HTN-23
Announcement!: Sa mga nalilito sa huling chapter na pov po kay rain. Yun po ang kapotol nung chapter na chapter 15.kung naalala nyu yung nahimatay si rain dahil sa sakit sa ulo matapos siyang sabihan ni arvin na "MAHAL KITA RAIN" saka siya hinalikan sa pisngi. Yun po.at kasabay nung pagkahimatay niya napanaginipan niya yung ginawa ni arvin sa kanya sa likod nang campus pareho din ang sinabi ni arvin dun.saka siya nagising na walang ibang naalala kundi ang dati niyang memorya lamang .oh diba kalito?😂😂 Pagalingan nang utak mga bebe!MYSTERY nga ehahhahaah😂😂
Arvin pOv
NAGLALAKAD ako ngayun papuntang hospital kung nasan si rain.. may dala pa nga akong bulaklak, bahala na kong di niya tanggapin basta ako ibibigay ko to sa kanya.
Pinark ko na ang sasakyan ko at bumaba na saka ko kinuha ang isang boque nang bulaklak...nakangiti akong pumasok. Pero agad akong napatigil sa paglalakad nang makita kong nagkakagulo sila.
Nakita ako nang isang nurse at agad lumapit sakin na para bang may malaking problema.
"S-sir?? Y-yung kaibigan nyu pong si m-miss rain chua??" Tanung niya bigla akong kinabahan sa tanung niya.
"Bakit? Anung nangyare sa kanya? May masama bang nangyare sa kanya??!"
"S-sir a-anu p-po n-nawawala p-po siya!" Sabi niya at yumuko.
"Anung ibig mong sabihin??! Iniwan ko siya sa inyu! Tapos malalaman kong nawawala siya!!" Sigaw ko sa kanya kaya napayuko lalo siya.
"S-sorry po s-sir!"
"Alam mo ba sa kapabayaan mo?? Pwede kitang patanggalin sa tarabaho mo!!!?" Bigla siyang nalatingin sakin at lumuhod.
"S-sir!! Sorry po!! Wag nyu naman po akong ipatanggal sa trabho ko!! Ito nlang ang bumubuhay sa pamilya ko sir!!!" Sabi niya at nagmamakaawa.
"Tsk!! Sa oras na may mangyare masama sa kanya ikaw ang una-una kong papatatalsikin!! Sunod ang lahat nang nakaassign kay rain!!" Sigaw ko at naglakad papunta sa taong may hawak sa hospital na to.
"Sir winston!! Patawad ho! Kung napabayaan nang amin mga nurse si ms. Rain!" Sabi niya at yumuko.
"Mrs. Lim! I want you fired all of them kung may nangyareng masama kay rain! understood? Dahil kung hindi mapipilitan akong ipaatras lahat nang shares namin sa hospital na ito!" Sabi ko bigla siyang yumuko sakin.
"O-opo sir lim! Malaki ang utang na loob namin sa pamilya mo kaya .susundin ko po ang sasabihin nyu po." Sabi niya. Kaya agad akong tumalikod at tumakbo kung nasan ang kotse ko.
Pagkasay ko agad ko tung pinaandar at nilibot ang mga lugar kung saan ko siya pwede makita.inabot na ko nang dilim pero wala pa ding rain ang makita ko!! Fck!! Nasan ka na ba rain!! Bakit ka umalis!!
Napatingin ako sa cp ko nang magring ito.di ko na tinignan kong sinu ,agad ko tong sinagot habang nakatingin sa daan at gilid gilid.
"Bro!! Nasan ka! Andito kami sa hospital pero nakita naming nagkakagulo sila dito!" Rinig kong sabi ni briz.
"Hinahanap ko si rain!! Nawawala siya kaya nagkakagulo dyan!"
"WHAT??!! BAKIT SIYA NAWAWALA??!!"
"I dont know!! Basta pagkadting ko diyan .nalaman ko nalang na wla na siya! Fck! "
"Easy bro! Mahahanap mo din siya! Kami na bahala dito! Kung kailangan mo nang tulung tawagab mo nalang kami!"
"Sige ! Salamat!" Agad kong inend ang tawag.
Halos malibot ko na ang lugar na pwedeng makapunta siya.tinawagan ko namab sa kanila at ang sabi wala siya dun. Kung ganun nasan siya??
'Rain!! Nasan ka na ba!!! Nag aalala na ko sayu!!'
Bigla kong naalala ang nangyare bago ko siya makitang nahimatay.
*Flashback*
"Mahal kita rain" pagkasabi ko nun agad ko siyang binigyan nang halik sa pisngi niya saka ako umakyat ulit.
Hindi ko hahayaan na lagi nalang niya akong gaganunin.gagawin ko lahat para maalala niya ko at hindi ako titigil hanggat hindi ko siya magiging akin.
Nasa hallway na ko nang makarinig ako nang malakas na sigaw.
"Uuuurrrggghhhhhh!!!!!!!!!"
Agad akong napalingon sa deretsyun kong saab ko iniwan si rain. Kaya dali dali akong pumunta dun.halos mabuhusan ako nang malamig na tubig nang makita ko siyang nakahiga sa sahig.
Lumapit ako sa kanya at hinawakan soya paharap sakin.tinapkitapik ko pa mukha niya pero wla siyang malay.
"R-rain!! Baby!! Wake-up pls!" Sigaw ko pero wla padin siyang malay.
"Baby!! Pls dont do this to me!!!"
Wala padin kaya agad ko na siyang binuhat na pangbagong kasal at bumaba. Nakita pa kami nang mga studyante na halos magsinghapan.
"Omy!! Rain!!" Sigaw ni lisa.
"What happen to here!!!" Sigaw nmab ni miyu.
"Hindi ko alam basta nahimatay lang siya." Sabi ko
"Omy dalhin natin siya sa hospital!" Sabi ni lisa kaya agad kaming tumakbo papuntamg parking lot.
"Bro! Anung nangyare! Sigaw ni briz nang makita kami.
"Sumunod nalang kayung dalawa!!" Sigaw ko sa kanya kaya tumakbo na din sila sa sasakyan nila.
Nilagay ko sa backseat si rain kasama nila lisa.agad akong pumasok sa driver seat at pinaandar ang kotse. Pinaharurut ko to hanggang sa makapunta kami sa hospital kung saan dati kming naadmit.
Nung nakita nila si rain agad silang kumuha nang stretcher at dinala siya sa loob.
Nag antay lang kami sa labas nang kwarto .pare-pareho kaming hindi mapakali.pero mas gravi ang nararamdaman ko.
Maya-maya pa'y lumabas na ang doktor.
"Dok! Anung nangyare kay rain?" Tanung ni lisa.
"The patient is okay now..natural lang na mahihimatay siya. Lalo na't sumasakit ang ulo niya dahil nga sa nagkaamnesia siya."
"Amnesia dok??" Tanung nila lisa at miyu. Biglang tumingin sakin sina briz at jay. Hindi pa pla alm nila lisa na may amnesia si rain.
"Yes she have a anmenia kaya ganun nalang ang epekto sa kanya. Marahil may dati siyang alala na bumabalik." Sabi nito napasinghap ang dalawa..
"So that's for now. Hayaan nyu muna siya matulog.. excuse me" sabi nung doktor at umalis.nagpathank u nalang kami
*End of flashback*
Pinark ko muna ang sasakyan ko sa may gilid. May mga poste dito kaya nakikita ko ang lugar. Nasa tabi to nang dagat. Lumabas ako at nilanghap ang hangin.
'rain...nasan ka na...wag mo naman gawin sakin to..nasasaktan ako..'
Tumingala ako para pigilan ang luha ko. Tsk! Napakaiyakin ko! Hindi ko mahanap ang taong mahal ko!
Tumayo na ko nang maayus at papasok na sa sasakyan ko nang may mahagip akong nakaupo sa buhangin. Nag iisa lang to at nakayuko. Madilim kasi kasi hindi ko masyadong maaninag .nasa daab lang kasi ang ilaw.
Hindi ko alam pero may nagtutulak sakin napuntahan yun. Dahan dahan akong naglakad at inaaninag ko ang kabuowan nito. Narinig ko tong humihikbi kaya nalaman kong babae to.
"Ah miss okay ka lang?" Tanung ko dito.
Bigla niyang inangat ang ulo niya at tumingin sakin. Halos nanigas ako kung sinu ang nakita ko. Kahit madilim alam kong siya to.
YOU ARE READING
He's That Nerd
Teen Fiction----COMPLETED---- A Unexpected Love between the nerd and the Girl unknown Face.