Even though hindi ako familiar sa ganitong music genre ay na-enjoy ko ang contest. The choreography of most of the group was fantastic. Xean is just a shocker. Obvious na kinakabahan siya nung unang labas nila patungong stage. But everything changed when the they hugged each other and the spotlight was on them.
Sumapit ang computtation ng scores ng mga team. Hindi ko inasahan na may performance si Ethan. Hindi ko inasahan ngunit hindi na ako nagulat pa. Afterall, siya ang isa sa mga naging Choreographer ng Soul's Dance Troupe. Nakakatuwa kasi kasama niya ang mga dating miyembro ng Souls. Napatingin sa akin si Eric ngunit hindi ko na sinalubong pa ang mga nagtatanong niyang mga mata. Wala pa ring kupas sa pagsayaw si Ethan. He's oozing with appeal.
"I didn't know your ex is a dancer" ang komento ni Eric.
"Do I need to tell you?" ang tanong ko naman sa kanya.
"Nope" ang simple naman niyang tugon sabay akbay sa akin. I know what he's doing but it didn't bother me. Tahimik ko lang pinanood sila Ethan.
"Sinong mas pipiliin mo? Dancer o musician?" ang out of the blue niyang tanong sa akin.
"Siyempre yungmusician" ang tugon ko naman.
"Good choice" ang huli niyang sinabi. Sumunod naman ang performance ni Aryan kasama ang dating cheersquad. She doesn't disappoint though. Pagkatapos ng event ay nakiapagkita muna kami kay Aryan para magpaalam.
"Aalis ka na agad?" ang tanong niya sa akin.
"Yeah" ang tugon ko naman. "Kailangan kong magtungo ng mall to buy some things for tomorrow"
"Ah, oo nga pala" ang reakyon niya. "May outing"
"Well, it won't hurt to go" ang komento ko naman. "Last week na natin with the kids next week. A little bonding is fine before we part ways"
"Sa bagay" ang pagpayag naman niya. "See you tomorrow then"
Tumango naman ako. May outing kaming lahat bukas; yung mga mentors at participants ng summer camp. Gaganapin sa isang beach resort four hours away from the city. We're gonna stay there for a night. HIndi ko na nakita si Ethan pagkatapos ng eventa and hat's good. Tumahimik na ang buhay ko nang lumayo sa amin.
"Shall we use a car going to the resort tomorrow?" ang tanong ni Eric sa akin.
"Makisakay na alng tayo sa bus kasama yung mga studyante natin" ang suhestyon ko naman. "I'm pretty sure kailangan natin silang bantayan.
"Oh, well" ang reaksyon niya naman.
"Do you want to come over again to my place tonight?" ang sunod niyang tanong. "I've been sleeping at your place; I'm perfectly happy to sleep in my own room tonight. Isa pa, baka pagalitan na ako ng Mommy"
Napabuntong-hininga naman siya at tumango.
"Magtataxi na lang ako" ang sabi ko naman. I kissed his cheek before saying goodbye. Lumabas ako ng gate ng Saint Anthony at nag-abang ng taxi. Dumaan muna ako ng mall para bumili ng ilang gamit bago tuluyang umuwi. It's almost dinner time nang maka-uwi ako. Nasa sala si Kuya. Tinabihan ko naman siya. Napatingin siya sa akin.
"What's up?" ang tanong niya sa akin. Napakibit-balikat naman ako. "I don't see you too much lately"
"Just busy with the Summer camp activities" ang paliwanag ko naman.
"Anything else?" ang tanong niya naman. "I heard from Eliah you have a boyfriend now. Is it Ethan?"
"Nope" ang tugon ko naman. "It's Eric"
"Oh" ang reaksyon naman niya.
"Anong klaseng reaksyon yan?" ang komento ko naman.
"As long as your happy; I don't mind" ang tugon naman niya. Biglang sunod-sunod ang pagtunog ng phone niya. Kinuha niya ang phone niya mula sa mesa at tinignan. Pinakita niya sa akin ang mga larawan na sinend ni Grace; ang fiance niya. Mga designs ng wedding invitations. "Which do you recommend?"
"I prefer that light brown with gold accents" ang tugon ko naman. Napatango naman siya at nagtext. "You should choose; not me. HIndi naman ako yung ikakasal"
"When do you plan to settle down?" ang out-of-the-blue niyang tanong.
"What the hell, Kuya" ang reaksyon ko nman. "Wala pa akong balak and Hindi ko pa naiisip yan"
"Oh,well" ang tugon naman niya habang nagtetext. "I'm gonna move out when after the marriage"
"Good riddance" ang tukso ko naman sa kanya.
"I'll miss hanging out with you" ang seryoso at malungkot niyang sinabi. After all, family is very important to him.
"Magpapakasal ka lang" ang komento ko naman. "You can still go here and visit us"
Tumango naman siya at ngumiti. Ginulo niya ang buhok ko.
"Stop doing that, Kuya" ang suway ko naman. "Hindi na ako bata"
"You're still my baby bruh tho" ang argyumento niya.
"Si Eliah nga pala?" ang tanong ko.
"I didn't notice him" si Kuya. "Might be in his room."
"As always" ang pagsang-ayon ko naman.
[Kinabukasan]
Maaga akong nagising para makapaghanda. Pagkatapos makaligo at makapagbihis ay lumabas ako ng kuwarto bitbit ang travel bag ko. Kinatok ko naman si Eliah sa kuwarto niya. Dahan-dahang nagbukas ang pinto. Halatang kagigising lang niya. Pinitik ko ang noo niya.
"Aaaray" ang mahinang reaksyon niya sabay hawak sa noo niya. Napailing naman ako.
"Dalian mo na, Eliah" ang utos ko sa kanya. "Be down in fifteen minutes"
Natauhan naman siya at biglang binilisan ang pagkilos. Muli akong napailing; dumeretso ako sa kusina.
"Pasensya na, SIr" ang paghingi ng paumanhin ng kasambahay namin. "Hindi pa luto ang almusal"
"No need to rush po" ang tugon ko naman sabay lapag ng bag ko sa sahig. Kumuha ako ng mug at in-on ang coffeemaker. I prepared coffee. Tumunog ang phone ko. Tinignan ko naman yun. Nagtext si Eric; "Good morning, babe"
"Good morning too" ang reply ko naman.
"Can't wait to see you later" ang reply naman niya.
"Me too. I'll see you in a while"
Saktong pumasok si Eliah sa kusina bitbit ang backpack niya. Halatang inaantok pa ang bata. He's very adorable. Sarap pisilin.
"Magkape ka muna" ang sabi ko. Kumuha naman siya ng mug at pinaandar ang coffeemaker. Kumuha siya ng gatas mula sa ref at linagyan ang mug bago lagyan ng kape at asukal. Parang nangilo ako sa nakita. Ayoko kasi ng latte. Naupo siya bitbit ang mug. Nang makaluto ng almusal ay nagsimula kaming kumain. May linabas na gamot si Eliah mula sa kanyang bulsa at ininom ito.
"Are you okay?" ang nag-aalala kong tanong. "May sakit ka ba?"
"Ah, wala kuya" ang tugon naman niya. "May travel sickness kasi ako"
"I see" ang sabi ko naman. "Tara na"
Lumabas kami ng bahay patungo ng gate.
"Maglakad tayo papuntang gate ng subdivision and then we'll take a taxi" ang paliwanag ko naman. Tumango naman siya. Nagsimula kaming maglakad. Tahimik lang siya; gayundin naman ako. Tinitignan ko isa-isa ang mga bahay sa subdivision namin. They are massive. It suddenly felt like a ghost town. Ang tahimik kasi. Hindi ko lam kung dala lang ng sobrang maaga or sobrang laki ng properties kaya ang tahimik. I took the oppurtunity to ask some personal questions to Eliah. Heis an open book kaya naman it didn't feel awkward for the both of us. Nagtatanong din siya sa akin tungkol sa sari-saring bagay. From my studies to Ethan and Eric. Nang makarating kami sa labas ng gate ay nag-abang kami ng masasakyang taxi patungo sa Saint Anthony.
"Alam mo kung saang resort tayo dadalhin?" ang tanong ko kay Eliah.
"Uhm, Springfield Sea Resort" ang tugon naman niya. First time kong marinig ang resort na yun. I checked google and learned that it's an exclusive resort. "That's strange"
"Ang alin, Kuya?" ang tanong naman ni Eliah.
"Ah, wala" ang tugon ko naman. How did the association afford such expensive place?
BINABASA MO ANG
OLSG 4: Restart
Teen FictionGaano nga ba kahirapang magsimula muli? Hanggang saan kadadalhinng isang pusong sawi? Anong mga pagbabago ang maidudulot nito sayo. Ito ang pang-apat na libro ng katauhan ni Prince Jasper Gomez.