İHTİYACIM OLAN

ON ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Pazar sabahı uyandığımda koltukta uyuya kaldığımı fark ettim.Geceden unuttuğum açık pencereden dolayı bütün vücudumun ağırdığını hissettim.Gelen titremeyle birlikte sarılacak bir örtü arasam da üzerime örtü almadığımı hatırladım.

Hah çok güzel !

Kalkmaya yeltenirken başımda sanki filler hopluyordu.

-"Of ya hasta olmamalıyım." Elimi alnıma getirip zorla kalktım.Acayip üşüyordum.Zaten yatta ve o ormandaki evde de soğuk almıştım.Bir de şimdi böyle yatınca iyice hastalığı kaptım.

Zar zor pencereyi kapatıp odama girdim.Üşüyen ve titreyen bedenimi sıcak suyun altına bıraktım.

Ayakta durmaktan başımın dönmeye başladığını anlayınca kenarlara tutunarak duştan çıktım.Kısa kırmızı bornozuma sarılıp saçlarıma bir kaç dakika kurutma makinesi tuttum.Islak bırakırsam daha kötü olabilirdim.Diğer ihtiyaçlarımı çabucak yapıp örtü aldım ve salona geri döndüm.

Gözlerimi bile açık tutamıyordum.İlk kez hasta oluşum değil ama kendime hep dikkat etmişimdir.Eğer yalnızsanız ve size bakacak kimse yoksa hasta olmaktan oldukça korkarsınız.Mesela şuan benim olduğum gibi.

Örtüyü omuzlarıma atıp bütün bedenime sararken tekli koltuğa kıvrılıp yerleştim.Yan oturduğum koltukta başımı arka kısmına yaslamıştım.Bornozdan sıyrılan bacağımı örtüyle örttükten sonra gözlerimi kapattım.

Orda öyle ne kadar uyudum bilmiyorum ama uyandığımda kapıdan sesler geliyordu.Havanın kararmaya dönmüş olması beni şaşırttı.O kadar uyumuş muydum gerçekten ?

Hala zilin çaldığını fark edince kalktım.Bütün heryerim uyuşmuştu.

Adım atarken ayaklarım bacaklarım kopacak gibiydi.Örtü omuzlarımdan yere düşerken üzerimdeki bornozu düzelttim.Giymeden uyumak benim için ilkti.Böyle kapıyı açmak istemiyordum ama uzun süredir kapıya vuruluyordu.

Açmaya giderken saçlarımı elimle toplayıp gelişi güzel topuz yaptım.Kapı açıldığı gibi üzerime düşecek gibi olan kızlar yüzünden geri çekilmek zorunda kaldım.

-"Nerdesin sen kızım ya ?!! Öldük meraktan öldük !! "

Gözlerimi açık tutmaya zorlarken elimi enseme koydum ve dengede durmaya çalıştım.

-"Evdeydim.Uyuyodum."

Arkalarında bir anda beliren Esat beyle ne yapacağımı şaşırdım.O neden gelmişti ki ?

-"Kuzum sen iyi misin ?" Delfin elini yüzüme koyup içeriye girdi.

Tam iyiyim diyecektim ki

-"Sen yanıyorsun !! "

Mira da onun yaptığı gibi ateşime bakarken gözlerimi Esat beyden olabildiğince uzak tutuyordum.

Hih ! Çıplağım ! Kahretsin nasıl unuttum ! Rezil oldum rezil.

-"Çok ateşin var senin Letisya ! Hasta olmuşsun bizi neden aramıyorsun ?!! " diye bağırdı Delfin.

Elimi ensemden çekip bornozumun iki yakasını tuttum.Biraz daha ayakta kalmaya halim yoktu.

-"Aklıma gelmedi uyumuş kalmışım.İçeri gelin ben..üzerimi giyip geleyim." dedikten sonra direk odama hızlı hızlı gittim.

Yatakta biraz oturup kendime gelmeye çalıştıktım.Ardından pijama giydim ve saçımı at kuyruğu yaptım.Salona geri döndüğümde Esat bey , Mira ve Delfin oturuyordu.

Delfin beni gördüğü gibi ayağa kalktı.

-"Bir doktora mı gitsek önce ne yapsak ? Baya ateşin var." Eli alnımda konuşuyordu.