Εκτεθειμένη Μπροστά Σου |Βιβλίο 1| (Σε Αναμονή)

|Κεφάλαιο 25|

Πάρτε χαπάκια!
*********************

Έχουμε και λέμε.

Ένας κοιλιακός, δύο κοιλιακοί, τρεις κοιλιακοί. Ωχ, να κι άλλος ένας.... πέντε, έξι κοιλιακοί. Οι άλλοι έξι από πού ξεφύτρωσαν;

Μισό λεπτό, κάτι δεν πάει καλά εδώ. Έχει δώδεκα κοιλιακούς;

Και γιατί κουνιέται συνέχεια;

Ωπ! Άλλος ένας Χριστόφορος. Δεν ήξερα ότι έχει δίδυμο αδερφό.

Και τι φούσκωμα είναι αυτό χαμηλά στη πετσέτα;

Το πουλάκι τσίου!

Άχου, μου αρέσουν τα πουλάκια.

Τρία πουλάκια κάθονταν και πλέκανε πουλόβερ!

Τι; Ξέρουν να πλέκουν κιόλας;

Το συγκεκριμένο κάνει ανασκαφές στο--

Ακροδαχτυλά κύκλωσαν τον καρπό μου και με σηκώνουν στο ύψος μου, καθώς ακούστηκε μια πόρτα να κλείνει πίσω μου με πάταγο.

«Ελπίζω να έχεις μια καλή δικαιολογία Ανακτόρου, το γεγονός πως βρίσκεσαι έξω τέτοια ώρα, αντί να κοιμάσαι στο δωμάτιο σου!» η φωνή του βάρυνε παίζοντας ρυθμικά σε χαμηλό τόνο. Να πάρει! Είναι έξαλλος! Φοβερά θυμωμένος! Σκατά! Σκέψου κάτι έξυπνο Θέλξη, για να μην σε πετάξει έξω από το μπαλκόνι.

«Ποιο πουλί πετάει πιο ψηλά;» ρωτάω ζαλισμένη και με κοιτάει μαζεύοντας τα φρύδια του. «Το πουλί του αστροναύτη» χαχανίζω. Γιατί δε γελάει; Αφού ήταν αστείο. Ξενέρωτε.

«Σύνελθε και λέγε γιατί η υπομονή μου εξαντλείται!» τραβιέμαι από το θανατηφόρο άγγιγμα και την φλογερή μάτια του και ρίχνω τον κορμό μου πάνω στην πόρτα σταυρώνοντας τα χέρια.

Κρατάει την πετσέτα με το ένα χέρι, ενώ το άλλο είναι γροθιά και στηριγμένο στη μέση του. Σταράτη ηλιοκαμμένη επιδερμίδα, σώμα σμιλευμένο γεμάτο παλλόμενους μύες με εμφανείς γραμμώσεις Έλληνα θεού και αναριχώμενες φλέβες που χάνονται κάτω από τα μπράτσα του. Ξανά μέτρησα τους κοιλιακούς του. Έξι. Ευτυχώς. Τα υπολείμματα του ντους γυαλίζουν το δέρμα του τονίζοντας περισσότερο τα αποτελέσματα γυμναστικής πάνω του. Το V χαμηλά στη κοιλιά του είναι αρκετά έντονο και χάνεται μέσα από την πετσέτα, προκαλώντας με να τρέξω να λύσω τον αναθεματισμένο κόμπο της. Η εσωτερική μου θεά σφουγγαρίζει τα σάλια της κι εγώ πολεμάω να θυμηθώ πως αναπνέουμε. Είπαμε, εκπνοή απ' τα ρουθούνια κι εισπνοή απ' τη μύτη. Όχι, όχι. Πάμε πάλι. Εισπνοή από τη μύτη και εκπνοή από το στόμα.