İHTİYACIM OLAN

#Başlangıç

Letisya Uzer

Yalnızlığında boğulan kendi kendine yetmeye çalışan masum ve bir o kadar güzel genç kızdı.Kimseye kötülüğü dokunmamış kimseden de kötülük görmeyen birisiydi.Tek istediği biraz mutlu olabilmekti.22 yılın her günü içten içe duası kalbini saracak sevgi idi.Kimsesizdi.

Herkes gibi eve gidip sığındığı bir ailesi yoktu ve hiç olmamıştı.Onu büyüten olgunluğu oldu.O yurt duvarlarında bir başına sevgisiz büyüdü.Hayatına kimseyi almadan.Alamadan.Almaya korktuğundan.Saf kalbinin insanlardan çekinmesi yüzündendi bu yalnızlık.

Esat Ural

Kalbi daha çok küçükken büyümüş bir adamdı o.Acılarından küllerinden yeniden doğmuştu.Ayakta dimdik duruyordu.Yaralı kalbini bedenini kimseye yaslamadan destek almadan tek başına bir dağ gibiydi bu dünyada.

Verdiği sözü yerine getirmekten başka bir amacı yoktu.Yorgundu.

Savaş verdiği bu hayatında tek temennisi kimseye kötülük yapmamaktı.Ama o yalnız değildi.Onun yanında ayrılmak istemeyen can dostları vardı.Biliyorlardı nasıl acılar içinde olduğunu.Bu sessizliği kalbinin haykırışlarına kimseye duyurmak istemediğindendi.

Belki de artık herşeyin değişme zamanı gelmiştir.