Bölüm 19

37 3 0
                                    

Aynanın karşısına geçmiş oflayıp puflayarak deliler gibi elbise deniyordum. Teyzemin her zamanki gibi yine çok önemli bir parti olduğunu yarın gece beni alacağını söyleme faslının hemen ardından kendimi gardırobumun önüne atmıştım. Alışverişe çıkmaya zamanımda yoktu. Giyeceğim kıyafetler sınırlıydı. En güzel ve şık elbisemi Selim'le öpüştüğümüz geceki yemekte giymiştim. Eğer aynı şeyi giyersem teyzem kafaları yerdi. Sonunda bir şeye benzeyen bir elbise buldum. Bu annemin elbisesiydi. Eski olmasına rağmen demode durmuyordu. Kendine göre bir tarzı, bir havası vardı. Yavaşca üstüme tuttum. Evet bunu giymeliydim. İç çekerek elbiseyi kapımın koluna astım. Yatağın üstündeki paçavra yığınını kucaklayıp gardırobuma tıktım. Teyzemi arayıp Gönül'ü bir günlüğüne buraya göndermesini istemeliydim. Ev kelimenin tam anlamıyla bok götürüyordu. Yatağa oturdum ve teyzemin açmasını bekledim. Üçüncü çalıştan sonra açıldı.

-Evet Çağrı?

-Teyze, yarın sabah Gönül'ü buraya gönderirmisin? Evin galiba bir toparlanmaya ihtiyacı var.

-Üzgünüm ama geç kaldın. Sana binlerce defa bu teklifte bulunmuştum. Gönül'ü kovduk biz.

-Ciddimisin? Peki ama neden?

-Amann bir sürü zırvalık işte. Boşver sen ben sana başka birini bulurum. Elbiseni seçtinmi?

-Evet, annemin elbi-, demeye kalmadan teyzem lafı ağzıma tıkarak telefonu kapattı.

-Süper o zaman yarın seni aldırırım, hadi öptüm.

Telefonu kulağımdan çekerek yatağa attım. Annem ne kadar farklıydı öyle..

Arkadaşlar bu bölüm çok kısa oldu biliyorum. Ama yarın 20. Bölümü yayınlacağım. Ve büyük ihtimal bu güne kadar yazdığım en uzun bölüm olacak. Ayrıca Çağrı'ya multimedia koyacağım :)). Okuyan ve beğenen herkese çok teşekkürler. Bu arada yeni hikayem Anılar Asla Ölmez'e bir bakın derim. Teşekkürlerr.

Şarkılar Seni HatırlatırHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin