Chapter 13 - Save Me

344 21 9
                                    

'Weet je zeker dat je wilt blijven?', vraag ik voor de zekerheid aan Jimin. Hij knikt duidelijk met een glimlach. 'Behalve als het saaie meidenfilms zijn', voegt hij eraan toe.

Ik schud mijn hoofd. 'Laten we dan maar gaan kijken. Een regel: geen scheten laten op bed!! En oh ja, ik ga in het midden.'

De jongens knikken beide.

Even later zitten we vol spanning naar de film te kijken. De pizza is al helemaal opgegeten in maarliefst een kwartier tijd.
Raad eens wie mijn heerlijke pizza half heeft opgeschrokt?

De kleine mochi.

Op dit moment kan ik me amper verschuiven, omdat Hobi én Jimin allebei tegen me aangeleund zitten. Alsof ik een kussen ben ofzo.

Ik voel dat iemand me snel vastpakt, waardoor ik zo goed als vastgeklemd zit. Ik kijk naast me en zie dat Hoseok was weggedoken voor een eng moment in de film.

Aarzelend kijkt hij me aan en zegt: 'mianhae, y/n. Ik ben erg schrikachtig voor films.'

Jimin wordt afgeleid door ons gesprek en zegt met een grijns: 'Daar klopt niks van Hoseok. Het liefst kijk jij iedere avond een horrorfilm zonder nachtmerries te krijgen. Zeg nou maar gewoon eerlijk dat je y/n even wilde vasthouden.'

Hoseok slikt. 'Hou je mond, Jiminie pabo! Sinds wanneer sla jij een heerlijk chique diner over voor een standaard pizza? Is dat niet een reden om bij y/n te zijn?'

Ook Jimin slikt. En ik weet niet wat ik moet denken of zeggen. Hebben ze gelijk?

Als ik beide ogen naar me zie staren, word ik zo rood als een tomaat. Snel zeg ik: 'laten we verder kijken, jongens, haha.'

'Wat jij wilt, jagi', grinnikt Jimin. Noemde hij me nou weer jagi?!

In mijn ooghoek zie ik dat Hoseok hem een boze blik geeft.

Voor ik het weet ben ik volledig gefocust op de film.

De aftiteling komt in beeld. Wat een geweldige film!

Ik geeuw luid, maar realiseer dat ik nog twee anderen naast me heb. Snel doe ik mijn mond dicht.

'Ben je moe, y/n?', vraagt Hobi.

Ja, heel erg.

'Nee hoor', antwoord ik. Hoseok lacht naar me. 'Goed zo! Ik vond de film echt geweldi-

Mijn gedachtes trekken naar de telefoon van Jimin die gaat.

Hij neemt op: 'Hé, Taehyung met mij. Ja ga jij maar op de kamer, ik slaap wel op de bank. Annyeonggg.'

Ik frons mijn wenkbrauwen en keer me terug naar Hobi. Ik knik, ookal heb ik maar half geluisterd. Hij zegt: 'Nu ga ik even naar het toilet, if you don't mind.'

Ik schud mijn hoofd en hij loopt de kamer uit.

Ik richt me naar Jimin, die in een best wel sexy pose ligt en me met een lach aankijkt.

'Wil je me wat vertellen ofzo?', vraag ik ietwat verlegen.

'Goed inzicht heb je, y/n. Misschien heb je daarnet mijn gesprek met Taehyung afgeluisterd, maar hij wilde dat ik weer op de bank ging slapen. Maar die is zo hard en saai, dus.. uuhm.. kan ik bij jou slapen?'

Ik slik. Weet ik veel! Ik heb nog nooit met een jongen geslapen. Laat staan met iemand die ik amper ken. Maar ik durf geen nee te zeggen.

Ik antwoord onzeker terug: 'uuhm, misschien ligt mijn bank wel lekker?'
Ik zet mijn grootste lach op.

Dan barst hij uit in lachen. Kort daarna zegt hij: 'ja, het zal wel. Ik ga mijn spullen halen.'

Hij wrijft plots over mijn hoofd en loopt ook de kamer uit.

Hobi komt terug. 'Waar is Jimin?', vraagt hij confused.

Ik lach en weet niet wat ik moet antwoorden. Het is zielig om te zeggen dat Jimin mag komen slapen maar Hobi niet.

'Jimin wilde graag hier slapen.'

Hoseoks ogen vergroten. Shit!

Snel zeg ik: 'uuhm.. op de bank natuurlijk, haha.' Ongemakkelijk lach ik. Hoseok knikt. Ik zie dat hij bedenkt over iets.

Uiteindelijk vraagt hij: 'Als ik mijn luchtbed haal, mag ik dan ook hier de nacht komen doorhalen?'

Ik schrik een beetje. Hij ook?!

Maar, ook tegen hem durf ik geen nee te zeggen. Misschien is het ook wel beter zo, anders is het super awkward met Jimin.

'Oke, prima!' Ik lach naar hem. 'Top, ik ga mijn spullen halen.'

Ik zucht. Gosh, hoe ga ik dit overleven??

Jimin komt binnen met een dekbed in zijn hand en een... zwarte.. boxer.

'Is het erg als ik even de badkamer gebruik?',  vraagt hij.

Ik schud nee.

Hij verdwijnt in de badkamer als Hoseok in een dun hemdje met een broekje binnen komt lopen. Zo warm is het toch niet?

Ik heb gewoon een lange broek met een lang shirt bij me.... haha.

Netjes pompt Hobi zijn luchtbed op, totdat het een dik matras wordt.

Ik kijk naar de badkamerdeur als er een gedouchte Jimin uitkomt met alleen een zwarte onderbroek aan. Als hij Hoseok ziet, verdwijnt hij achter de deur met alleen nog zijn gezicht om het hoekje.

'Hoseok, wat doe jij hier?', vraagt hij.

'Ik slaap hie- what the heck Jimin, waarom heb je geen shirt aan? In de winter loop je altijd helemaal ingepakt!'

Jimin antwoordt: 'jij anders ook hoor, horse. Heb ik jou ooit in zo'n dun hemdje gezien in de nacht?'

Ik kan er niet tegen en roep: 'jongens! Doe gewoon ieder wat wils en ga liggen!'

Alle blikken zijn op mij gericht. Ze geven elkaar nog een boze blik en gaan verder met hun eigen ding. Zodra Hoseok wegkijkt, loopt Jimin naar de bank en gaat liggen.

De dekens legt hij tot het randje van zijn onderbroek.

Als iedereen gereed is zeg ik: 'Welterusten iedereen.'

Hoseok zucht en mompelt iets. Ik versta alleen de woorden: 'verheugd' en 'deze avond'.


Ik ben al een halfuur lang wakker en zit te piekeren. 

Ik hoor iemand snurken. Mijn vermoeden zegt dat het Hoseok is.

Dan hoor ik iemand opstaan en lopen.

Richting mijn bed.

Plotseling voel ik een harde plof naast me. Ik schrik. Vooral als ik iemand hoor zeggen:

'Hey, jagi.'

Choose me{ALMOST DONE}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu