I Hope It Will Be Forever

3

3

“Ma this is insane! Your suffering a stage 4 cancer, that obviously you didn’t tell me, yet you still decided to do this? Do you really give up on living? Ma you know how much I love you, but despite of that you still do that stupid last will of testament, why ma? Marry a woman to have the business back in my name, not only the business but all the other assets that you still own? Ma, why do I have to agree with that? Tell me one good reason to agree with that last will of yours?”

“Oh, son please spare me the noise, you know my condition right?”

“Yes mom, I’m sorry, but I’m in the state of shock that’s the initial instinct when something unsxpected happen, ma please explain this to me.”

“Son the thing is I don’t want to leave  you alone, I want somebody to take care of you, and for me a wife is the answer. With your looks and the kindness in your heart, it will be easy for you to find a good girl that you think is right for you.”

“Ma, I’m old enough to take care of myself, old enough to live alone. Ma you didn’t have to do this. I can find the right girl at the right time, and now isn’t the right time, ma.”

“You already said the your old enough, old enough to see who is the right girl, and son I swear it only needs one blink of the eye and you know , already know, the she is the one.”

“Yeah yeah, you and your romantic dreams, ma we’re in the 21st century where love doesn’t exist, lust might be exemptional, but love? No ma, that is truly insane.”

“Whatever you say, it’s already done, I’ve signed the last will and if I die and you still haven’t married then, you have six months to get what you say is yours, and son close the door when you leave, my head is getting heavy i need to sleep. Good luck son.”

Damn! Bakit? Bakit kelangan gawin iyon ni mama? I’m not a child anymore? Why

Sa bar….

“One more tequila please.”

I don't know what to do. I have this feeling that my life will be a disaster if I will not do something about it. Kailangan ko ng makakatulong sa akin. At isa lang ang naiisip kong tao.

Calling Darwin …

“Hello Tj?”

“Kuya…” At kinuwento ko nga yung nangyari sakin.

“First of all, hindi ko alam na may sakit si mama at kailangan ko na pa lang umuwi jan, pero bro nakakatawa yung sitwasyon mo. Hmn, madali lang naman yan eh, it’s either wag mong tanggapin yung deal and then join my company, invest your other property to my company and you’ll live for the rest of your life, or tanggapin mo at umpisahan mo ng maghanap ng mapapangasawa mo.”

“Hays, kuya wala bang ibang choice?”

“Meron, maghanap ka ng babaeng pwedeng bayaran, yung pwedeng pumayag sa temporary marriage, tapos sabihin mo na trabaho lang yun, kung sakaling mamatay nga si mama, na wag naman muna sana, mage-end yung contract six months after the death of mama, pero pwede na kayong hindi magsama. Kuha mo?”

“Pero kuya sino namang babae ang papayag na maging temporary wife ko? I’m sure na lahat yun, gusto akong maging asawa pang habang buhay.”

“Yun lang, sorry man, yun lang ang kaya kong ma-advice sayo.” At yun lang ang napag usapan namin. Hays, inom ko lang toh, baka panaganip lang to, at bukas din wala na lahat ng ito.

Pero kinabukasan, nagising siya sa ibang bahay at may note at gamot na nakalagay sa bedside table.

Ito yung gamot sa sakit ng ulo at katawan, inumin mo kase sigurado masakit ang ulo at katawan mo.

LJ

Huh? Sinong Lj? Anung oras na ba? Ano!? 10 am!! Tanghali na ako! May meeting pa ako. Argh ang sakit ng ulo ko.

Makalipas ang ilang minuto, Hmn buti naman at mabilis umepekto ang gamot.

Wala dito yung babae, nasaan naman kaya iyon? Nilibot ko ang bahay, hindi malaki itong bahay kaya saglit lang at nakita ko na yung tatay siguro nung babae.

“Uhm, excuse me ho, asan ho yung naghatid sakin dito?”

“Ay naku gising ka na pala, mamaya din at nandito na yun.” Nakangiti niyang sabi.

Nagkuwentuhan pa muna kami ng mga bagay tungkol sa anak nito habang naghahanda ito ng pananghalian.

Tanghali na at nandito na rin si Lj, at katulad ng natatandaan ko kagabi, nag away lang din kami ngayon. Napabuntong hininga na lang ako,kahit ayaw ko pa ay napilitan akong umalis. Ewan ko ba, parang feeling ko masaya ako sa bahay na iyon, sayang nga lang impossibleng puntahan ko sila dito.

Pagkalis ko ng bahay nila Lj, bigla ko na namang naalala yung kabaliwan ng mommy ko. My mom has cancer, at sa sobrang paranoid niya, gusto niyang mag asawa na ako. At para mapilitan akong mag asawa nilagay niya sa last will niya na hindi ko makukuha yung mana kung hindi ako ikakasal. Which is napakahirap sa part ko, ayaw ko pang mag asawa, at kung magiging temporary ang marriage katulad ng sabi ng kuya ko, sino naman ang papayag na makipag hiwalay sa akin six months after the death of my mother? Isa na namang malalim na paghinga ang pinakawalan ko dahil wala na akong maisip na paraan.

RIIIIIING RRIINNNG!

“Hello”

“Hello Tj?”

“Sino to?”

“Ano ka ba pare, si Alec to, we’re so worried about you, kagabi ka pa namin tinatawagan,.”

“Sorry na dead batt ako eh.”

“Ah nga pala pare, nakwento na sakin ng mommy mo yung tungkol sa last will, kaya ako nag worried dahil baka inunahan mo na yung mommy mo.”

“Sira, bakit naman ako magpapakamatay? Tsaka medyo maganda gising ko ngayon, kasi may nakilala akong  girl na sobrang ganda kaso member na siya ng mga haters ko.”

“Bakit naman?”

“Kasi hindi maganda ang pagkakakilala namin kagabi, muntik ko ng masagasaan kagabi pare.”

“Huh!? Sira ka talaga pare, hindi nga imposibleng magalit yun, mayaman ba pare?”

“Hindi siya mayaman pre, teka pare yung problema ko muna yung asikasuhin natin.”

“Hmn, oo nga pala so ano bang plano mo?”

“Maganda yung suggestion ni kuya, kaso mahihirapan akong humanap ng babaeng papayag sa temporary marriage.”

“Hmn, oo nga no, girls are swarming around you but all of them sure are social climbers.”

“Kaya nga pare eh ano bang gagawin ko?”

“Ah pre, yung new girl na nakikila mo kagabi? Diba sabi mo hindi ka gusto noon at hindi siya mayaman?”

“Bakit naman siya nasali sa usapan?”

“Ang  hina mo naman pare eh. Pwede mo siyang alukin ng kasal kase hindi ka niya gusto tapos sabihin mo na babayaran mo siya ng pera kung baga iyon yung magiging trabaho niya ang maging temporary wife, O diba galing ko?”

“Oo nga no? bakit hindi ko ba naisip yun?” tama ang magiging problema ko nga lang ay kung paano ko siya kukumbinsihin.

“O pano pre ang laki na ng naitulong ko, nag alala lang talaga ako kasi hindi ka daw umuwi kagabi. Sige pare. Good luck!”

“Sige pare thanks”

Umalis na ako ng mansion at mabilis na pumunta sa bahay ni Liara.