İmera Fera | NefTah

aşk sarhoşu.

Nefes yutkundu. Başından aşağı kaynar sular döküldü. Erkek montu olduğu her halinden belliydi,yoksa hiç âdeti olmasa da yalan söyleyebilirdi.

Annesine bir çırpıda montun bir arkadaşının olduğunu,bir ara verdiğini ve onda kaldığını ama şu an bunları anlatmaya asla mecali olmadığını hemen yatmak istediğini anlattı.

Utanmasa koşarak odasına çıkacaktı.
Ama alacağı cevabı çok merak ediyordu. Bekledi,bekledi... Naciye Hanım sadece montu uzatmakla yetindi. Kızının çaresizliğine,sevdasını sakınışına acımıştı. O da bu yollardan geçmişti,eşiyle az mı gizli saklı buluşmuşlardı ? Bu yüzden hoşgördü,üstüne gitmedi Nefes'in.

Genç kadın annesine içinden minnet duyarak odasına geçti. Tam yatağına uzanmıştı ki telefonunun titremesiyle yeniden doğruldu. Mesaj Tahir'den idi.

'Bir şey olursa yazman için sen baygınken kaydettim telefonunu. Arkadaşlar bugünler içindir öyle değil mi?'

Nefes sinirinden dişlerini sıktı. Cidden arkadaş mı olmuşlardı şimdi? Ama Nefes böyle olsun istememişti ki. Tahir'den hoşlanıyordu apaçık,bunu en sonunda anlayabilmişti. Tahir onu kucakladığında,saçını kulağının arkasına attığında, adını söylediğinde kalbinde oluşan kıpırtıyı adlandırmıştı sonunda. Sevdaluktu bu.

Telefonuna baktı. Bu oyunu uzatmayacaktı. Mâdem hisleri belliydi en azından normal davranmayı başarabilirdi.

'Teşekkürler Tahir. Ne güzel düşünmüşsün :)'

Fazla düşünmeden basıverdi 'gönder' tuşuna. Düşünse asla cesaret edemezdi. O kadar utandı ve pişman oldu ki yaptığı şeyden... İlk adımı apaçık atmıştı işte. Bundan sonra da asla bir şey yapmazdı,yapamazdı.

Tahir mesajı alınca yüzünü kocaman bir gülümseme kapladı. İç geçirdi. Ne yapacağım ben bu kızla diye düşünmekten kendini alamadı.

'İyi dinlen Nefes. Kendine dikkat et.'

Deli Tahir'deki romantizm de anca bu kadar olurdu zaten. Nefes gözlerini devirdi. Yine de bir an sonra düşünülmek hoşuna gittiğinden içindeki mutluluk ağır bastı. Yeniden eli telefona uzandı.

'Görüşürüz Tahir Bey ✋🏻'

'Görüşeceğiz Nefes Hanım ✋🏻'

Nefes elinde telefon sırtını yatakla buluşturduğunda minik kahkahalara boğulmuştu. Sonra bir an gülmesi geçince utandı,ama çok geçmeden yine gülmeye başladı. Direnmenin âlemi kalmamıştı. Artık her şeyi dilediği gibi yaşayacaktı.

#######

Tahir,son zamanlarda aklı bir karış havada olduğundan pek bir şey yapamasa da kendisine bir balıkçı kulübesi bulmuştu. En yakın zamanda orayı temizleyecek,boyayacaktı. Bulduğu yer küçük ama sevimliydi. Denizle dipdibeydi. Abisi sağolsun,kirası da uygundu. Babasının takasını da tamir etmişti,o da kulübesinin önündeydi. Tahir başka ne isterdi ki ?

Yeni evini kutlamak için bu akşam abisi,kardeşleri,arkadaşlarıyla bir meyhaneye gideceklerdi. Çocukluk arkadaşı Ömer de orada olacaktı. Ne çok özlemişti onu da. Belki de buralardan senelerce uzak kalmak o kadar da iyi bir fikir değildi,yeni yeni anlıyordu.

Rakı masasına oturduklarında saat 8'i geçmişti. Tahir kardeşi bildiği Ömer'le koyu bir sohbete daldı.

Ömer 'Yok mu sende bir şeyler kardeşum? Bak biz nişanı yaptuk, inşallah bu yaz da düğün var.'

Tahir kısa bir an düşündü.'Var mı yok mu bilemeyrum ama inceden yanuğum kardeşim.' dedi.

Ömer,Tahir'in hafifçe sırtına vurdu.
'Ula Tahir,senelerce burdan,karada olmaktan kaçtun bir şey demeduk eyvallah. Ama sevdaluktan da kaçulmaz be.'

Tahir minik bir kahkaha attı. 'FesuphanAllah!' diye geçiştirdi arkadaşını.

Elbet bir şey olsa ilk ona anlatırdı ama daha bir şey yoktu ki ortada. Tamam,kendisi etkileniyordu Nefes'ten ama kız ona büyük puntolarla arkadaş etiketini yapıştırmıştı.

Gerçi akşamüstü de 'Ne güzel düşünmüşsün.' demişti ama bu bir işaret olamazdı. Gerçekten olabileceğini düşündüğü için kendine kızdı Tahir. Yeniyetme çocuklar gibiydi,sevdâluk onu aptallaştırmıştı.

Rakı sofrası oldukça zengindi. Mezeler,balıklar bitmeden yenileniyordu. İçkiler de öyle. Su içer gibi içti Tahir. Ne içtiğini bilmeden içti. Nefes'in gözleri,kokusu aklından çıkmadı bir türlü. İçindeki ateş bir türlü sönmedi.

Çevresindekiler onu hiç böyle görmediklerine yemin edebilirlerdi. Hatta bir ara öyle keyiflendi ki bir Karadeniz türküsüne eşlik bile etti,dönmeyen diliyle.

Nihayet herkes vedalaşıp masadan kalktığında Tahir de dengesini zar zor bularak arabasına vardı. Kontağı çevirdiğinde nereye gideceğinden gayet emindi. Gidip Nefes'le konuşacaktı.

Evlerinin önüne varana kadar bin türlü şey düşündü söylemek üzere. Ama o eve vardığında her şey aklından silinmişti. Şimdi ağzına ne gelirse onu söyleyecekti işte. Allah vere de sarhoşlukla çok saçmalamasaydı.

Geç kızın telefonuna üst üste mesaj attı.
'Evin önündeyim.'
'Gel.'
'Konuşacağız.'

Sonra dengesini zar zor bularak orada duran bir kütüğe oturdu.

Nefes telefonunun bu saatte üst üste titremesinden korkarak uyandı. Mesajlar Tahir'dendi. Üstüne bir hırka geçirip dışarı çıktı.

Genç adamı kütüğün üstünde hafif yamuk otururken buldu. Arkasından dolaşarak yanına yavaşça oturdu.
Tahir kızı gördüğü gibi ayağa kalktı.
'Bana ağacınu gösterecektun. Hadi gidelum.' dedi Nefes'in kolundan küçük bir çocuk gibi çekiştirerek.

Nefes kıkırdadı,adamdan yükselen sigara,alkol,parfüm üçlüsünü içine doldurdu.
'İçtun mu sen?' dedi gülmesini tutamayarak. 'Düpedüz sarhoş olmişsun Tahir.'

Tahir ağzından minik bir hıçkırık koyverdi. 'Bennn sarhoş değilum. Yürü konuşacim senle.'

Nefes evlerinden epey uzaktaki ağaca yürürken Tahir düşmesin diye koluna girmek zorunda kaldı. Ağacı bulduklarında 'Çıkamazsun bu kafayla ağaca falan. Gel oturalum buraya.' dese de Tahir bu halinden beklenmeyecek bir atiklikle tek hamlede ağaca çıktı ve elini Nefes'e uzattı.
Nefes yine ve yine adamın elini görmezden geldi. Bulduğu bir daldan destek alarak Tahir'in yanındaki boşluğa usulca çöktü.

'Ee konuşacim dedin,konuşalum bakalum.'
Nefes adam ne diyecek deli gibi merak ediyordu. Tahir'se gözlerini açık tutmakta zorlanıyordu. Yavaşça başını Nefes'in kucağına koydu.
'Arkadaş ne be kizum?' dedi. Uyuyakalmıştı.
Nefes'in güvenli kucağında,onun kokusuyla uyuyakalmıştı.

Nispeten daha uzun bir bölümle karşınızdayım. İlk kıvılcımların güzelliğiyle başbaşa bırakıyorum sizi. İyi okumalar efenim. 💙 -melissimou.