He's That Nerd

HTN-31

HTN-31

Rain pOv

NAALIMPUNGATAN ako nang may humahawak sa buhok ko.at kilala ko kung sinu to.kanina pa nya to ginagawa.

Nasa dati kaming tambayan, nagpapahangin sa ilalim nang puno.at nakasandal ang ulo ko sa bandang dibdib niya.ayaw ko man pero siya mapilit.gusto daw niya ang ganun.syempre nahiya naman ako.

Simula lang nang malaman niyang gusto ko siya.halos pasabugin na niya puso ko.hindi ko rin naman alam na gusto niya ko.dahil wala namn akong ibang naalala maliban sa alalaa ko nuon.pero unti-unti bumabalik din.

Napadilat ako nang magring ang cp ko.kaya agad ko kinuha at nagpaalam muna kay arvin. Lumayo ako nang kunti nang malaman kong stephen ang pangalan.panu ako nagkaroon nang contact na stpehen?

Sinagot ko to kahit medyu kinabahan ako.

"H-hello.."

"(Hey! Aka-chan!!)" Nanindig ang balhibo ko nang marinig ko ang boses niya.

"S-sinu to?"

"(Oh?!hindi mo ko naalala?o mas sabihin nating kilala mo na ko?)"

"Anung ibig mong sabihin?!"

"(Rain rain rain....lagi ka nalang ulan sa buhay ko!sa tingin mo nakalimutan ko lahat nang kasalanan nyu sakin?!)"

"Wag mong idadamay si arvin dito!"diin kong sabi.

"(Hindi siya madadamay rain kung susunod ka sakin..)"

"Anu bang kailangan mo?!"

"(Well kailangan mo.lang isuko ang sarili mo rain....at tanggapin ang lasap nang paghihiganti ko...)" Seryosong sabi niya. Napalunok ako.

"G-gago ka ba?! Ginawa mo na nga sakin yan tapos ngayun uulitin mo naaman?!"

"(Bakit rain...gusto mo ba si arvin mo nalang ang tatangap?!)"

"P*ta! Bat mo ba gingawa sakin to!"

"(Hahahhaha malalaman mo din.....oh sya! Kita nalang tayu mayang gabi. Sa dati padin rain hahahahaahah---)"

"Sh!t!" Mahinang mura ko at tinago sa bulsa ko ang cp.bumuntong hininga ako at inayos ang sarili ko. Lumingon ako kung nasan si arvin. Lumapit ako sa kanya at napansin kong tulog na siya.

Hinawakan ko ang mukha niya..."arvin sana mapatawad mo ko sa gagawin kong to"sabi ko at tumabi sa kanya saka ko hinilig ang ulo ko sa balikat niya.pumikit ako at dinamdam ang mahangin sa paligid.

*********

"Sure ka bamg hindi na kita ihahatid?" Tanung niya nang nasa parking lot kami.

"Oo hindi na may pupuntahan pa kasi ako" tumaas naman ang isang kilay niya nung sinabi kong may pupuntahan."dont worry...hindi ako maghahanap nang iba" blanko kong tingin sa kanya.

Third person pOv

Bigla namang siyang ngumiti at nilapitan si rain saka niya ito niyakap nang mahigpit."make sure of that" sabi nito at hinalikan siya sa nuo. Nagpaalam na siyang aalis na ito at naunang nang sumakay sa kotse saka umalis palabas nang school.

Nang makita na niyang malayu na ito.ay saka lang nawalaang ngiti sa mga labi niya.naglakad siya patungo sa likod nang school at dun siya umakyat sa bakod para lumabas. Tinungo niya ang mga nagtataasang mga damo.nilakad niya ito hanggang sa makalabas sa madamong lugar na iyon. Nakarating siya sa isang lugar na may kalsada.wala masyadong dumaan dito. Nag antay lang siya.

Kinuha niyaang cp niya at tinawagan si lisa.mailang ring pa ito bago sagutin.

"Rain bakit?"tanung ni lisa.bumuntong hininga si rain."lisa take care of them....and arvin also" mahinang sambit nito .kaya biglang kinabahan si lisa.

"Wait! Rain what are you talking about? Nasan ka ba?" Pero hindi siya sumagot."lisa promise me wag mo silang hahayaan na mapahamak..bantayan mo si arvin ,lisa kayu na bahala ni miyu" sasagot pa sana si lisa nang patayan siya nito nang tawag.dahil nakikita na niya ang kotseng susundo sa kanya.

Nang nasa harap na ito kusang bumukang ang kotse sa likod nito kaya wala siyang dalawang isip kundi pumasok at isara ang pinto. Bumyahe sila nang dalawang oras bago sila makapunta sa isang lugar na walang nakakaalam kundi sila lang.

Pumasok sila sa isang abandonadong building tabi sa isang malawak na dagat.pagkapasok nila aya siya namang pagharap niya sa napakaraming tauhan ni stephen.

"You came! Long time no see.....rain" sabi ni stephen nang tumayo ito at naglakad papalapit kay rain.

"Stephen hindi ka ba talaga titigil?"

"Hindi...kahit kailan hinding hindi.." sabi nito at hinawakan ang mukha ni rain."maganda ka rain,pero malas mo lang dahil maling tao ang minahal mo,dahil sa kanya mapapahamak ka" sabi nito .at sinampal nang napakalakas si rain.

Napahawak siya sa pisngi niyang sobrang hapdi.napamura siya sa isip sa kadahilang isa pang sampal ang ang dumapo sa kabilang pisngi niya.

"Patikim palang yan rain...." Sabi nito at sinsensyasan ang mga tauhan na may dalang bakal na tubo at kahit anu pang pwedeng pamalo."lumaban ka...kung ayaw mong malumpo" sabi nito at tumawa nang malademonyo.

Tumayo si rain at hinanda ang sarili sa pakikipaglaban.lumusob sa kanya ang apat na kalalakihang may hawak na pamalo.nasangga ni rain ang isa sabay suntok. Isa naman at sinipa niya .pero hindi niya naiwasan ang kasunod na pagpalo sa likoran niya. Sobrang sakit nito kaya napasigaw si rain.at kasunod naman ang pagpalo sa balikat niya. Napaupo siya sa sakit. Pero agad ding tumayo saka niya ginantihan ang pagpalo sa kanya.

Laban lang siya nang laban kahit natatamaan siya kung saan saan. May dugo na din ang labi niya at saang parte nang katwan niya.pero hindi siya sumuko at nilabanan ang husto ang alagad ni stephen. Hindi siya pwedeng mamatay sa lugar na yun.dahil siguradong mag aalala si arvin sa kanya.

Habang si stephen ay nakaupo lang habang nasisiyahan sa nakikita.oo nasisiyahan siya dahil nakikita niya kay rain ang sakit nito.wala na siyang awa nito.lalo na't nangunguna ang galit sa puso nito.

Napatumba si rain dahil sa sobrang hina na niya.hindi na niya kaya pang lumaban dahil sa dumami na ang lumaban at pinagpapalo siya.tinignan niya si stephen na ngayo'y tumayo na at lumapit sa kanya.

********************