What If

Chapter 61

ALDEN's POV

"Okay ka lang?" Tanong ko sakanya sa artist room dito sa backstage
"Hmm oo naman" sabi ni Maine holding our hands together "Nagulat lang ako may paganun kanina"
"Ano ka ba, we can still decline it kung ayaw mo talaga"

Napatingin siya sakin at ngumiti.

"Hindi. Hindi naman yung sa segment hehe yung pag kanta ko kanina" sabi niya at umiling iling pa habang ngumingiting maganda.

Kung wala lang ibang tao dito kanina ko pa hinalikan to.

" Eh bakit pala?"
"Wala nakakahiya di naman kasi maganda boses ko"
"Anong hindi" I kissed the top of her head "Everything about you is perfect"
"Suuus mahal mo lang ako" sabi niya sabay hampas pa sa braso ko.

She always do that, and I dont want to stop it nor change it. It makes me love her more and more.

"Oh love birds"
"Hi Ma" bati ni Maine at nagbeso
"Medyo humuhupa na ang tao sa labas pwede na tayo gumora"
"San ba tayo sainyo?"
"Ako naman magsasabi sayo"
"Huh?"
"Its for you to find out" sabi ko sabay kindat
"Ang harot mo sa part na yan"

"Kyaaaah Alden Happy Birthday!"
"May date nga silaaaa hi Maaaaine!"
"Happy birthday Aldeeeeen!"

"Ang wawild nila, pahapon na ang init sa labasan hinihintay ka nila" sabi ni Maine habang pinupunasan ako ng pawis.

After ko magpalit I position her to my shoulder and let her rest, hindi biro ang umuwi from Japan at mag prod lalo na with her na alam kong di sanay sa tao. And in my luck napatulog ko nga siya.

"Mama andun na daw ba sina Dad?"
"Oo andun na kanina pang alas-tres"

After one hour.

"Oh bakit lumagpas na tayong sta. Rosa? San ba tayo pupunta?" She seat properly.

"Malapit na" sabi ko and hold her hands "Alam mo? Nung naging artista na ako, as in yung Alden Richards na? Sobrang dami kong naging pangarap, andyan yung bahay na malapit ng matapos, then makapagtapos si Riza sa maganda University tapos magkaron ng business"

"And lahat ng yun ay mangyayari, in Gods perfect time" sabi niya saakin and kiss our hands.

"Yes. Like you, Gods perfect timing of all!"

"Ay ang harot mo po" sabi niya that earns me a slap.

"Ayun na nga love, sobrang parang lahat nalang nangyari lalo na nung dumating ka and" sabi ko then the car stops "eto pa yung isa"

"Oy hindi ko pa nabubuksan yung binigay mo sa Japan ah ano nanaman yan"

"Maine" sabi ko at bumaba na kami I assist her getting down "Welcome to my own business, a restaurant of my own"

MAINE's POV

I felt my knees numb and suddenly my eyes become watery. I throw myself to him.

"Congratulations love" and I give him a lot of kisses

"Ehem!"

Napatingin ako sa likod to found out his family and mine where in a parang gazebo malapit saamin, it is connecting to the restaurant.

"Baka naman" sabi ng daddy ni Rj.

"Huli ka!" Sabi naman ng mga kapatid ko.

"How??" Still hindi pa din ako makapaniwala so I kept on asking them.

"Tita and I already talked about it bago pa kayo magpabook to Japan" and we walked near to them "So sabi ni Tita sayo is January 7 ang uwi but ang totoo it is 2, then yung paguwi mo naman ng 1 yun yung surprise talaga nila sakin kasi in my mind 2 kayo uuwi, pati nga sa dabarkads ayun ang sabi ko 7 kasi nga I want them to be surprised too"