7 DAYS AFTER THE ENTRANCE EXAM
Tal, open your email!!!! Exam result is in!!!!!! Excited na akong malaman anung result!!!!! Ano?? Sabay tayo?? Game??
Excited na boses agad ni Eman ang wake up call ko. Grabe!! Halos ala-sais pa lang ng umaga eh ayan na agad ang results?! Huhuhu. Nakakaiyak sobra!!! Mas gusto ko pa yatang mag banyo muna bago basahin to. Or, mamayang gabi ko nalang to basahin para hindi masira umaga ko kung sa ano mang resulta nito. Lord!!!!!!!!!!! Alam na this ha?!
Ayokong buksan Eman! Ayoko!!!!!!!!!
Ano ka ba Tala!! Buksan na nga eh! Gusto ko sabay tayo!! Bilisan na please sobrang gusto ko na kasing malaman ang results ko.
Pwede ba kung excited ka, wag mandamay ng hindi! Buksan mo na nga sayo.
Ayoko! Dapat sabay tayo, ang unfair mo!!!!!!!
tok.. tok.. tok..
Buksan mo kwarto mo, andtio ako sa may pintuan!
Omg!!! Grabe, may sa maligno siguro tong lalakeng to! Sumusulpot lang saan saan!
"Oh?? Grabe!! Di man lang nag sabi na papunta sya, tingnan mo nga yan oh parang wala pang hilamos eh!!!" Sabay pahid ko sa mata ni nya.
"Sobra manlait?! Sabi ko nang excited ako!!!" at kinuha nya ang laptop ko binuksan at parang bubuksan narin ang email ko.
"Op! Oooop! oop! Wag muna nga!!!!!!!!!! Eman eh ang kulit!!!" hinila ko ang laptop ko at sinarado uli. Hinablot nya na naman at nakuha sa akin ulit ang mahiwagang laptop.
"Tal!! Ano ba!!! Kelan mo pa ba yan bubuksan?! Kahit anung tago mo jan, bubuksan at bubuksan mo yan! Ano ba! Sige, ganito nalang. Buksan mo akin, bubuksan ko sayo. Game?"
Parang convincing yung deal nya ah! Huhuhu. Pero pag bagsak ako, kakahiya naman nun! Grrr. Ah bahala!!! Bahala na talaga. at yun nga.... Pumayag ako sabay tawag sa lahat ng robot sa kalawakan na wag munang mag rebelde!!!
Sa phone ko lang ni-log in ang email ni Eman, at sdahil excited na sya, inuna ko nang binuksan sa kanya at syempre, as expected pasado sya. Naakuha lang naman sya ng B+ at kung tutuosin ang highest eh A. Diba?? Ang talino nya talaga. At nang dahil sa result nya ay mas lalo akong pinagpawisan ng lava!!!
Kinuha na ni Eman ang laptop ko. Seryosong seryoso mukha nya nang binuksan nya ito, kitang kita ko sa mga mata nya ang pag galaw ng pakanan papuntang kaliwa sa pag unti unti nyang pagbasa sa result ko. Sa pagmamasid ko sa kanya, parang unti unti na akong kinakain ng lupa, binubuhusan ng semento at anytime pwede na akong tumigas sa kinauupuan ko. Parang hinaharangan na ng sandamakmak na yelo ang ilong ko........... tumunog na ang laptop na para bang tinupi na upang isarado.
Sinarado ni Eman ang laptop, nilapag nya sa study table ko at bigla akong niyakap. Ni-wala man lang ka reaksyon-reaksyon ang mukha nya. Di ko malaman ang mararamdaman ko. Unang pumasok sa utak ko eh kung paano ito sasabihan sa parents ko. Pangarap kasi talaga nilang doon ako makapag aral at makapagtapos. Nagsimula nang tumulo ang luha ko at niyakap narin ng mahigpit si Eman.
Biglang hinawakan ni Eman ang mukha ko gamit ang dalawa nyang kamay, nilapit nya ang bibig nya sa mukha ko. HA??!! TEKA ANO TO??!! HAHALIKAN NYA PA AKO?! ANG DRAMA NA NGA MANANYANSING PA?! Aww. Na-relieve naman ako nung nilapit nya pala sa may tenga ko sabay sabing pumasa ako. Hay ayun lang naman pala eh sasabihin nya lang pala na pumasa ako. HAAAAAAAAAAA???????? @!#$%^&*!!!!!!! PUMASA AKO?????????? MY GOODNESS GRACIOUS!!!!!!!! OO PUMASA NGA AKO!!! KUMABIT AKO SA C+!!!! Muntikan na yun, last grade kasi sa nakapasa eh D! OMGGGG!!!!!!!!!! Tumalab nga ang pagdadasal ko halos oras oras nung buong linggong hinihintay namin ang results.
Ang saya namin!!!! :)
BINABASA MO ANG
I'm not his type
RomansaKwento ni Tala at Eman na denial sa nararamdaman nila sa isa't isa. Pano kaya nila napaalam sa isa't -isa ang feelings nila? Yan ang malalaman niyo sa pagpapatuloy nito.
