Try My Best

31. Hope

Όπως δηποτε να ακούτε το τραγούδι όταν το διαβάζετε. Καλη ανάγνωση. 🌸

Harry's POV.

Εχει περάσει ακριβώς 1 χρόνος από την μέρα που μας άφησε μόνους. Εμένα και την Hope. Την κόρη μας. Είναι 1 μισή χρόνων πια.

Κάθομαι για ακόμα μια φορά μπροστά από τον τάφο της.

"Μωρό μου. Less μου. Μου λείπεις. Δεν ξέρω τι να κάνω. Προσπαθώ. Μωρό μου προσπαθώ πραγματικά. Το κάνω για την κόρη μας. Αλλά μου είναι τόσο δύσκολο. Γιατί έπρεπε να φύγεις; Εχθές η Hope είπε την λέξη μαμά. Ήταν η πρώτη της. Άργησε λίγο να μιλήσει αλλά είπε μαμά. Της έλεγα συνέχεια "Η μαμά αυτό... Η μαμά το άλλο" και σε φώναξε. Μας λείπεις. Μας λείπεις πολύ. Μωρό μου. Συγνώμη που δεν τα κατάφερα . Συγνώμη που δεν σε έσωσα."

1 χρόνος πριν.

Την έχει απαγάγει ο μαλακας ο Zayn. Εδώ και δύο μέρες. Προσπαθώ να τους βρω αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

Η Hope κλαίει στην κούνια της και αμέσως πάω και την παιρνω στην αγκαλιά μου. Με το που την παίρνω στην αγκαλιά μου το κινητό μου χτυπάει.

Αφήνω απαλά την Hope και το σηκώνω.

"Γειά σου Harry. Τι κάνεις φίλε μου;"λεει ο Zayn.

"Στο ορκίζομαι. Θα σε σκοτώσω. Με τα ίδια μου τα χέρια."φωναζω δυνατά.

"Έλα στην παλιά αποθήκη στο τέλος του δρόμου" λεει ενώ γελάει. "Μόνος σου."

Κλείνω το κινητό μου και αμέσως φωνάζω την Rose.

"Πρέπει να φύγω. Κράτα την μικρή."

"Τι έγινε την βρήκες;"

" Αν πάθει κάτι να ξέρεις πως θα φύγεις αμέσως από την ζωή μου. Αμέσως όμως. Δειλή."λεω ενώ τρέχω προς την αποθήκη.

Η Rose δεν βρήκε ποτέ το θάρρος να μιλήσει στην Less. Ο πατέρας της όμως το έκανε. Είναι ο Geoff. Το παλιό της αφεντικό. Στην αρχή η Less δεν του μιλούσε αλλά μετά οι σχέσεις τους έφτιαξαν απίστευτα πολύ.

Φτάνω έξω από την αποθήκη και ανοίγω την μεγάλη πόρτα.

Στην μέση του μεγάλου χώρου είναι ο Zayn και η Lessie μου είναι δεμένη σε μια καρέκλα ενώ το πρόσωπο της είναι γεμάτο μολωπες.

Τρέχω προς το μέρος την και ο Zayn με αφήνει χωρίς να πει τίποτα. Τα μάτια της είναι κόκκινα και κλαίει την ξεδενω και την αγκαλιάζω. Ο Zayn γελάει και τεντωνει το χέρι του προς το μέρος μας.