Bölüm 25

23 1 0
                                    

Silah sesi kulağımda çınladığı an sinir krizi ile karışık bir şeyler geçirmiştim. Hızlıca ailemin albümünü ve eşyalarını sandığa tıkıştırıp eski yerine koydum. Elbette bu iş burda bitmeyecekti ama silah sesine bakmam gerekiyordu. Titrek ve korkak adımlarla merdivenlere yöneldim. Ev eski olduğu için merdivenler en ufak harekette deli gibi gıcırdıyordu. Burak'ın kafası aşağı kattan gözüktü. Sebebini bilmesemde içime bir rahatlık çöktü. Bana ne oluyordu böyle?

"Beni merak mı ettin Kelebeğimm?"

Midem bulanmıştı. Ne zamandır konuşmadığımı hatırlamıyordum. Neredeyse kendi sesimi unutmuştum.

"Hayır seni değil. Sadece sesi merak ettim."

"Anlıyorumm. Merak edecek bir şey yok. Bir ses duydum, bir el ateş ettim öyle."

İçimden, ohooo bu öyle her sese ateş edecekse işimiz bitik, dedim ama dışarıya vurmadım.

"Bende seni yemeğe çağıracaktım. Aç olmalısın değil mi? Ben kurt gibi acıktım."

Nasıl bu kadar neşeli olabiliyorduki. Herhalde birini kaçırıp, zorla alıkoymak böyle bir şeydi. İnsanın içine ayrı bir neşe veriyordu. Bu düşüncelerle tahta masaya oturduğumu yeni fark ediyordum. Yemekte fırında tavuk ve pilav vardı. Şaşırmış bir ifadeyle tabağıma baktım.

"Ne o, şaşırdın değil mi? Merak etme balım sana asla kötü yemek yedirmem ben."

Tam ağzıma bir parça tavuk atmıştımki, söylediği sözle yüzümü istemsizce buruşturdum.

"Ne olduu? Tadı güzel değil mi yoksa?"

"Hayır, tadı gayet iyi."

Yalandan bir ohh çekti.

"Bana balım, kelebeğim falan demeyi ne zaman bırakacaksın?"

Sorum onu üzeceğine dahada keyiflendirmişti.

"Hiç bir zaman."

"Ama ben istemiyorum! Anlamıyor musun? Ben seni istemiyorum. Burada olmayı, seninle olmayı istemiyorum. Senin adınla ilgili bile bir şey istemiyorum! Nasıl bu kadar umursamaz olabiliyorsun? Neden seni istemeyen birine bu kadar takıntılısın?"

Yutkundu. Fazla ağır çıkmıştım sanırım. Ama bana göre sözlerim değil, bu kadar fazla cümle kurmam ağır gelmiş olmalıydı. Uzun zamandan beri sustuğum için bu çıkışım onu şaşırtmıştı. Öte yandan yüzü keşke hep sussan, o ağzını açmaz olaydın der gibiydi. Sonunda konuştu.

"Bazen insan sadece sevdiği için her şeyi yapabiliyor."

Bu cümle normal zamanda beni hiç etkilemezdi. Sonuçta Burak bu. Nasıl sevebilir? Ama şu anki hali sözlerine destek çıkar gibiydi. Bu manzaraya daha fazla bakamazdım, yoksa gerçekten inanmaya başlayacaktım. Hızlıca masadan kalkıp odama çıktım. Kapıyı kapattım. Yatağa uzanıp düşünmeye başladım. Aşağıdan tabak toplama sesleri geliyordu. Burak Özilhan bulaşık yıkıyor! Hah, inanamıyorum. Yüzümü duvara dönerek, bir kaç damla yaşın akmasına izin verdim. Bu aralar hep ağlıyordum. Nedeni kaçırılmış olmam değildi. İçimde, en derinlerde bir şey vardı. Sürekli ortaya çıkıp bir kaç damla yaş akıtıyordu öyle. Aradan yarım saat geçtikten sonra hafifce uyuklamaya başlamıştım. Tam kendimi uykunun derin kollarına bırakacakken bir ses duydum. Aslında bir değil bir çok ses. Hemen kulak kabarttım. Boğuşma sesleri geliyordu. Aniden yataktan fırladım. Elim ayağıma dolaşmıştı. Aşağı inmeliydim, ama tamamen savunmasızdım. Hemen şifonyerin üstündeki şamdana uzandım. O sırada kapım gürültüyle açıldı. Daha doğrusu kırılıp, üstüme savruldu demeliyim. Kaslı ve yapılı bir adam karşımdaydı. İki kolundaki dövmeler kulaklarına kadar uzanıyordu.

Başı neredeyse keldi. Beni elimdeki şamdanla görünce güldü.

"Ne yani onunlamı kendini koruyacaksın?"

Siyah eldivenli eliyle şamdanı işaret etti.

"Neden olmasın?!"

Bir anda savunmasız anını yakalamıştım. Kafasına şamdanı geçirdiğim gibi koştum. Merdivenlerin yarısına gelmiştimki, tökezledim. Toparlanmaya çalışırken arkamdan bir ayak beni ittirdi. Merdivenin son basamaklarından deliler gibi yuvarlandım. Herhalde kemiklerim kırılmıştı. Sadece bir kaç saniye sonra kendimi birinin kollarında buldum. Tek hatırladığım şey gecenin karanlığında sallanan ağaç dallarında Selim'i gördüğümdü...

Selamm! 300 olmuşuz! Bu gerçekten beni çok mutlu etti. Daha ilk günler 20 okuyucuya deliler gibi sevinirken, 300 demek kulağa tuhaf geliyor :D Çok teşekkür ederimm. Bölümü umarım beğenmişsinizdir. Gecenin 2'sinde birden yazmak istedim. İleriki bölümler için kafam çok karışık. Fikir ve önerilerinizi bilmek isterim lütfen yorum yazın yada mesaj atın. Zamanını ayırıp okuyan herkese bol teşekkürler :*

Şarkılar Seni HatırlatırHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin