İHTİYACIM OLAN

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Bilin bakalım ne yapıyorum ? Delfin beni üzgün halleriyle ikna edip kahvaltıya gitmemi sağlamıştı.Ve bende hazırlanıyorum.Ama iki saattir ne giyeceğim diye düşünüyorum.İlk kez !

En son dolaptan lacivert bir jean giyip üzerime tek kollu siyah badi geçirdim.Bedenime tam oturmuşlardı.Pantolonuma gümüş tokalı kemer takıp deri ceketimi üzerime geçirdim.

Tamam oldu işte !

Makyajımı her zaman ki sadeliğinde yapmıştım ama saçlarımı bu kez düzleştirdim.

Farklı insanlarla bir ortamda bulunmak beni heyecanlandırıyordu.İlk defa birileriyle kahvaltı yapacağım.

Kapıdan korna sesi gelince çantamı kaptığım gibi kapıya koştum.Tamamen beyaz olan adidas ayakkabılarımı ayağıma geçirip evden çıktım.

Beni alması için Delfin'in gönderdiği arabaya bindim.Holding sahibi sevgilisi olduğuna göre şaşırmamak gerek.Bütün yol boyunca yanak içlerimi ısırıp heyecandan dizlerimi titretmiştim.Bir pot kırmaktan korkuyordum.Yada rezil olmaktan.

Siyah demirlerle çevrili kapıdan içeri girdik.Yemyeşil bahçe kocaman evin etrafını sarmıştı.Ne güzel bir yuva diye geçirdim içimden.Kapıda üç tane araba vardı.Benim geldiğimle dört etti.

-"Buyrun hanımefendi."

Beni getiren adama teşekkür edip arabadan indim.Kapıya henüz yaklaşmıştım ki açıldı.Delfin'le Mira beni gördükleri gibi sarılmışlardı.

-"Günaydın kızlar." dedim huzurla.

Bugün içten içe kıpır kıpırdım.Benim için yeni bir başlangıçtı bugün.

-"Günaydııın !" dediler uzatarak.Onların geldiğime sevinmeleri benide ayrı sevindirmişti.

Beraber içeri girdik.Ev devasa büyüklükteydi.Gittiğimiz yerden sesler gelmeye başlayınca heyecandan kalbim hızlanmıştı.Salona gelmiştik.Ne kadar ferahtı.Bir cephesi tamamen yeşilliklere açılıyordu.

Üç erkek oldukça büyük televizyonun karşısındaydılar.Esat beyi görmemle ellerimi istemsizce sıktım.Bir anlık karıncalanma oldu bedenimde.

Cihan bey ve Deniz bey ellerinde oyun kollarıyla maç yapıyorlardı.

-"Hadi be abi ! Yine şanslı günündesin !" Cihan bey elindeki kolu bırakınca geldiğimizi fark etmişlerdi.

-"Letisya hoşgeldin evimize." dediler.Bir tek Esat beyden ses çıkmamıştı.Dik oturduğu koltukta telefonuyla ilgileniyordu.Gözlerimi ondan çektim.

Onlarda kalkınca masaya geçtik.Oturmadan önce ceketimle çantamı kızlar almıştı.Masanın en başında Esat bey oturuyordu.Sağ tarafında Deniz bey ve Cihan bey oturuyorken solunda biz vardık.En sonda da ben.

Esat beyin -"Afiyet olsun herkese." demesiyle kahvaltı başladı.Sanki herkes ondan bunu bekliyormuş gibiydi.

-"Evimize gelen ilk misafirsin biliyor musun Letisya ?" diyince Deniz bey şaşırmıştım.

Başka arkadaşları yok muydu ?

-"Bizim pek arkadaşımız yoktur." dedi Mira sanki aklımı okur gibi.

Onun cümlesinin devamını Delfin getirdi.

-"Yani aramıza birisini şimdiye kadar almadık.Bu yüzden sen ilk olunca bu kadar heyecanlıyım."

Onlara bunun nedenini sormadım.Soramazdım.

-"Bende sizin tersiniz oluyorum sanırım." dedim sessiz sessiz.Kızlar buna manidar bir gülüş atmışlardı.Diğerleri ise bilmediğinden tepkisizdi.