Şarkılar Seni Hatırlatır

Bölüm 11

Teyzem anlamsız bir şekilde suratıma baktı.

-Ne oluyor Çağrı? Iyimisin sen?

Hayatıma sövdüm, bu kadarıda olmaz ama ya. Ben mutluluğu hiçmi hak etmiyorum? Tam mutlu oldum derken hayatımdaki yanlışların doğurduğu mutsuzluklar peşimi bırakmıyordu. Teyzeme döndüm:

-Ben gidiyorum.

Teyzem hızlıca kolumu yakaladı ve beni sertce kendine doğru çevirdi.

-Hayır küçük hanım hiç bir yere gitmiyorsun, diye bağırdı.

Çantama yeltendim.

-Çağrı bana bir açıklama borçlusun. Bu şekilde çekip gidemezsin! Bütün sorun Nejat Bey'in oğlumu yani?

-Yani mi ? Yani mi? Teyze sen benim o çocukla neler yaşadığımı biliyormusun?

Teyzem hayatımda gördüğüm en sinir bozucu kahkahayı attı.

-Henüz 16 yaşındaydın. Ne yaşamış olabilirsin ki? Abartıyorsun gerçekten. Oysa bende bu aralar olgunlaştığını düşünmüştüm.

Ne mi yaşadım ? Tabi senin hiç bir şeyden haberin yok! 2 yıl önce sen salonda namı değer Nejat Özilhana kur yaparken az kalsın benim bakireliğim elimden gidiyordu. Içimden bir kez daha sövdüm. Korkuyordum ve bunu kesinlikle inkar etmiyordum. Teyzem derin bir iç çekti.

-Ben yukarı çıkıyorum. Hazırlanmam lazım.

Elim ayağım titriyordu. Ne yapacaktım ben? Sırtımda yumuşak bir el hissettim. Irkildim:

-A efendim sizi yemek odasına alabilirmiyim?

Usulca kalktım. Yemek odası yerine misafir banyosuna yöneldim. Başımı eğdim hızlıca yüzüme buz gibi su çarptım. Nazikçe yüzümü yumuşacık havluya kuruladım. Hazır olduğumu hissettiğimde kapıyı açtım. O sırada boynumdaki kolyenin yavaşça boynumdan kaydığını hissettim. Saniyeler sonra küçük bir şangırtıyla kolyem yerdeydi. Uffflayıp puffflayarak yere eğildim. Kancası kopmuştu, s*ktir yaa! En sevdiğim kolyemdi. Başımı kaldırdığımda nefesim kesildi, kalbim durdu sandım. Yutkundum:

-Selam Çağrı! Beni hatırladınmı ?