When We Crash (When Trilogy #2)

Chapter 8

Chapter 8

Totoo

Matapos ng sandaling pananahimik ko ay biglang nag ring ang phone ko. I raised my brows as I blew out an air. Laking tuwa ko nang makita ko ang pangalan ni Eli sa screen phone ko. Kaagad kong sinagot ang tawag niya.

"Hey," bati ko sakanya. Thank God he called. I don't want Nick to noticed that I've got offended by what he said.

"Where are you?" tanong niya saakin mula sa kabilang linya.

"Nasa ospital ako. Bakit?"

"What?! Why?! Anong nangyari sa'yo?" nag pa-panic niyang tanong mula sa kabilang linya.

I rolled my eyes. "I'm a nurse, Eli! Chill!" sita ko sakanya. Ito talaga kahit na kailan. Akala ko mga pangalan lang ng mga nagiging babae niya ang nakakalimutan niya, pati pala trabaho ng sarili niyang pinsan.

I heard him sigh from the other line. "Right. Sorry naman."

"O, bakit ka napatawag?" tanong ko sakanya.

"Birthday ko na ngayong sabado..."

I gasped. "Ay oo nga pala! Anong plano mo? Painom ka naman!" Biro ko sakanya. God! Matagal-tagal na rin pala kaming hindi nagsasamang magpipinsan.

I heard him laugh. "Gusto ko sanang magpunta tayo ng Bataan."

"Really? Ilang days?" Tanong ko.

"Uuwi rin tayo kinabukasan... May trabaho rin ako." Wow. That's great. Perfect timing dahil day off ko sa sabado.

"Nasabihan mo na ang iba?"

"Si King Philip pa lang. Sinusubukan kong tawagan si Colton kanina pero cannot be reach."

Saglit akong natahimik pero hindi na ako nagulat. Talaga namang hindi maiiwasan ang mga tagpong ganito dahil magpi-pinsan kami at kapatid ko si Colton kaya natural lang na magkakasama kami sa mga events. Kahit anong iwas ang gawin ko ay masyado pa ring maliit ang mundo namin. Maybe I should just deal with it. Ah basta, bahala na.

I cleared my throat. "T-try calling his wife. Baka kasalukuyang nagpapalipad ng eroplano ni Colton ngayon kaya hindi mo ma contact." suhestiyon ko. Sasabihin naman siguro ni Jess kay Colton. That's how it works, right? Kapag mag-asawa na kayo ay ganoon na ang set up.

"Wala akong number ni Jess. Ikaw, meron ka?"

Again, I cleared my throat. "I'll just text it to you." I replied.

"Okay, thanks." Aniya at pinatay ko na ang tawag. Saka ko lang napansin na kanina pa pala ako pinapanuod nila Nick at Kaye.

"O, bakit?" tinaasan ko sila ng kilay.

Nagtinginan silang dalawa bago ako inilingan. Nagkibit balikat na lang ako.

--

Pagbukas ng elevator sa floor ko ay kaagad na akong humakbang palabas. Papasok na sana ako sa unit ni Colton nang biglang bumukas ang kabilang pintuan kung saan ang unit ni Yael. Awtomatiko akong napatingin doon and my mouth hang open at the sight. Bigla akong namutla!

Nanaginip ba ako ulit?

"W-what are you doing here?!" hindi ko mapigilang tanong. This felt like a deja vu.

Kumunot ang noo niya. "I live here, obviously. Hindi ba't nagkita na tayo nung isang gabi?"

Mas lalong lumawak ang mga mata ko.

"So, that wasn't a dream!?" I thought out loud.

Sa una ay lalong kumunot ang noo niya pero kalaunan ay natawa siya ng bahagya. "What? No! Inisip mo talaga na panaginip iyon?" aniya at bahagyang napailing. Hindi ako kaagad na nakasagot. Sino ba naman kasing tanga ang mag-iisip no'n? Ako lang. Ako!