HTN-13
Arvin pOv
NAGISING ako na may naramdamang nakahawak sa kamay ko. Pagdilat ko. Nakakita ako nang puting pader at puting cieling...at alam ko kung nasan ako.
Tinignan ko ang taong may hawak sa kamay ko. Si manang.nakahiga sa strechter ang ulo niya.ginalaw ko ang kamay ko. At nagising naman siya.
"Young master!!buti at nagising ka din!" Sabi ni manang at niyakap ako. Umupo ako at tinignan siya..
"Manang anu pong nangyare?" Tanung ko. Bigla naman siyang yumuko.
"Iho... Alam na nang daddy mo....." Sabi niya. Kaya napayuko nalang ako.
"Darating siya mamaya dito...tinapos niya muna lahat nang bussiness meeting niya sa states...nalaman nya ang sitwasyun mo nang may magreport sa kanya nang isang private doktor.."
"Ganun po ba? Hayaan nyu nlang po wala din akong magagawa dun...." Sabi ko at bumuntong hininga.
"About sa babaeng kasama mo......" Biglang sabi ni manang kaya napatingin ako sa kanya. Biglang nagflashback lahat nang nangyare kanina...bakit ko ba yun nakalimutan??!!! Agad kong hinawakan ang kamay ni manang.
"M-manang anung nangyare sa kanya? Okay na ba siya?? Gising na ba siya!?!!" Sunod-sunod kong tanung. Pero kinabahan ako nang yumuko siya.
"Im sorry iho........pero hindi pa siya nagigising... 2weeks nang nakakaraan...." Sabi niya. Teka two weeks!!???
"T-teka manang two weeks?? Ang ibig mong sabihin 2weeks din akong tulog???" Tumango naman siya.
"Masyado nang mahina ang puso mo iho....kinailangan pang marami ang isaksak sayung mga gamot.para suportahan ang puso mo.....walang donor ang nagmatch sa puso mo.. kaya hindu ka nila maoperahan... Kaya nawalan ako nang pag asa kaya nagdisisyun ang private doktor mo na sabihin na to sa ama mo.. 1week ago...." Sabi ni manang. Nakayuko lang akong nakikinig.
"At about sa babaeng kasama mo......" Sabi ni manang kaya napatingin ako sa kanya.tumingin siya sakin na para bang humihingi nang tawad.
"COMATOSE siya iho........." Bigla akong nanlambot sa narinig ko.comatose??!! Ehh parang 50/50 na yun!!!
"Ang sabi nang doktor. Masyadong malakas ang impact nang pagpalo sa likod niya....masyado daw itong bugbug ...at mas malala pa dun ayu yung sa ulo niya. Nadahilan para bumigay ang katawan niya....muntikan nang mawala ang babaeng yun iho..buti at nailigtas siya..pero walang nakakaalam kong kailan siya magigising..."
"Manang!! Asan siya!! Gusto ko siyang puntahan!" Sabi ko. Tumango nalang siya at tinulungan akong tumayo.
Naglakad kami patungo sa dulo nang hospital na to. Medyu malayu sa pwesto nang kwarto ko. Nang nasa harap na ko. Iniwan ako ni manang...pupuntahan nalang daw niya ako.
Huminga ako nang malalim at dahan-dahang binuksan ang kwarto niya. Halos buhusan ako nang malamig nang makita ko ang napakaraming aparatus sa katawan niya. Maging ang oxygen mask sa may ilong niya.
Dahan-dahan akong lumapit.. nakita ko pa ang isang maid na natutulog sa may sofa.si emmy.agad kong hinawakan ang kamay ni rain. Nang makalapit na ko. Malamig ang kamay niya. Pero tumitibok pa ang puso niya. Dahil naririnig ko ang life detector.
*******
"R-rain...gumising ka na please....." Sabi ko sa kanya. Kahit tulog siya. Wala akong pakialam.
"Please rain....don't do this to me...ako dapat ang nasa sitwasyun mo... Hindi mo deserve ang macoma.....pls rain ...pls..." Unti-unti nang tumulo ang mga luha ko. Hinigpitan ko ang hawak ko sa kamay niya at hinalikan iyon.
"Rain... Don't leave me.....ikaw lang ang naging totoong kaibigan ko....kaya ayaw kong mawala ka pls....rain...wake up....pls...pls...."
"Wala na ding saysay ang buhay ko kung mawawala ka rain........" Sa pagkakataong ito.humagolgol na ko sa iyak..naramdaman ko nlang na may humihimas sa likod ko. Pero hindi ko yun pinansin at pinagpatuloy ang pag iyak.
********
"DAD! DON'T DO THIS TO ME!!!"sigaw ko sa kanya.
"Arvin!! Buhay mo ang nakasalalay dito!! Kaya sa ayaw mo at sa gusto mo sasama ka sakin sa U.S!! DUN KA MAGPAPAOPERA!!!"
"Dad ayaw ko!! Ayaw kong iwan si rain! Kailangab niya ko dad!!"
"Kung mahalaga ka sa kanya,!, Maiintindhan niya kung bakit ka aalis!! Isa pa magagalit siya sayu kung malaman niya ang sitwasyun mo at hindi ka magpaopera,!!"
Natigilan ako sa sinabi niya..oo nga pala hindu alam ni rain na may sakit ako....at tama si dad mas lalo siyang magagalit sakin pag nalaman niya to ...
"Kung gusto mo siya makasama arvin! Magpaopera ka!pag kaya mo na saka mo nalang siya mabalikan!!!!," Sigaw ni dad. Kaya napaupo nalang ako sa hospital bed. Nilapitan pa ako ni manang at niyakap.
"Iho sundin mo nalang ang ama mo...para din sayu to...." Sabi ni manang.
"Arvin....wag mo nang dagdagan pa ang naramdaman ko nang mawala ang ina mo..hindi ko naman alam na mamamana mo ang sakit niya sayu.....kung alam ko lang dti na may sakit sa puso si nicolle edi sana kasama pa natin siya....kaya hindi ako makakapayag na pati ikaw mawala sakin...anak." sabi ni dad tinignan ko siya. Umiiyak na siya. Lumapit ako sa kanya at niyakap siya.
"D-dad i-im sorry......" Sabi ko.niyakap niya ko pabalik.
"Shhh don't be sorry.. kasalanan ko to. Hindi ko naisip na mangyare to..."
"No dad kasalanan ko to....nilihim ko sayu to.."
"Its okay..ang mahalaga maagapan ang pagpapaopera mo sa U.S .marami ang mga magagaling na doktor dun at may donor na kong nakahanap dun kaya wag ka nang mag alala pa." Sabi niya at niyakap ako nang mahigpit.
"Thank you dad....thank you..."
"Mamayang gabi aalis tayu ...kinailangang maaga tayu dun... Dahil hindi na maganda ang resulta nang test sa puso mo....gawin mo to para sa atin anak....mahalaga ka sakin...kaya wag kang gagawa nang desisyun na ikamamatay ko." Sabi niya..at narinig ko siyang umiyak.maging ako umiyak na ko. Humilay na ko sa yakap ni dad at tinignan si manang na umiiyak na din..
Lumapit ako sa kanya at niyakap siya.sa oras na yun. Agad na umalis si dad para asukasuhin ang ibang mga papelis sa pagtransfer ko sa school duon. At hanggat maari.. hindi muna ako papasok.
Kinagabihan pumunta ako sa kwarto ni rain...hinawakan ko ang kamay niya.at tinitigan sya sa huling pagkakataon.
"Rain..... I want to say goodbye for now...kailangan kong umalis rain.... Para matagal kitang makakasama...alam ko namang maiintindihan mo ko...sa oras na malaman ko ang sitwasyun ko....rain sana sa pagbalik ko....makita kitang gising...ayaw ko man umalis....pero dapat akong magpaopera....mamimiss kita....i promise...no i won't promise. Gagawin ko...babalikan kita..kaya kong magalit ka man sakin...pagpasenxahan mo na pero hindi ako titigil hanggat hindi tayu nagkakaayus......." Tinignan ko siya nang maigi.kinabisado ko lahat nang angulo nang mukha niya.. saka ako lumapit at binigyan nang matamis kong halik...saka ko nilapit ang bibig ko sa tainga niya at bumulong nag isang salita. na magiging dahilan para balikan siya.
"MAHAL KITA RAIN...." pagkasabi ko nun agad ko siyang hinalikan sa chicks niya at lumabas sa kwartong yun.
YOU ARE READING
He's That Nerd
Teen Fiction----COMPLETED---- A Unexpected Love between the nerd and the Girl unknown Face.