Hoofdstuk 24

67 5 2
                                    

POV Baas
Ze zijn over de grens heen gespot door mijn verkenners, de Emaraanse soldaten. Over een dag of twee zijn ze zelfs al bij het kasteel. Het verbaast me dat ze zo ver zijn gekomen zonder dat ze gespot waren door mijn verkenners. Aan de andere kant, deze kwam in een niet al te goede staat terug. Het was bijna zijn dood dat ik hem dwong eerst zijn verhaal te doen en dan pas verzorging te zoeken, zo erg waren de verwondingen. Hij zei aangevallen te zijn door een schaduw, iets waar ik graag verder onderzoek naar wil laten doen. Ze zijn voorzichtig, die Emaranen. Maar ze weten ook heel goed natuurlijk dat het een oorlogsverklaring is om met een leger de grenzen van een ander land te betreden. Tuurlijk zijn ze dan voorzichtig. Maar wat die schaduw dan was... Ik kijk even naar de kaart die voor me ligt, met de vlaggetjes en landen. Die schaduw van de Emaranen zet me al een tijdje aan het denken. Tot nu toe ben ik ook veel in de schaduwen gebleven bij het veroveren van al deze landen. Zelfs bij Araluen, met die idioot van een Clinn. Maar een schaduw hoeft niet altijd pas toe te slaan als het donker is, dat heeft de schaduw van de Emaranen wel bewezen nu. Wat nou, als ik het heel anders aanpak? Ik hoef Emara niet per se te veroveren om erover te heersen. Opeens komt er een plan in me op die bijna niet falen kan. Helaas hangt het falen ervan af of Geldar de twee gijzelaars echt hierheen brengt. Want doet hij dat wel, kan het lelijker uitpakken voor mij dan als hij het niet doet.

POV Silferina
Ik loop de tent binnen waar ze Leo vasthielden. Hij zit tegen de paal aan, handen op zijn rug en rode ogen, van het huilen. Het duurde even, maar na een tijdje wist ik Adam en Tony van me af te slaan - ze blijven me maar verzorgen, ook al voel ik me velen malen beter dan daarvoor en ben ik niet eens meer in levensgevaar, allang niet zelfs - en bij hem naar binnen te glippen. "Hoi Leo." Ik glimlach naar hem. De man kijkt op en glimlacht terug. "Je ziet er veel beter uit. Hoe gaat het?" "Goed. Met jou?" "Kan beter, maar ik ben blij dat ik hier zit." Ik ga voor hem zitten. "O?" "Ja." zegt hij. "Geldar mag dan misschien wel een gewetenloze bandiet lijken, vooral sinds hij jullie martelde en deed alsof Tony dood was na de aanval van de rebellen, maar de rest is dat zeker niet." Met een diepe zucht richt Leo zich op de grond. "Waarom doen jullie dit dan?" vraag ik zacht. "Waarom werken jullie voor de Baas als jullie niet zo gewetenloos zijn?" "Wel, Geldars motieven hebben met andere dingen te maken, maar voor ons was het heel simpel. Meewerken of onze familie vermoord hebben." Er gaat een steek door mijn hart heen. Ze werden gewoon bedreigd, die bandieten. Ze deden dit omdat ze geen andere keuze hadden, omdat ze hun familie niet in gevaar wilden brengen. Daar had ik nog nooit bij stil gestaan eigenlijk, waarom de bandieten het misschien zouden doen. Het was ook nooit in me op gekomen. "Het klinkt misschien idioot en ongeloofwaardig, maar geloof me." Leo kijkt me scherp aan. "Het is de waarheid." "Ik geloof je wel." Ik ga verzitten en wrijf in mijn ogen. "Het is gewoon... Ik had er nog nooit echt bij stilgestaan. Dat, dat... dat jullie misschien andere motieven konden hebben dan dat jullie gewoon gewetenloos waren." "Hmpf." Leo kijkt nors de andere kant op. "We zijn nog steeds gewoon mensen hoor, geen gewetenloze monsters." "Zou jij daarbij stil staan als je gevangen werd genomen en daarna wreed gemarteld, zowel mentaal als fysiek? Dan denk je er niet bij na dat je kidnappers mensen zijn, en geen monsters!" Ik ontspan wat meer en kijk moe naar de vloer. "Dat betekent niet dat ik het ergens niet weet, maar ik sta er gewoon niet bij stil." Leo zei niks. Het bleef lang stil. "Weet je zeker dat je je wel goed voelt?" vraagt Leo opeens. Ik schrik op. "Huh? Waarom vraag je dat?" "Omdat je net bijna in slaap leek te vallen." "Hmpf, ik ben niet moe." Leo trekt zijn wenkbrauw op. "Weet je dat zeker?" Terwijl mijn wangen gloeien, kijk ik hem nors aan. "Ja. Heel zeker." "Mij best." Leo leunt weer tegen de paal aan. "Wil je mij dan een plezier doen en je vriendje even opzoeken? Misschien weet die je om te praten." "Ik ben niet dom." Ik kijk Leo droog aan. "En ik ben juist naar jou toe gekomen om even niet verzorgd te worden, door Tony of wie dan ook." "Fijn om te weten dat ik iemand ben die niet om anderen geeft." "Graag gedaan." Toen drongen zijn woorden tot me door. "Wacht, nee. Zo bedoelde ik het niet!" "Zo zei je het wel." Ik knijp even in mijn neusbrug en kijk hem kwaad aan. "Zo bedoelde ik het niet." "Wil je hier serieus een discussie over gaan beginnen met me?" "Als het nodig is!" Leo en ik keken elkaar kwaad aan. Toen begon Leo te gniffelen, een gniffel die al snel in een harde, oprechte lach uitmondde. Ik kijk hem verbijsterd aan, terwijl hij schokkend van het lachen half opzij valt, voor zover de touwen hem toelaten. "Je doet me aan mijn dochter denken." zegt Leo dam uiteindelijk, hikkend van het lachen. "Die is ook zo koppig." Er verschijnen tranen in zijn ogen, en even weet ik niet of ze van verdriet of van het lachen zijn. Dan glimlach ik triest. "Vertel meer." Leo houdt verbaasd op met lachen. "Waarover?" "Over je familie." "Waarom?" "Omdat ik meer wil weten." "Terwijl je vriendje en zijn vriend de tent aan het binnengluren zijn?" Ik haal mijn schouders op. "Als je het liever niet wil vertellen met hen erbij, schop ik ze er wel uit hoor." Adam schraapt zijn keel. "We kwamen je eigenlijk even ophalen Silferina." Ik draai me om. "O?" "Ja. Geldar en zijn bende zijn in het kamp. Ze geven zich aan ons over."


MOEHAHAHAHAHA
Ahum. Hoi hoi! Ben er weer! (Soort van)
En ik heb goed nieuws en beter nieuws.
Goede nieuws: mijn toetsweek is bijna over, dus heb ik het even rustig en alle tijd om dit boek af te ronden. (Even afkloppen)
Beter nieuws: IK HEB WEER INSPIRATIE! IK WEET HOE IK NAAR HET EINDE TOE MOET BREIEN EN HOE IK JULLIE KAN MARTE- EUHHH, BLIJ KAN MAKEN!
Opeens kwam het bij me. Opeens, alsof er een lampje begon te branden, begon er een ideetje in me op te borrelen die alle problemen die ik daarvoor had oploste en me eindelijk de kans gaf om eindelijk bij die finale te komen waar ik al zo lang op zit te wachten (hij gaat GEWELDIG worden, meer dan dat zelfs! Ik ben er zelf heeeeeeeel erg enthousiast over).
Ik meteen alles noteren, voor ik het weer vergeet (zo verstrooid ben ik namelijk wel) en dit cadeau van de Goden verdwijnen zou. Maar, wees gerust. Zolang Wattpad niet crasht en het hoofdstuk (of erger, het HELE boek) wist, staat het vast en opgeschreven en kan ik het niet kwijt raken. (Ik ben eigenlijk nog nooit een heel boek kwijt geraakt, wel een hoofdstuk).
Dus, allereerst @lvdgragt heeel heeeel heeeeeeeel erg bedankt voor je idee om eens van point of view te wisselen, want zonder dat zou ik waarschijnlijk ook nooit op dit idee gekomen zijn (en wat het is, tsja 🤷‍♀️)
Ten tweede, ik ben nu wel van plan even het HELE boek eerst af te schrijven, om jullie in EEN keer ALLES voor te kunnen schotelen, van hier naar het einde.
Wil je dat niet? Laat het dan even weten, dan kan ik halverwege bijvoorbeeld een paar teaser-hoofdstukken publiceren en dan, als ik het af heb, alles. Maar als ik niets hoor, ga ik me gewoon houden aan mijn afspraak en alles pas publiceren als het af is.
Dan tot slot, ik hoop dat jullie van dit hoofdstuk genoten hebben. (Stiekem vind ik het eigenlijk GEWELDIG om in het hoofd van de Baas te kruipen 😋)
LOL
xoxo_writer_xoxo

ps: ik zoek proeflezers! Ik ben namelijk bezig met een eigen, zelfbedacht & origineel verhaal genaamd 'Monsters bestaan (niet)', waar ik graag van wil weten of het een beetje loopt, wat er aan mankeert, wat ik kan doen om het beter te maken, hoe ik de romance erin moet verwerken (het is een romantisch verhaal, en aangezien ikzelf niet heel veel ECHTE ervaring heb [fictie-ervaring telt niet echt mee vind ik] wil ik daar de mening van anderen op) en gewoon om te kijken of het een leuk verhaal is, want dan ga ik die ook op Wattpad zetten. Lijkt het je leuk proeflezer ervan te worden? Neem dan contact met me op door een reactie achter te laten in mijn boek 'Stories' op het hoofdstuk dat erbij hoort. Wil je er meer over weten? Lees dan ook het boei 'Stories', waar overigens ook een aantal andere boeken staan. Ik probeer het up to date te houden, maar toen ik het hoofdstuk 'Monsters bestaan (niet)' erin zette merkte ik dat ik een beetje achterloop, heh. (Oeps) Alvast bedankt voor het kijken, overwegen of proeflezer worden! (Als je dat laatste doet zal ik je dan waarschijnlijk nog een keer of honderd [oké, ik overdrijf, duizend] bedanken)
pps: wow, heel verhaal hierboven 😂

De Grijze Jaagster, boek 5, OntvoerdWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu