Kariz's POV
Umalis ako ng bahay ng may kasamang ngiti sa labi. Akala kasi ni Green hindi ko nararamdaman ang mga ginagawa niya sakin. Mahilig itong makipag-lokohan sakin tuwing kakain kami kaya sinakyan ko na ito this time.
Inabutan pa ako ng traffic at tatlumpung minuto bago ako makarating sa pamamahay ni Yulo. Pumasok ako kaagad sa bahay niya at naabutan ko si Cybil doon kalaro ang anak niyang si Yuna na magi-isang taong gulang na.
"Hey." Bati ko kay Cybil sabay halik sa pisngi nito.
"Napa-aga dating mo. Naliligo pa si Yulo sa taas eh." Sabi nito. "Gusto mong juice?" Alok niya.
Binigyan ko ito ng isang tipid na ngiti. "No, thank you. Kaka-kain ko lang sa bahay and busog pa ako." Sagot ko ng hindi inaalis ang ngiti sa labi ko.
Tinignan ako nito ng makahulugan. "Mukahng hindi pagkain ang kinain mo kaya ka nabusog ah." Biro niya sa akin dahilan ng paglaki ng mata ko.
"What?? No!" Tumatawa kong sagot. Napnsin kong nakitawa din si Yuna kaya binuhat ko siya. "Hey, little girl."
"Defensive ka naman masyado, Kariz." At binigyan ako nanaman ng nanga-asar na ngiti.
Napailing nalang ako. "Pagkain yung kinain ko, I remember."
"Baka dessert mo siya." Panga-asar niya pa.
"Sino?" Kunwaring hindi ko kilala na tanong ko.
Ngumiti lang ito at umiling iling. "Kilala mo na." Sabi nalang niya.
Narinig namin ang yabag ng paa ni Yulo pababa ng hagdan kaya binigay ko na si Yuna kay Cybil at inabangan si Yulo sa pagbaba.
"Hey." She kisses my cheeks. "You need me?" She asked.
I smiled at little and tumango. "Doon tayo sa backyard mo. I need a privacy." Sabi ko.
Tinaasan niya muna ako ng kilay. "Ako at ang mag-ina ko lang naman ang naririto and yet you need a privacy?" She air quoted the privacy word.
Umirap ako. "I need a better place para humingi ng tulong sayo." Sabi ko at hinila siya papalabas ng bahay at pumunta sa backyard.
Nasalo ko na kaagad ang sariwa ng hangin nang makalabas kami nng backyard nila. May pine trees itong ipinatayo sa bawat sulok ng dingding ng backyard niya. Hindi naman ito siguro halatang mahilig sa gardenias dahil napaka-daming bulaklak doon sa gilid niya na gardenia.
"Buti nalang wala akong trabaho." Sambit niya nang makaupo kami sa bench na may pillow sa ilalim. "And may lakad pa pala kaming pupuntahan ng mag ina ko."
"So kailangang kong madaliin yung paghingi ko ng tulong sayo?" May halong birong tanong ko.
She gave me a pointed look. "I didn't say that."
"Fine." I curiously mumbled then sighed.
"Napa-trouble ka ba kaya ganyan yung pag-buntong hininga mo?" I grinned as she asked me that question. "Based on your facial response, no." And then she groaned.
"It's about Green." Panimula ko. "So we had this kind of hot moment earlier—"
"What new?" She asked, stating the obvious.
BINABASA MO ANG
The Equestrian Girl
Romance"I am nothing without my horses so please don't kill 'em!" - Kariz Pinto. Kariz Pinto is a horse lover. She'll do everything for her horses and she really loves them as her horses love her back. Pero paano nalang kung ang magugustuhan niyang babae...