Chapter(19)
"အခ်ိန္ေတြကုန္တာ ျမန္လိုက္တာေနာ္ .. ဒီႀကားထဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ တူတူရိွခဲ႔ႀကတာ ခဏေလးလိုပဲ .."
ကြၽန္ေတာ့္စကားႀကားေတာ့ သူက ျပံဳးသည္ .. ။
"တကယ္ဆို ကိုယ္နဲ႔ကုန္ဆံုးရမယ့္အခ်ိန္ေတြကို .."
သူက ဝမ္းနည္းသလိုနဲ႔ ေျပာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ လက္ထဲမွ ဆြဲထားေသာ အထုပ္ကိုခ်ျပီး သူ႔မ်က္ႏွာေလးကို အုပ္ကိုင္လိုက္သည္။
"ျပန္လာရင္ Hyung ေဘးမွာ အႀကာႀကီး ရိွေပးပါ့မယ္ .. ေနာက္ထပ္ Schedule ေတြ မရိွခင္အထိ"
ေျပာရင္း ကြၽန္ေတာ့္နဖူးႏွင့္ သူ႔နဖူးကို ထိထားလိုက္သည္။
"ကြၽန္ေတာ္ Hyung ကို လြမ္းေနရေတာ့မွာ"
ကြၽန္ေတာ့္စကားဆံုးေတာ့ သူက ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ခပ္ဖြဖြ နမ္းသည္။
"ဒီအနမ္း .. ကို .. ကိုယ္ လြမ္းေနရေတာ့မွာ .."
ထိုစကားကိုေျပာေနေသာ သူ႔မ်က္ႏွာက သိသိသာသာကို ပ်က္ယြင္းေနသည္။
"တစ္လပါပဲ Hyung ရယ္ .. ေနာ္?"
ေျပာသာေျပာေနရတာ .. ကြၽန္ေတာ္လည္း သူနဲ႔မခြဲခ်င္ ။
သူက ေခါင္းသာျငိမ့္ျပသည္။
"ေန႔တိုင္း ဖုန္းဆက္မယ္ေနာ္ .. ကြၽန္ေတာ္ပဲ ဆက္လိုက္မယ္။ Shooting အခ်ိန္ Hyung ဖုန္းဆက္ရင္ ကြၽန္ေတာ္က ကိုင္လို႔မရဘူးေလ .."
ကြၽန္ေတာ့္စကားကို သူက ေခါင္းျငိမ့္ျပျပီးသာ တံု႔ျပန္သည္။
"ဒီႀကားထဲ ပ်င္းျပီးေတာ့ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေတြ Ready Made ေတြပဲ စားမေနနဲ႔။ လုပ္တတ္ရဲ႕သားနဲ႔ .. ကိုယ့္ဟာကို ခ်က္စား။ စားေသာက္ဆိုင္မွာႀကီးလည္း သြားစားမေနနဲ႔။ အျပင္စာက စားတိုင္းမေကာင္းလို႔ .."
"အင္းပါ .. Kyung ေလး စကားကို ကိုယ္ အျမဲတမ္း နားေထာင္မွာပါ"
သူေျပာလုိက္တဲ႔ စကားေလးက ကြၽန္ေတာ့္ကို ႀကည္ႏူးေစသည္။
"ဒါဆို .. ကြၽန္ေတာ္ သြားေတာ့မယ္။"
"ကိုယ္ လိုက္ပို႔ေပးလို႔ မရဘူးလား?"
