MAHREM

8/Kaçış

❄️
Keyifli okumalar dilerim.

Yatağın üzerindeki bavulda gezdirdi gözlerini ardından dolabını da kontrol etti. Unuttuğu hiçbir şey yok gibi gözüküyordu ve inşallahta öyleydi. Bavulun kapağını kapatıp fermuarını çektikten sonra üzerini giyindi.Bilgisayar çantasını da omzuna taktıktan sonra bavulunu çeke çeke odadan çıkıp avluya inmek için yürümeye başladı. Onu gören Murathan koşarak elindeki bavulu aldığında Süphan gülümsedi:

-Teşekkür ederim.

Murathan avlunun geniş kapısından çıkıp gözden kaybolduğunda Sühan derin bir nefes alıp avluda onu bekleyenlere baktı. Hacer,annesi,Zehra,Medine Hanım amcası ve babası da oradaydı. Yılmaz...o neredeydi...? Bozulduğunu belli etmemek adına buruk bir tebessüm yerleştirdi dudaklarına. Merdivenleri inip önce babasına sarıldı.Hacer kadına sarıldığında yaşlı kadının gözlerinden yaşlar boşandı:

-Yeni gelmiştin be guzum...

-Yine gelirim.

Diyerek iki yanağından da öptü kadını. Ardından Zehra'ya döndü:

-Hoşçakal Zehra.

Cevap vermemiş. Kafa sallamıştı Zehra.Murathan avluya girip seslendi:

-Araba hazır hanımım.

-Geldim.

Murathan'ın peşinden avludan çıkarken hala Yılmaz'ın bir yerlerden çıkacağını ümit ediyordu. Neyseki öyle bir şey olmadı ve Sühan araca yerleşti.

- - -
Araca bindirildiğinde içi buruktu küçük kızın. Şöförleri Kemal dikkatle baktı aynadan küçük kıza:

-Küçük hanım? İyi misiniz...?

Sühan cevap vermek yerine kollarını önünde kenetleyerek cama döndürdü kafasını. Kemal yeniden sordu:

-Canınızı sıkan bir şey mi var?

-Hep beni göndeyiyoylar! Yıymaz neden geymiyor benimle?

Kemal ufak bir kahkaha attı:

-Onu da gönderecekler hanımım.

Küçük kız ellerini ön koltukların iki yanına koyup öne doğru eğildi ve meraklı bakışlarla Kemal'i süzdü:

-Neyeye göndeyecekler...?

-Biraz uzağa.

Dedi Kemal. Sühan endişeyle sordu:

-Çok uzak mı? Daya geymeyecek mi yoksa?

-Gelecek.

Dedi Kemal küçük kızı rahatlatmak için. Ardından devam etti:

-Okulunu okuması için gidecek sonra gelecek.

Sühan oflayıp geri yaslandı ve arka koltuğa uzandı:

-Seyce oyda beni unutup yeni piyemsesleri olur mu?

Kemal gülmemek için kendini sıkarken cevap verdi:

-Sanmıyorum.

-Bana hep ufakkık diyoy. Ufakkık...

Dedi üzerine basa basa. Kemal rahat bir tavırla cevap verdi:

-Ufakkık değil ufaklık diyor sanırsam. Fakat bu kötü bir şey mi?

Sühan hafif doğrulup kocaman açtığı gözleriyle ona baktı aynadan: