Początek: 02.03.2018 rok
Koniec: 22.03.2020 rok
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
Główną bohaterką jest Kaori Takanagi, 16-sto letnia dziewczyna, która razem z rodziną przeprowadziła się z Japonii do Francji. Kaori w poprzedniej szkole była prześladowana przez co teraz...
Obudziłam się na równo z budzikiem. Znowu szkoła. Dziś dopiero wtorek. To dopiero drugi dzień szkoły, a już mam jej dosyć. Pociesza mnie jednak fakt, że za 4 miesiące zaczynają się wakacje. Dziś jest 1 marca, czyli pierwszy dzień wiosny za 3 tygodnie. Jestem ciekawa czy szkoła coś organizuje.
Wczoraj w szkole nie było Rudego (Kastiela) z czego oczywiście się cieszę. Im mniej go widzę i z nim rozmawiam tym lepiej. Wstałam z łóżka i udałam się do garderoby. Wybrałam:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Zeszłam na dół do kuchni. Na stole stał stos naleśników, a obok leżała jakaś kartka. To była wiadomość od mamy.
Na stole macie gotowe śniadanie. Powinno być jeszcze ciepłe, a jeśli nie jest to proszę, aby Kaori je podgrzała. Tata wyjechał na pilną delegację, która trwa 5 dni. Ja mam za zadanie zrobić ważny reportaż po za Paryżem. Powinnam wrócić za jakieś 3 dni. Zostawiłam wam pieniądze na wydatki na ten tydzień. Chłopcy krzyczeli wczoraj, że zakładacie zespół, dlatego zostawiam ci pieniądze na wydatki z tym związane. Jeśli coś się wydarzy macie dzwonić. Do zobaczenia za 3 dni.
Mama <3
No cóż... W takim razie będziemy sami w domu przez 3 dni. Zjadłam 2 naleśniki i zaczęłam robić drugie śniadanie do szkoły. W trakcie gdy robiłam nam bentou przyszła reszta domowników.
- Dzień dobry. – powiedziałam.
- Dzień dobry. – odpowiedzieli.
- Rodziców nie będzie przynajmniej 3 dni. – poinformowałam rodzeństwo.
- Jak to? – zapytał Kei.
- Tata pojechał na delegację firmową, która trwa 5 dni, a mam jest po za Paryżem. Robi jakiś ważny reportaż. Napisała, że powinna wrócić przynajmniej za 3 dni. – powiedziałam.
- Więc mamy wolną chatę przez 3 dni. – powiedział Nao.
- Ale to nie znaczy, że możemy urządzać jakieś imprezy pod nieobecność rodziców. – powiedział Kaz.
- I, że nie musimy chodzić do szkoły. – powiedział Kei.
- Wcale nie jesteście zabawni. – powiedział Nao.
- Ale mają rację. – powiedziałam. – Jedzcie śniadanie bo niedługo wychodzimy do szkoły.
- Itadakimasu. – powiedzieli, a ja właśnie skończyłam robić bentou dla najmłodszych.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
