OLSG 4: Restart

Caibidil a Dó a Dó: Kiss Marked

"How annoying" ang komento ko naman. Nakakairita itong lalakeng 'to. Ngumiti lang naman siya pabalik. 

"I'll call you" nag tugon naman niya. Hindi naman na ako tumugon at naglakad na ako palayo. Dumeretso ako sa elevator at sumakay. Pumara agad ako ng taxi nang makalabas ng gusali. Nagtungo naman ang taxing sinasakyan ko sa Club Spaceman. Kaagad ko namang hinanapa ang sasakyan ko pagkababa ng taxi. Hindi naman nagtagal ay nakita ko rin naman ang sasakyan ko. 

"PeeJay!" ang pagtawag sa akin ng isang boses bago palang akong makalapit sa sasakyan ko. Napatingin naman ako agad. 

"Bryan?" ang nasabi ko nang makita siya.

"Saan ka napunta kagabi?" ang tanong naman niya. "Bigla ka na lang nawala. And who's that guy?"

"Ah, si Eric" ang kaswal ko namng tugon. "I met him last night. We just hanged out"

"Hanged out?" si Bryan sabay hila sa akin. "Eh, ang daming kiss maros diyan sa leeg mo oh!"

"You're kidding" ang reaksyon ko naman sabay lapit sa sasakyan at tingin sa salamin. Marami nga. "Shit"

"You should more careful" si Bryan. "You dont just hook up with anyone"

"I was drunk" ang depensa ko naman. Napailing naman siya.

"Seriously, PeeJay" ang reaksyon naman niya sabay baluktot ng mga kamay.

"Sorry. Mag-iingat na ako next time"

"You should be"

"I need to get home already" ang sabi ko naman. "May alumni homecoming daw."

"Sa college niyo siguro" ang dagdag niya.

"Well, siguro nga" ang tugon ko. Napatingin siya sa langit.

"Makulimlim. Mukhang uulan mamaya-maya" ang out of the blue niyang nasabi.  Napatingin din naman ako. Ngayon ko lang napansin na makulimlim nga. Maganda pa ang sikat ng araw kania lang nang basa apartment pa ako ni Eric. Heto na namaj ang bipolar na panahon.

"It seems" ang pagsang-ayon ko naman. ""Anyway, got to go"

Tumango naman siya.

"See you later then"

"Yeah" ang huling tugon ko sabay sakaya sa kotse ko. Nagsimula naman akong nagmaneho pauwi. Sana hindi makita nila Kuya at Mommy ang kung ano mang nasa leeg ko. Geez.

Pagkatapos ng ilang minuto ay nakarating ako sa bahay namin. Madalian akong naglakad papasok, papanhik na ako ng hagdan nang.. "Prince Jasper!"

"Sorry, Kuya. I'm in a hurry" ang sabi io naman na hindi humihinto. Kaagad akong pumasok ng kuwarto ko. Binuksan ko ang maleta ko. Hindi ko pa naayos simula nang pagdating ko. Laking gulat ko naman na wala na ang mga damit ko. Kaya naman binuksan ko ang aparador. Maayos na nakalagay ang mga gamit ko run. "Si Mommy talaga"

Natigilan ako nang makita ang sarili sa salamin. Suot ko ang damit ni Eric at kitang-kita ang mga marka sa leeg ko.

"Walang-hiyang lalakeng yun" ang nasabi ko naman sa ere. Napatingin ulit ako sa mga damit. Kinuha ko ang isang itim na turtle neck sweater. Mabuti na lang ay makulimlim sa labas at mukhang uulan. Hindi ako maiinitan. Kinuha ko rin ang isang coat para ipares dun. A pair of skinny jeans... nagsimula akong magpalit at mag-ayos ng sarili para dun sa alumni homecoming na yun. Bumaba ako pagkatapos to meet Mom and Kuya. Nasa sala sila.

"Andito ka na pala" si Mommy. "Akala ko ba uuwi ka kaagad?"

"I stayed over Bryan." ang pagsisinungaling ko.

"I see. Aalis ka na naman?"

"May alumni homecoming sa college namin sa Saint Anthony." ang paliwanag ko naman. "I need to go there"

"That's good" si Mommy.

"Anyway, where's Eliah?" ang tanong ko.

"School" si Kuya. "Gonna get his stuff after school. Wanna tag along?"

"I'll call" ang tugon ko naman.

"Saan ka maglulunch?" ang tanong ni Mommy.

"Dito, kung ikaw magluluto" ang tugon ko naman.

"Asus, naglalambing" ang komento ni Mommy.

"Namiss ko yung luto mo eh" ang tugon ko. "Sinigang?"

"Sinigang it is" ang pagpayag ni Mommy.

"Tulungan na kita"

"No. It would kust spoil your OOTD" ang tugon ni Mommy.

"What's with the get up?" si Kuya.

"Maginaw sa labas at mukhang uulan" ang tugon ko naman.

"Hmmmm" si Kuya while looking at me suspiciously. Umiwas naman ako ng tingin. Lumapit naman siya sa akin. Nakita ko naman ang kamay niyang umangat na kaagad kong pinigilan. "What the hell are you doin?"

"Ako dapat magtanong niyan" ang tugon ko. Hanatak naman niya ang kamay niya.

"That's not how to wear this" ang sabi niya sabay ayos sa bandang leeg. Napabuntong-hininga naman ako nang lumayo siya. That was close. Naupo naman ako sa sofa at nagfacebook. I missed a lot of things already. Inulan ako ng mga message sa messenger pagka-connect ko sa wifi. Mostly, nangangamusta. Natigilan ako nang makita ang pangalan ni Ethan. Hindi ko pa pala siya na-uunfriend. I opened his messages. Lahat ng messages was dated three years ago. And all were apologies. Binura ko naman lahat yun. I'm okay. He's okay. It's better that way. Tumingin naman ako ng mga post sa newsfeed ko. Everyone seems to be happy. Kumiha ako ng selfie para ipost. Caption: "The prince is back. 🇵🇭"

I disconnected from the internet. I turned on the TV. Nababagot ako kaya naman panay lipat ko ng channel. I came across a korean drama. Bigla kong naalala yung nakilala ko three years ago sa Saint Anthony na isang sophomore student. What was his name again? Xerxes? Zion? Aaah, Xean. Kinuha ko ang phone ko at nagconncet ulit sa wifi. I searched for his name.

"Hey, do you remember me?" ang tanong ko. He's not online though kaya naman linapag ko ang phone ko. Sa tabi ko sabay nood ng drama. Hindi naman nagtagal ay tinawag ako ni Mommy for lunch.

"I'm excited to eat" ang komento ko na parang bata.

"Wala niyan sa Ireland" si Mommy.

"I know right!" ang pagsang-ayon ko naman. Nagsimula naman kaming kumain.

After the hearty lunch ay nagsimula akong magmaneho patungo ng Saint Anthony. Hindi ko alam ang nararadaman ko. I feel excited going there but the bad memories keep on haunting me. Nagpark ako malapit sa college namin nang makarating dun. Napatingin ako sa langit, mas kumulimlim. I can hear thunders from afar. Kinuha ko ang folding umbrella sa kotse just in case abutin ako ng ulan. Napatingin ako sa screen ng phone ko to check the time. I'm a bit early kaya naman nagtungo ako ng cafeteria para bumili ng kape. Naaagaw ko ang tingin ng mga estudyante dun pero nasanay na ako. Bumili ako ng kape na nakalagay sa styrocup na may takip. Yung parang mcdonalds coffee cup ang itsura pero black ang kulay. Lumabas agad ako pagkabili at tahimik na naglakad patungo sa dati kong koleyo.

"Oppa! Oppa!" ang naririnig kong sigaw mula sa ilang estudyanteng babae sa di kalayuan. Napatingin naman ako at nginitian sila. Kaagad naman silang tumili. Natawa naman ako at nagpatuloy sa paglalakad.