Promised Love (Port Barton #1)

Chapter 18

"Girls, anong regalo niyo kay Quel?" Tanong ni Lisa.

Nakapaikot sila sa upuan namin. Halos lahat ng mga babae kong kaklase ay nandito. We are talking about Quel birthday na gaganapin ngayong araw.

"A watch," Hazel answered.

"Book," Eon second.

"Human Race, his favorite brand."

"Shoes rin akin pero Nike,"

"Me? A picture of him when he was 3 years old." Lisa giggled.

I know Lisa and Quel are childhood friends. They are famous in our school. Lahat ay nakakakilala sa kanila, isa pa nga sila sa tinagurian na loveteam ng school dahil bagay sila, well, in fact it's true. Pero parehas nilang tinatanggi dahil mag kaibigan lang daw talaga sila. I wonder kung isa sa kanila ay may gusto sa isa. Uhm.

"How about you, Alexa? What's your gift?" Lisa asked, feeling excited.

"Bracelet, I don't think too much kaya bumili na lang ako ng bracelet for him." She answered.

"You, Nicole?"

"Just a shirt," I answered shyly.

Kumpara sa mga binili nila na ireregalo ay 'di hamak na cheap 'tong shirt na ireregalo ko. Hindi ko naman kasi alam kung anong mga pwedeng iregalo sa lalaki. Even Trent was with me yesterday, nahihiya naman akong magtanong sa kaniya kung anong pwedeng iregalo sa kanilang sa mga lalaki.

"It's not 'just' shirt, ok? Your gift will be precious to him." Lisa smirked.

Nagtatakang tumango na lang ako. Pagkatapos ng klase ay lumabas na rin kami at pumunta sa cafeteria. Trip naming lahat na sa cafeteria instead of canteen. Isa pa ay ngayon na lang ulit ako makakatambay doon.

Puno kami ng kwentuhan at tawanan habang naglalakad. Cafeteria is near at school kaya hindi na kailangan sumakay. Lakad lang kailangan.

Pagpasok namin doon ay marami rin kaming mga schoolmates na kasabay. Pansin ko ang mga tinginan sa amin. I know, Lisa and her friends are with us that are famous in our school. I must say they're great. Hindi sila iyong mayayaman na masosyal tignan ng sobra. Hindi rin naman simple, sakto lang para mahinuha na mayaman at hindi nagmamayabang.

Pinagdugtong namin ang tatlong mga lamesa para magkasya kami. Masyado kasi kaming marami. Bakit kaya ngayon ko lang naisipan na sumama sa kanila? Mababait naman sila.

"Naks! Boys will be boys, always. Remember that, girls!" Andy uttered and leered.

"Yea! That's why, don't get attached too much. I pity those girls."

"And what's more annoying? When boys gets what they want from us. Argh!"

Napalingon ako kay Eon na nagsalita no'n. "Ano?" I asked confusing.

She chuckled. "What? You don't know? Virginity, girl. Virginity. Keep that in your mind."

Halos masamid ako sa iniinom ko. Kasunod noon ay tumahimik na ako habang sila'y nagkukwentuhan pa rin tungkol sa mga lalaki.

Boys will be boys? Get what they want? Virginity? Hindi maalis sa isipan ko ang mga pinag-usapan nila. Hindi ako sanay sa mga ganitong usupan kaya medyo naging out of place ako sa kanila but Alexa didn't let me feel it, she's talking to me with another topic.

Boys will be boys. Boys. Kung tunay kang lalaki you will never do that to your partner. Ang irespeto ang partner mo ay malaking bagay sa relasyon. Kung ang ibang lalaki ay gano'n lang ang gusto then I must say they're not a MAN. That's why they called 'boys'. It's better for them to find girls na kayang ibigay ang gusto nila.