Εκτεθειμένη Μπροστά Σου |Βιβλίο 1| (Σε Αναμονή)

|Κεφάλαιο 28|

Χριστόφορος

Ακούω την μαμά να ουρλιάζει εξαιτίας του.

Τρέχω λαχανιασμένος στο δωμάτιο της αδερφούλας μου. Πλησιάζω κοντά στην κούνια της και της κλείνω τα αυτιά να μην ξυπνήσει. Σκύβω και της ψιθυρίζω ένα τραγουδάκι.

Κάθε βράδυ σε κρατώ, αγκαλιά και σε φιλώ.
Σου ψιθυρίζω σ' αγαπώ,
στέλνω μακριά το κακό.
Τα ματάκια σου βαραίνουν
κι αγγέλοι κατεβαίνουν,
σε φιλούν γλυκά και σου χαϊδεύουν τα μαλλιά.
Σου δίνουν της αγάπης φώς,
θα μαι πάντα εδώ.
Σαν μικρό αγγελάκι, ταξίδεψε με το συννεφάκι,
σε κόσμους μακρινούς, ονειρικούς.
Το σκοτάδι μη φοβάσαι,
αρκεί να θυμάσαι, ότι θα μαι πάντα εδώ.
Σ' αγαπώ.

Ο ήχος της πόρτας που κλείνει δυνατά διαλύει την ησυχία.

Αφήνω την αδερφούλα μου να κοιμάται και βγαίνω έξω από το δωμάτιο, λαχανιασμένος, σαν να έπαιζα ώρες στον κήπο με τον Μαλλιαρό. Αλλά ο Μαλλιαρός δεν είναι πλέον εδώ. Ο μπαμπάς τον έδιωξε γιατί ήταν κακό σκυλάκι, μου είπε. Δεν τον πίστεψα. Ο Μαλλιαρός ήταν ο καλύτερος μου φίλος, ποτέ δεν θα μου έκανε κακό.

Σκοτάδι παντού. Μόνο από  τα ξύλινα κάγκελα στις σκάλες, βλέπω λίγο φώς ανάμεσα από τις παχιές χαραμάδες.

Ο μπαμπάς έχει φύγει από το σπίτι. Κατεβαίνω φοβισμένος τα σκαλιά ψάχνοντας για την μανούλα. Πάλι κάτι κακό της έκανε.

Ακολουθώ το κλάμα χωρίς να βλέπω προς τα πού πάω. Σκόνταψα πάνω σε κάτι σκληρό κι ο ήχος με τρόμαξε ακόμα περισσότερο. Δεν το βάζω κάτω και τρυπώνω πιο βαθιά στο σκοτάδι. Όσο και να το τρέμω, η μαμά μου με χρειάζεται.

Πρέπει να την βρεις... πρέπει να την βρεις... πρέπει να την βρεις!

Στέκεται εκεί. Δίπλα στο σβηστό τζάκι, ξαπλωμένη κατάχαμα και κλαίει. Είναι σαν μια μικροσκοπική θολή κουκίδα μέσα στο απόλυτο σκοτάδι.

Τρέχω κοντά της και την βοηθάω να σηκωθεί. Εκείνη σωριάζεται σαν πούπουλο στον καναπέ και προσπαθεί να σταματήσει να κλαίει επειδή είμαι μπροστά. Μαμάκα μου, δε χρειάζεται να ντρέπεσαι που κλαις. Κι εγώ κλαίω, δεν είναι κακό.

Ψαχουλεύω την τσέπη της πιτζαμούλας μου και βγάζω το μαντήλι μου. Σκαρφάλωσα πάνω της και ξεκίνησα να καθαρίζω τα μάτια της από τα δάκρυα και το κόκκινο υγρό που ξεπηδάει από το στόμα της. Του έδωσα ένα φιλάκι, γιατί θυμάμαι που είχε κάνει το ίδιο και στο γόνατο όταν το είχα σκίσει παίζοντας μπάλα στον κήπο. Μάκια τη πληγούλα.