı aynaya dönüktü. Elini karnıma sarınca gözlerimi aynada gördüğüm yansımamdan çekip yüzüne baktım.

Asönsörün kapısı açılınca Algan karnımda olan elini çekip çıktı, peşinden ilerlerken otoparkta olan tek ses topuklu ayakkabbılarımın sesiydi.

Algan'la aramızda iki üç metre aralıkla yürürken duyduğum ıslak sesiyle durdum.

Algan'da durmuştu.

Algan arkasını yavasca dönerken boynumda hissettiğim nefesle titredim. Titrememle birlikte direk Algan'a bakarken o nefesin sahibine bakıyordu.

"Ne istiyorsun."

Algan'ın soguk çıkan sesi ölüm öncesi sessizliği gibiydi. Sinirden gözlerinde olan ateşi görebiliyorum.

"Bilmem, ne isteyeyim?"

Bacağımda olan soğuk metalle Algan'ın gözlerinden ateş çıkarken gözlerimi buldu. Soguk metal elbisenin bittiği yerde sabit dururken yavaşca elbiseyle beraber yukarı çıkıyordu. Elbise iyce yukarı çıkarken elim bir anda soguk metali tuttu. Bu hareketimi beklemiyor olacakki boş bulunmuştu, aldığım silahla bir adım atıp arkamı dönüp tam ateş edecekken benden önce bir silah ateşlendi.

Yerde yatan bedene bakarken gözlerimi kapatıp derin nefes alırken, ne yapacagımı kestirememiştim. Gözlerim açıp Algan'a döndüm. Elindeki silahı hala havada tutuyordu. Donmuş gibiydi.

"Algan?"

Ona doğru gidip tam önünde durunca bana baktı.

"İyimisin?"

Elinde olan silahı alıp kolunu indirdim. Aldığım silahını onun beline yerleştirip tekrar yüzüne baktım.

"Gidelim."

Nasıl yani? Bu adamın kim olduğuna bakmayacakmıydık.

Kimin gönderdigini veya neden geldigini?

"Kim olduğunu bulmayacakmıyız."

"Gidelim dedim Efgal." deyip kolumdan tutup çekerken ayağımdaki topuklarla peşinden koşturuyordum.

Elinde olan montları arka koltuga fırlatırken arabayı çalıstırdı. Hızla otoparktan çıkarken koltuğa yaslandım. Son hızla yolda ilerlerken normalde asla sorun yapmayacağım hız şuanda beni rahatsız etmişti.

İZ  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin