He's That Nerd

FINAL CHAPTER

FINAL CHAPTER

10years later~

Lisa pOv

NAGBABASA lang ako sa may garden habang hinihimas himas ko ang malaki kong tyan.
Kabuwanan ko na ngayun.

"Tita lisa~" sabi nang isang maliit na boses.tinignan ko siya na may ngiti sa labi ko.

"Baby Ravin! Come to tita!!" Sigaw ko at lumapit siya sakin at hinalikan ako sa pisngi. Hinawakan niya ang tyan ko.at idikit ang tainga .

"Tita lisa..gumagalaw si baby!" Sabi niya at ngumiti. Ang cute talaga nang batang to.

"Ohh buti at nakapunta kayu ,asan si mommy at daddy?" Tanung ko.tinuro niya ang pintuan  papasok.

"Andun po sila kasama si anesia!" Tumatango nalang ako.at lumakad papasok kasama siya.

Pagkapasok namin. Nakarinig ako nang mga tawanan.nakita nila ako at sabay tumingin sakin.

"Babe! Dito ka baka mapanu ka pa" sabi sakin nang asawa kong si jay. Inabot ko ang kamay niya at dahan-dahang umupo sa sofa.

"Kamusta na ...handa ka na ba niyan??" Tanung ni miyu.habang nakakandong si anesia.

"Mhmhmh kayanin" sabi ko narinig ko pang bumuntong hininga si jay kaya napatingin ako sa kanya.

"Bakit babe?" Tanung ko umiiling-iling naman siya.

"Natatakot lang yan!" Sabi naman ni briz. Kaya nagtawanan kami.

"Oh! Ang saya naman ata!" Sabi ni arvin na kadarating lang kasama ang asawa niyang si rain.

"Mommy!!" Sigaw ni ravin at pinunthan sila.kinarga naman ito ni arvin. Saka sila umpo sa harap namin ni jay.

"Ohh anu panu na?!! Excited ko naang makita ang baby mo!" Sabi ni rain na may malaking ngiti.

"Heheheh oo mahahawakan ko na din siya sabi ko at hinhimas-himas ang tyan ko.nagtawanan lang kami at kekwentuhan.napatingin ako kila rain at arvin.bigla kong naalala ang nangyare 10years ako.

*Flashback*

Dahil nga sa kinabahan ako sa pagsasalita ni rain.agad kong pinatawag sila miyu. At humingi nang tulong sa agency nang magulang niya. Oo may agent na hawak sila miyu. Pinatawag ko din sila briz at jay.sinabi ko sa kanila lahat dahil nalaman kong kinidnap si arvin sa gitna nang daan.

Hinanap namin kung nasa sila.pinatrack ko ang lahat nang gamit ni rain.at isa na dun ang cp niya.natagal bago ito matrack kaya nung nalaman namin kung nasan ay dali-dali kaming pumunta dun.

Nang marating namin yun. Ay madilim na. Pero nakita nang isa sa agent ang isang abandonadong lugar kaya pumunta kami dun. Nakarinig kami nang putukan kay binilisan namin ang pagtakbo duon.nang makapasok kami nakarinug namn kami nang sigaw.umakyat kami sa hagdan.dahil sa taas namin narinig ang mga sigaw. At hindi nagtagal nakarating kami kung nasaan ang maraming katawan na naliligo sa sariling dugo.

Halos buhusan ako nang malamig na tubig nang makita ko si rain na nakatutuk ang baril sa ulo niya! Kaya tumakbo ako nang mabilis.kaya bago pa niya to maputok tinaas ko ang kamay niya na may hawak na baril.

*BANG!*

napatingin siya sakin kaya agad ko siyang sinampal nang malakas.natulala siya sa ginawa ko.

"Oh my lisa!" Sigaw ni miyu pero hindi ko siya pinansin.

"Tanga ka ba! Huh! Rain! Bat ka magpapakamatay!!" Sigaw ko sa kanya.

"W-wala na si arvin...lisa" sabi niya kaya agad kong tinignan si arvin.pintawag ko ang isnag agent para asikasukin si arvin at maya-maya lang.

"Miss lisa..he's alive" sabi nito kaya napatingin sa kanya si rain.at nakahinga naman kami nang malamas buhay pa siya.

"He's heart is still pumping...kaya dapat na natin siyang dalhin sa hospital." sabi nito kaya nila itong dinala sa kotse. Tinulungan ko na din si rain at inalalayan .

Nang makarating kami sa hospital. Binalita sa amin na ligtas na sa bingit nang kamatayan si arvin. Kaya masyang-masaya kaming nalaman na buhay siya.

At simula nun. Naging normal na ulit ang buhay namin.

*End of flashback*

"Babe is this something wrong?" Tanung ni jay sakin tinignan ko siya.magsasalita sana ako nang makaramdam ako nang matinding sakit sa balakang ko.

"B-babe!m-maskit balakng ko!" Sigaw ko kaya napatingin din sakin sila rain.

"Babe! What happen?!" Sigaw ni jay at hinawakan ako.

"Lisa manganganak ka na!" Sabay na sigaw nila rain at miyu. Nakita ko namang namutla si jay. Kaya dali-dali niya akong binuhat saka tumakbo papuntang kotse. Nakasunod din samin silang lahat.

"Babe! Bilisa  mo! Ang sakit!!" Sigaw ki at sapo-sapo ang likuran ko dahil parang mapuputol ito sa sakit! Kaya umiri-nalng ako nang umiri.dahil sa sakit na nararamdaman ko.

"Wait lang babe! Malapit na tayu!" Sigaw niya. Napasinghap ako nang makitang may dugi na lumabas sa pagkababae ko.

"Babe may dugo!"

"Babe antay lang! Bibilisan ko!" Sabi niya at pinaharurut pa ang kotse.

At sakto nman nakarating kami nang hospital agad siyang nagtawag nang doktor at agad akong binuhat saka nilagay sa stretcher. Hinawayan ni jay nang mahigpit ang kamay ko papuntang labor room.

"Sir hindi po kayu pwedeng pumasok kmi nang bahala" sabi nang isang nurse kaya agad akong tinignan ni jay at hinalikan sa nuo .

"Babe kaya mo yan! I love you." Sabi nito ngumiti lang ako at agad na pinasok sa loob.

**********

Arvin pOv

30 minutes nang lumabas na ang doktor. At sinabing babae ang anak nila jay at lisa. Nakahinga nang maayus si jay. Naalala ko tuloy kung anung naramdaman ko nang nanganak si rain.

"Congrats!" Sabay naming sabi kila jay at lisa.

"Thank you" sabi namn nila.

"Oh anung ipapangalan nyu sa kanya?" Tanung ni miyu.

Nagkatingin ang dlawa at sabay na nagsalita.

"Its jelisa!" Sabi nila.

"Yehey!! May kalaro na ulit ako! " Sigaw ni ravin habang karga nang asawa kong si rain.naoatawa nalang kami sa inasal niya.

"Oo baby ravin may kalaro ka na ulit. Kayung dalawa ni anesia" sabi ni rain.

"Heh! I don't want have a another kalaro!" Pagsusungit ni anesia.

"Baby magiging friends naman kayung tatlo niyan.isa pa mabait si babay jelisa" sabi ni briz.

"Really dad?! Oh i suppose to welcome her!" Sigaw niya. Nagtawanan nalang kami sa mga nakikita namin. Napakajolly nila. Tinignan ko si rain na nakatingin sakin.

Hindi ko naisip na makakasama ko pa siya. Pero masayang masaya ako dahil kapiling ko ang pamilya ko ngayun. Maging ang mga kaibigan ko.

Lumapit ako kay rain at bumulong sakanya.

"I love you rain chua winston" tumingin siya sakin at ngumiti.

"Mahal din kita arvin winston.." sabi nito at binigyan ako nang mabilis na halik sa labi.

"Yuck! Mommy daddy! Naiipit ako!" Sigaw ni ravin.tumawa nalang kami lahat. Kuntento na ko kung anung meron ako. Ang makasama sila HABANG BUHAY.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.END