BEYAZ

15. Bölüm

Şarkı önerisi: Bishop Briggs - River

7 gündür sıkı bir şekilde çalışıyorduk. Elanora o günden sonra asla böyle bir şey yapmadı. Ama bakarken yine imalı bakıyordu. Utandığımı gördükçe gülüyordu, hoşuna gidiyor olmalıydı. Şu anda herkesin çalıştığı ana salondaydık.

" Hey şu elini daha hızlı ve keskin indir. Düşmanlarını gıdıklamak mı yoksa indirmek mi istiyorsun ?"

" Bak, Elanora. Deniyorum ama olmuyor."

" Olacak o zaman Vretto."

O günden sonra herkese anlattığını söyledi Kedi rüyada gördüklerimi. Herkes kararıma saygı duyuyor ve bana "Vretto" diyorlardı.

" Öf Vretto şöyle bakma bana. Tamam başarırsın sen de. Hem şu anda gayet iyi durumdasın. Baya ilerleme gösterdin. Bak göstereyim."

Arkama geçti. Kolumu kavradı.

" Kolunu bana bırak."

Kafamı salladım.

" Kolunu zarif fakat keskin bir şekilde kullanmalısın. Asla ama asla kasma. Kas kullanmayacaksın. Kılıç değil enerji şu an senin silahın."

Elimi düzleştirdi, bileğimi düzeltti ve kolumu yavaşça indirdi.

" İşte tam bu rahatlıkta ama hızla indirmelisin. Dene."

" Tamam." dedim kısık bir sesle.

Kedi'den

Antrenmanın başından beri rahatsızdım. Bilmiyorum ama o ikisinin arasında yanlış bir şeyler vardı. Bir amaç doğrultusunda birleşmiş olmalılardı. Bu dışarıdan bakıldığında evet tamamen antrenman ortaklığıydı ama öyle olmadığını seziyordum.

Önümdeki mankeni hızlı bir şekilde yumruklamaya devam etmeliydim. Önüme döndüğümde indirdiğim yumruklar beni şaşırtıyordu. Sinirlendiğimde daha güçlüydüm. Bunu elementimi kullanırken de hissediyordum. Öfke onu besliyordu. Ama bu besleme onun kontrolden çıkmasına da sebep olabiliyordu. Eğer ateş vücuduma zarar verseydi şu anda bütün bedenim kızarıklık içinde olurdu. Herkes ne kadar mükemmel ve güçlü olduğumu düşünse de arka planı kimse bilmiyordu. Aklımda konuşan o fısıltıları. Beni sinirlendiğimde ele geçirmeye ramak kalan o karanlık sesleri... Annem Lilith idi. Elbette normal bir hayat sürmeyecektim ama bu da fazlaydı. O ikisi arkamda fingirdeşip antrenman ayaklarına yatarken ben burada bütün yükü omuzlarımda hissediyordum. Ult kesinlikle durdurulmalıydı ve bizim küçük Vretto'muz daha gücünde tam olarak usta bile değildi. Evet biz çok iyiydik ama bir zincirin gücü en zayıf halkası kadardır. Tom bile şimdiden çok ama çok iyiydi. Ondan da haz etmesem de işimize yarardı. O zayıf halkanın acilen güçlenmesi gerekiyordu. Arkamdan gelen kahkaha sesiyle sinirlerim iyice kontrolden çıkmıştı. Arkamı döndüğümde Elanora'nın Bl- Vretto'ya bakarak kahkaha attığını görmüştüm. Bu yeni ismine de hiç alışamadım. Sürekli Blu diyecek oluyorum.

Döndüm.

" Çok eğleniyorsunuz galiba."

Şaşırmışlardı.

" Anlamadım Kedi." dedi Vretto bana bakarak.

" Neyi anlamadın ? Ult'a karşı sınırlı zamanımız olduğunu mu anlamadın ? Şu anda hiçbiriniz bilmeseniz de Vampirlerin Prensi Elcha kaçırıldı, bunu mu anlamaıyorsun ? Ya da vampir bölgesi bir savaşın içinde, bunu mu anlamıyorsun ?"

" Peki bunun bizim çalışmamızla ne alakası var ?"

Kıkırdadım.

" Çalışmanız mı sevişmeniz mi Vretto ?"