What If

Chapter 22

MAINE's POV

"Left, tapos right sa may Mcdo crossing" I direct him the way papuntang bahay namin.

It was a lovely Saturday, and all I know and do hope na matapos ito ng maayos at maganda.

"Maine?"

"Tapos yung dulong kanto kakanan ka dyan tas andyan na subdivision namin sa dulong kanto nun right ka tapos pangatlong bahay bali dulo na corner yung bahay namin"

I hear a soft laugh and I look at him

"May problema ba sa aircon mo? Malamig naman ah ayos ka lang?" nanguha ako ng tissue at saka pinunasan yung ulo niya

"Ahhm oo ayos lang"

"Najejebs ka ba?" diko mapigilang itanong kasi para siyang manganganak ng tae!

"Maine!"

"HAHAHAHAHAHAHA"

Kinakabahan to

Di ko mapigilan ang tawa ko! Kinakabahan ang isang Alden Richards! Haha yung pagkautal niya na get over ko ahh pero jusko hindi ko kaya to!

"Kinakabahan na nga yung tao makatawa ka"

I try to calm myself and put my hands on his shoulder

"Rj, I know what you feeling right now" umayos ako ng upo at tinanggal na ang seatbelt. Malapit na kami "Uulitin ko din yung sinabi mo noon, hindi nangangagat yung pamilya ko. Stop"

At ayun huminto siya

"Ewan lang si tatay" sabi ko at saka siya ningitian

"Wow Maine, thank you! It helps... A LOT" he says with sarcasm and then he get down to open the door for me he also get something at his compartment and to my surprise he got there a lot of bouquet of flowers

"May tindahan ka ba ng bulaklak dyan? Andyan ba si Dangwa?"

Natawa siya and closes his compartment at dumeretso naman saakin

"Can you please get the box at the back seat be careful it's a cake"

"HUWOW, hindi ka naman handa ah? Tsaka bakit ang dami niyan?" turo ko sa bulaklak na hawak niya

"Para sa mom mo, sa dalawa mong ate kay lola mo at sa yaya pepe mo" sabi niya with full smile

"Menggay!"

Napatingin kami sa tumawag it was Coleen so I hear Rj sounds relieved.

"Sorry kababasa ko lang ng text mo naliligo kasi ako katatapos lang namin magluto" sabi niya at sabay bumeso saakin.

Oo, tinext ko siya para salubungin kami ni Rj para sabihin kung asan na kami kung lalabas na siya kung malapit na.

"Hmmm, Richard ate ko si Coleen, Coleen ahm si Richard" pakilala ko sakanila at nag handshake naman sila

Inabot ni Rj yung isang bouquet kay Coleen at hindi maitago ang excitement sa mukha niya o should I say kilig sa mukha niya? Pero si Rj, steady lang. Yung suot niyang blue na polo tagatak na ng pawis.

"Takip silim na pero pawis na pawis ka pa din" pabiro ni Coleen at naglakad na palayo saamin.

"Medyo kabado lang ate? Ate Coleen?" Rj manage to says.

"Coleen lang" sabi naman ni Coleen

"Sissy, anong alam nila?" Biglang sabi ni Maine ng magsimula na silang lumakad.

"Si nanay alam na si tatay hindi pa" sabi niya sabay ngiti kay Rj "Yun lang ang maibibigay kong pampalubag loob?"

ALDEN's POV