"PeeJay" ang pagtawag sa akin ng isang tinig. Napalingon naman ako.
"AJ" ang tugon ko naman nang makita siya. "Long time no see"
"Yeah" ang tugon naman niya. "Kamusta?"
"Well, doing better"
"That's good to hear"
"How's your mother's business?" ang tanong ko.
"Just got a major contract from a company in the US"
"Sounds great. Anyway, we have one more brother from another mother"
"That's something new" ang sarcastic naman niyang tugon. "I'll meet him soon then"
"I'll keep you updated" ang sabi ko naman.
"I'll go ahead then"
Tumango naman ako sabay higop ng kape. Nauna naman siyang naglakad papasok ng gusali. Pumasok din naman ako ngunit naupo muna sa isa sa mga upuan sa student lounge. Nakapagtataka. It's a weekday pero parang napaka-unti lang ng mga estudyanteng dumadaan. Linabas kon ang phone ko at tinext sila Clarissa. Naramdaman ko namang may naupo sa isa sa mga upuan. Napatingin naman ako nang may tumikhim.
"Hi" ang bati naman niya.
"Hello" ang bati ko naman pabalik.
"I thought you're not going to come" ang sabi niya.
"There's no reason for me not to come" ang tugon ko naman.
"I'm happy I could see you again"
"I don't know if I feel the same way" ang tugon ko naman. Napatingin ako sa mukha niya. Shit, ang gwapo pa rin. Ngumiti naman siya sa akin.
"So, how are you?" ang tanong ko. Hindi ko alam kung bakit ko tinatanong. Siguro there is a part of me na kailangan ng closure. To confirm na he was indeed happier without me.
"Better that I saw you again" ang tugon naman niya.
"Hindi ba mas naging okay ka nung nawala ako?" ang tanong ko.
"Not when I lost the only person who loved me the most" ang tugon naman niya. Napakunot naman ako ng noo. Why is he telling me this?
"Tatlong taon na ang nakalipas" ang pagpapa-alala ko sa kanya. "You're okay. I'm okay. It's better this way."
"PeeJay-"
"Ethan, look. Napatawad na kita. Don't worry about it. Kung hindi ka pinapatulog ng guilt then I should take end it as well. I forgive you. But forgetting is another chapter."
"I know and i understand" ang tugon niya. "But alI just want you to know. I wish I can turn back time"
"For what? Para saktan ulit ako?"
"No. To do things differently. To treat you better, PeeJay because you deserve it"
Naluluha ako sa mga sinabi niya. Gusto kong itanong kung bakit niya ako iniwan at pinagpalit pero natatakot ako sa katotohanan. Napatayo naman ako. Napabuntong-hininga. Nagsimula akong maglakad palayo.
"PeeJay" ang pagtawag niya. Naramdaman ko naman na tunayo siya at sumunod sa akin. Hinawakan niya ang kamay ko kaya naman natigilan ako. Humarap ako sa kanya. Sinalubong niya ang mukha ko ng mukha niya. He kissed me. Para naman akong nanghina sa ginawa niya. I couldn't let myslef to push him away. Parang malakas na ulan ang pagragasa mg mga ala-ala naming dalawa. Mga masasaya hanggang sa mga masasakit. Sa wakas ay tinulak ko siya palayo. Hindi ko na napigilan ang lumuha.
"Why the hell are you doing this to me, Ethan?!" ang reaksyon ko.
"Sorry, hindi ko mapigilan ang sarili ko" ang tugon naman niya.
"Please, lubayan mo na lang ako"
"PeeJay" ang singit ng isang boses. Napatingin naman ako. Sila Clarissa. Kaagad naman akong nagpunas ng mga luha. "Are you alright?"
Napatango naman ako.
"Ang kapal din ng mukha mo" ang reaksyon ni Aryan na susugurin si Ethan ngunit pilit siyang pinigilan nila Emily. "Hanggang ngayon. Pinapaiyak mo pa rin ang kaibigan namin"
"Sorry" ang tanging sinabi ni Ethan sabay tingin sa akin.
"Ethan, wag mo siyang lalapitan" si Aryan. "Masasampal kita"
"I can't promise that" si Ethan.
"Ethan, stop this nonsense" si Emily. "Tara na"
Iniwan namin si Ethan dun.
"Okay ka lang talaga?" ang tanong ng mga kaibigan ko sa akin.
"Yeah, okay lang ako" ang tugon. Pumasok naman kami sa function hall. Naupo kami sa bandang likod. Napatingin ako sa paligid. Nakakatuwa dahil lahat ng former classmates ko ay narito. Hindi naman nagtagal ay may lumapit sa amin. Ang dati naming class president.
"PeeJay" ang pagtawag niya sa akin.
"Hello. Long time no see" ang bati ko naman sa kanya.
"I have afor to ask" ang pagsisimula niya. "Pwede bang kumanta ka?"
"Ha? Para saan?" ang tanong ko naman pabalik.
"Intermission number lang" ang tugon niya. "May gitara diyan"
Napakamot naman ako ng ulo at pumayag na rin. Kinuha ko ang gitara at lumabas bumalik ako sa student lounge at linabas ang phone ko para maghanap ng chords. Tinimpla ko naman ang gitara.
"PeeJay" ang sabi ngvisang boses. Napatingin naman ako. Isang bahaeng batchmate ko from the other major. Part siya ng glee club noon.
"Anong kakantahin mo?" ang tanong niya. "They asked me to sing too"
Pinakita ko naman ang lyrics.
"Alam mo to?" ang tanong ko.
"Ah. Oo" ang tugon niya naman.
"Let's sing one song together" ang suhestyon ko. "Tapos ako na ang maggigitara sa kakantahin mo."
Masaya naman siyang pumayag.
"Anong balak mong kantahin?" Ang tanong ko naman. Sinabi niya ang title ng kanta at hinanapan ko ng chords. Nagpractice kami hanggang sa tawagin kami. Ako muna ang pinakanta sa unang parte pa lang ng programa.
Naupo ako sa isang upuan sa harap. Tinapat naman nila sa akin ang mikropono.
"Go PeeJay!" ang sigaw ng mga kaibigan ko. Natawa naman ako at nagsimula nang magpatugtog.
Magsalita ka at
Handa na akong makinig
At kakapit ka't itanong nang iba'y hiwatig
Titiisin ko at pipilitin kong intindihin
'wag ka nang bumitaw
Ayoko mag-iwan sa kawalan
'di lubos matanaw
Mas kaya ko pang ipagsapilitan
Isipin kung tama ang alam kong mali
Ibigin lang sana
Kahit kunwari
Masakit mong pag-ibig
Di na pa paniwalain
At sana'y ang puso sa isang halik
Nakapaghiwalaan
Titiisin ko at pipilitin kong kumapit pa
'wag ka nang bumitaw
Ayoko mag-iwan sa kawalan
'di lubos matanaw
Mas kaya ko pang ipagsapilitan na
Isipin kung tama ang alam kong mali
Ibigin lang sana
Kahit kunwari
BINABASA MO ANG
OLSG 4: Restart
Teen FictionGaano nga ba kahirapang magsimula muli? Hanggang saan kadadalhinng isang pusong sawi? Anong mga pagbabago ang maidudulot nito sayo. Ito ang pang-apat na libro ng katauhan ni Prince Jasper Gomez.
