Σχολιάστε γίνεται χαμός!
_____________________________
Αποτραβιέται και μπλέκοντας τα δάχτυλα μας σφιχτά, απομακρυνόμαστε τρέχοντας από την φωνή που δεν πρόλαβα να επεξεργαστώ και με οδηγεί έξω από τον μικρό λαβύρινθο της αγοράς.
Τραβάω βιαστικά το χέρι και στηρίζομαι στα γόνατα να πάρω μια ανάσα. Ούτε στον μαραθώνιο τέτοιο τρέξιμο.
«Να ξαποστάσουμε λίγο;» βαριανασαίνω πιο γρήγορα κι από από Φεράρι σε ράλι.
«Μας βλέπω λίγο σκουριασμένους;» προσπαθεί να καταπνίξει ένα γελάκι. «Με την γυμναστική πως τα πας;» χώνει τα χέρια στις τσέπες του παντελονιού του και αρχίζει να περπατάει.
Ξεφυσάω κι επιβραδύνω το βήμα μου για να τον φτάσω.
«Δεν τα πάω», φυσάω κάποιες ατίθασες τούφες που πέφτουν στα μάτια μου. «έχουμε χωρίσει εδώ και δέκα χρόνια και δεν υπάρχει περίπτωση να τα ξαναβρούμε» δηλώνω οριστικά. Γυμναστική και Θέλξη δύο αντίθετοι κόσμοι.
Γελάει φωναχτά και αποφασίζω να απαθανατίσω την υπέροχη, εικόνα, με την επαγγελματική μου φωτογραφική μηχανή. Πάτησα το κουμπί χωρίς να με πάρει είδηση. Είναι σπάνιο φαινόμενο να βλέπεις τον Μακρή να γελάει. Γιατί Μακρής και χαρά δεν είναι συμβατά. Τόσο σπάνιο, όσο το βόρειο σέλας. Μια φορά στο τόσο συμβαίνει, αλλά όταν συμβαίνει, το χαζεύεις εκστασιασμένος.
Το προφίλ του άψογο κι άκρως ελκυστικό έτσι όπως γελάει σαν ανέμελος φοιτητής. Μάλλον είχα σταματήσει να αναπνέω. Η όψη του πνίγεται από μερικές ρυτιδούλες έκφρασης που αυλάκωναν όμορφα τα μάτια του. Οι ατίθασοι μαύροι καταρράκτες του, γλείφουν λαίμαργα το κρανίο του αγκαλιάζοντας το αρμονικά, ενώ κάποιες άτακτες τούφες που ξέφυγαν από τον αέρα γλιστρούν στο κούτελο του.
Με κοιτάει διαπεραστικά κι επιστρέφω τη προσοχή μου στον δρόμο νιώθοντας τα μάγουλα μου καυτά. Μην έχω κοκκινίσει, Θεέ μου.
«Πειράζει να σας βγάλω μια φωτογραφία;» τιτίβισα αμήχανα χαράζοντας ακαθόριστες γραμμές στη σκληρή επιφάνεια της μηχανής.
Πήγε να αρνηθεί αλλά δεν έχασα την ευκαιρία και ξανά τράβηξα άλλη μια. Έτσι που ο λαμπερός ήλιος μισόφεγγε πίσω από τα σκυθρωπά σύννεφα πάνω του, όλα του τα χαρακτηριστικά έλαμπαν θεϊκά. Τι άντρας Θεεούλη μου. Θα κάνουμε πέντε παιδιά κι ο μήνας του μέλιτος θα γίνει στις Μπαχάμες.
«Αφού με με έβγαλες και πριν χωρίς να με ρωτήσεις» με πειράζει.
Έκανα σβούρα με τη μύτη του παπουτσιού μου κοκκινίζοντας.
أنت تقرأ
Εκτεθειμένη Μπροστά Σου |Βιβλίο 1| (Σε Αναμονή)
عاطفيةΕκείνος: Έμπειρος, απόμακρος, αγέλαστος, καθηγητής της. Κουβαλάει ένα δύσκολο παρελθόν στους ώμους του, με την μοναξιά ερωμένη του, τους εφιάλτες ανεπιθύμητους επισκέπτες, τους εσωτερικούς του δαίμονες βασανιστές του και την αγάπη εχθρό του. Εκείνη:...
