He's That Nerd

HTN-6

HTN-6

Arvin pOv

HINDI ko alam kong saan kami papunta, basta lang niya ako hinila nang hinila.pero maya-may pay' nakarating kami sa mapunong lugar.tahimik at masimoy na hangin.

Nabalik lang ako sa wisyo ko nang bitawan niya ako at humarap siya sakin nang blanko ang mukha.napalunok ako sa mga titig niya.na para bang pinapatay ako.

"A-ahh--"

"STUPID!!" Giit niyang sabi. Nang putulin niya ang sasabihin ko.

"You are really stupid NERD! Bat hindu ka lumaban!!" Galit niya sabi. Napatanga ako kung bakit ganyab siya mag react. Anu bang ginawa ko?

"H-huh? Anung ibig mong sabihin?"tanung ko pero sana hindi ko na tinanung pa. Mas nakakatakot syang tumingin.

"Hindi ka ba talaga makaintindi? Are you a really top  nutcher??!" Sabi niya. Teka panu nya nalaman na--

"It dOsen't matter! You stupid nerd! Hindi mo ba magawang ipagtanggol ang sarili mo?! Hindi ka ba makalaban sa taong yun?! Pinagtatawanan ka na tapos parang wla lang sayu?!!" Sigaw niya sakin. Hindi ko maintindihan kong bakit siya ganito sakin. Pero masaya ako dahil may tao palang nag aalala sakin.

"Why are u smileng??" Biglang tanung niya. Pahinto ako sa pag iisip.hindi ko namalayan na nakangiti na pala ako.

"A-ah w-wala ...anu s-salamat.." sabi ko at yumuko.

"Tsk! I don't need your thank u"  napatingin ako sa kanya. Pero nakatagilid ang ulo niya. Pero kita padin sa itsura nya ang napakagandang mukha na talagang bagay na bagay sakin.nagulantang ako nang tumingin siya sakin kaya nakapayuko ulit ako..

"A-ah anu bang gusto mong gawin ko kung ayaw mo nang thank u ko."

"You'll have to do ......is to be strong. Protect yourself and don't let them ....Hurt you..." Sabi niya aga ko siyang tinignan.at saktong nagtama ang mga mata namin. Pero kakaiba ang dating nang mga mata niya. Parang nakikipag usap sa kaluluwa ko.

"P-pero h-hindi ko kaya..."

"Tsk! Yeah! Hindi mo kaya...pero kayanin mo dahil yan ang gusto ko... Sa oras na makita ko ang sinumang mangbubuly sayu at nagpapabully ka naman......BAKA PATAYIN KO NA SILA"

Pagkasabi niyang yun....may kung anu ang lumalabas na itim sa katawan niya. Hindi ko alam pero totoo pala yun?kahit hindi mo nakikita pero ramdam mo.

Wala akong nasagot.... Anung klase siyang babae?

"B-bakit mo ba to ginagawa sakin? Anu bang ginawa ko sayu at kailangan mo kong sabihan nang mga ganyan..."

"Obviously.......nerd.Kailangan mo nang tao na magpapaisip sayu na walang kwenta ang mga nasa paligid mo. Tandaan mo kung patuloy ka nilang gaganyan. Hanggang kamatayan mo iinsultuhin ka nila. At tatanim sa isipan nila na wala kang kakwentang-kwentang nerd."

Paraakong tinusok nang maraming karayom nung narinig ko sa kanya yun. Isabay mo ba ang itim na aura niya at blankong mukha. At tlagang nagsitaasan ang mga balhibo ko.

"DO IT! KUNG HINDI KUKUNIN KO ANG BUHAY NILA" Pagkasabi niyang yun agad siyang naglakad .papunta sa kagubatan. Habang ako nakatayu lang dito at tulala.iniisip lahat nang sinabi niya.

Nalaman ko nalang sa sarili ko na naglakad papunta kung saan siya..sinundan ko siya kung saan siya umupo sa ilalim nang malaking puno.

Umupo din ako sa ilalim nang puno kaharap sa kanya.nagulat akong nay tinapon siya sakin na isang panyo.

"Ipunas mo yan sa ulo mo.ang panget tignan." Sabi niya at nilagay ang earphone nya sa tainga niya .saka pumikit. Napangiti nalang ako at pinunsan ang malagkit kong buhok.

Pangalawang beses na nya akong binigyan nang panyo. Hindi ko malaman kong bakit ba ganun ang nangyayare.

Pagkatapos kong magpunas saka ko tinago ang panyo sa bulsa ko. At tinignan siya .Malaya kong nakikita at pinag aaralan ang mukha niya.Maputi siya ,matangos ang ilong, maamong mukha, maninipis na kilay na tama lang,maganda ang pangangatawan at may mapinkish lips.

Dug

Dug

Dug

Napahawak ako sa dibdib ko.bat ba ako kinabahan? Wala namn siyang ginagawang masama ahh. Pero ang bilis nag tibok nang puso ko!! Para akong tumatakbo. At hinihingal ako. Kinagat ko nalang ang ibabang labi ko. At pumukit nang madiin. Huminga ako nang malalim at ibinuga ko to.

Pinakiramdaman ko din ang simoy nang hangin at katahimikan sa lugar na to. Sobramg tahimik. Mga dahon na nagkiskisan lang ang tangi kong naririnig.

Hanggang sa nakarinig ako nang himig...napakagandang pakinggan na para bang hinihili ka.at alam ko kung sinu ang may gawa nun. Pero nanatili akong nakapikit at pinakinggan ang malaAnghel niyang boses.

Biglang nagflashback sakin lahat nang alaala nang mama ko. Kasama ko siyang nagtatawanan, nagtatakbuhan. Kahit sa pag iyak niya andun ako. Maging sa paghalik niya sa pisngi ko.at maging sa panghuling hawak ko sa kamay niya sa hospital bago siya mamatay.nakaramdaman nalang ako nang mainit sa mata ko. At alam kong umiiyak na ako.

Sobra ko na siyang namimiss walang oras na hindu ko maisip ang ina ko. Na nagbigay buhay sakin.tahimik lang akong humihikbi. Habang nakikinig sa himig ni rain.
At sa di inaasahan nakatulog ako.