Bölüm 12

40 4 0
                                    

En son hatırladığım teyzemin tiz çığlıkları olmuştu. Gözümü açtığımda özel bir hastanenin odasında bulmuştum kendimi. Farketmeden Selim diye sayıkladığımı hissettim. Yan tarafıma baktığımda teyzemin ve Nejat Özilhan'ın oturduklarını gördüm. Birden yüzüm kızardı. Ne oldu bana? Kafamı sol tarafa çevirdim, tam orda Selim olduğuna eminken yüzüme bir tebessüm yayıldı ansızın. Ama kafamı çevirmemle o tebessüm anında toz oldu gitti.

Burak!!!

Nefretle kafamı başka yöne çevirdim. O sırada onun o iğrenç sesini duydum:

-Uyandı, uyandı!!

Teyzem meraklı bakışlarla burnunu çeke çeke sandalyesini yanıma yaklaştırdı.

-Canım, iyimisin?

Iyi değildim. Hemde hiç iyi değildim. Zaten hastanelerden nefret ederim. Bu hiç bir zaman değişmedi. Aradan belkide 3 yıl geçse bile. Ama teyzemin yüzündeki endişeli ifadeyi ilk defa görüyordum.

-Iyiyim teyze. Ne oldu bana? dedim.

Aslında ne olduğunu çok iyi biliyordum. O pis yılanı karşımda görünce fenalık geçirmiştim. Arkamdan sinsice gelmiş bir de beni hatırladınmı diyor. Hatırlamaz olaydım.

-Senin için çok endişelendik Çağrı.

Teyzem yüzüme bakıp Kaş göz işaretleriyle Burak'a doğru dönmemi istedi. Gözlerim neredeyse ateş saçıyordu. Teyzem durumu anlayınca:

-Şu an olayların şokunda olmalı. Belkide onu biraz yalnız bırakmalıyız dedi.

Özilhanlar anlayışla kafalarını sallayıp odadan çıktılar.

-Çağrı bana neler olduğunu anlatırmısın canım? Ben kapıda Nejat beyi karşılıyordum. Seni arandım, bulamadım. Gönül'e sordum oda misafir banyosunda olduğunu söyledi. Çıkarsın diye bekledik ama ses gelmeyince Burak yanına gitmek istedi sonrada seni baygın bulduk işte.

Bu kadarıda olmaz ama ya! Yalana bak beni korkutun bayıltan kendisi birde iyilik meleği oldu başıma.

-Teyze Burak'ın beni bulduğu felan yok, asıl beni bayıltan o zaten dedim.

Teyzemin gözleri fal taşı gibi açıldı.

-Buda ne demek böyle?

-Banyoda elimi yüzümü yıkıyordum. Birden arkamdan sinsice gelip ödümü patlattı. Bende kendimden geçmişim işte.

O sırada doktor elinde bir yığın dosyayla içeri girdi.

-Merhaba Küçük hanım, Pervin Hanım?

-Evet benim, dedi teyzem.

-Küçük Hanımın hiç bir ciddi problemi yok. Bir anlık korku ve stresle küçük bir baygınlık geçirmiş o kadar. Bu durumda söylenebilecek tek bir şey var. Şu aralar stresten uzak durmalı. Aksi halde bu şekilde baygınlıklar meydana gelirse bir kaç kan tahlili yapmak gerekir. İşlemleri halledip gidebilirsiniz.

Ardından inci gibi dişlerini göstererek kapıdan çıktı. Teyzem tam ağzını açmışken kapıda Selim gözüktü. Küçük bir çığlık attım.

-Selimmm!

-Şş sakin ol tamam.

Ben yatakta sevinçten debelenirken teyzem memnunsuz bir halde bizi izliyordu.

-Şey teyze bizi biraz yalnız bırakabilirmisin, dedim.

Bozulmuş gibiydi ama hiç bozuntuya vermeden:

-Tabi keyfinize bakın, diyip odadan çıktı.

Selim'e doya doya sarıldım.

-Iyimisin, dedi endişeli bir ses tonuyla.

-Evet, evet ben iyiyim.

Tekrar sarıldık. Yüzüme büyük bir gülümseme yayılmıştıki hemen söndü. Kapının kenarından bir çift siyah göz bizi izliyordu. Burak!!

Şarkılar Seni HatırlatırHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin