A/n: hope you'll not cringe hehe.
Mijn hart klopt in m'n keel.
Ik had gewoon vriendelijk aan de chauffeur moeten vragen of die koffer in de achterbak mocht, ook al past dat niet.
Nu zit ik in deze situatie. Ik durf niet achterom, naar Taehyung te kijken. Toch doe ik het. Op zijn gezicht staat de meest awkward lach ooit.
Snel kijk ik weg en bedenk een plan. Ik besluit om mijn mond te openen, terwijl Taehyung hard 'nee' schudt. Toch doe ik het: 'Uuhm, Taehyung's schoot zit niet lekker, mag ik bij iemand anders?'
Had ik het maar niet gezegd. Jimin geeft me een grote grijns als teken dat ik bij hem mag zitten. Ik lijk geen keus te hebben, dus doe ik dat.
Ik verschuif langzaam naar Jimin's schoot.
Taehyung gaat snel met zijn ene been over de ander.
Gosh, dit is ongemakkelijk. Eenmaal nu ik zit vinden Jimin's handen mijn middel om zich zogenaamd als 'gordel' voor te doen. Ik laat het maar toe.
Uit niets vraag ik: 'Hoe lang duurt de reis nog?'
Jimin antwoordt: 'Volgens mij weet Taehyung dat.' Zodra Jimin naar Taehyung kijkt, schiet hij in de lach. 'Hahahahah, hyung, in wat voor vrouwelijke pose zit jij nou weer?'
Jimin probeert Taehyung's been van de ander af te gooien, als Jimin nóg harder in de lach schiet. 'HAHAHAHA, Jungkook, zie je dat?? Taehyung heeft zichzelf niet helemaal onder controle!'
Jungkook kijkt met een ongemakkelijke bunny-smile op z'n gezicht. Daarna kijkt hij weer verlegen uit het raam.
Ik vind het erg zielig voor Tae en zeg: 'Jimin! Hou je gedeisd! Hij kan er niks aan doen!'
'Je bent zo schattig als je boos bent, y/n', zegt Jimin. Meteen geef ik een antwoord: 'Heb jij mij dan ooit boos gezien??'
Jimin grinnikt. Een stilte valt.
'Ik wil nog steeds antwoord op mijn vraag over de tijd', zeg ik om de stilte te verbreken. Taehyung zucht, maar geeft antwoord: 'we moeten nog een uur.'
Een uur?! Ik zucht. Ik neem een beslissing: slapen dan maar. Op wat voor manier dan ook, het maakt me niet uit.
Ik probeer achterover te leunen op Jimin's schouder. Hij merkt het en legt plotseling zijn gezicht in mijn nek. Ik schrik.
Zijn zachte blonde haar raakt mijn nek. Het kietelt een beetje. Eigenlijk ligt zijn schouder best goed. Ik voel dat mijn ogen zwaarder worden.
Al snel val ik in slaap.
--
'Y/n, jagi. y/n!'
Langzaam open ik mijn ogen. Ze ontmoeten die van Jimin.
Wacht, noemde hij me nou jagi??
Direct kom ik omhoog en zeg met irritatie in mijn stem: 'Waarom ben ik jouw jagi? We hebben niets, hoor.'
Jimin grinnikt weer. 'Nevermind. We zijn er.' Hij doet mijn haar achter mijn oor.
Ik kijk naar buiten en zie een prachtig landschap. De auto stopt en we stappen uit. Vlug loop ik naar de andere auto, waar Hobi in zit.
Zodra hij uitstapt, vlieg ik hem om de hals. Hij schrikt een beetje, en ik weet zelf niet wat ik doe. Hoseok knuffelt me terug en vraagt: 'Wat is er, y/n? Heb je me gemist, hihi?'
'Nee, Hobi, dit was de meest verschrikkelijke autoreis ooit. Waarom zat jij nou in een andere auto??'
Hoseok antwoordt: 'Oh sorry, y/n. Op de terugreis kom ik wel bij jou.'
Ik laat los en kijk om me heen. De anderen staan naar ons te kijken. Hoe awkward!!!
Spoedig loop ik het landschap in. De rest volgt na een tijdje, zodat ik niet uit het oog wordt verloren.
--
Het is echt geweldig! We hebben een mini photoshoot gedaan. Nu houden we even een pauze. Ik geniet van mijn heerlijke, verse koffie.
Ineens staat Shirley aan mijn zij. Ik kijk haar aan. Ze zegt: 'Hey, y/n. Ik wil mijn excuses aanbieden voor alles wat er afgelopen twee dagen is gebeurd. Ik wil weer je vriendin zijn. Kun je me vergeven?'
Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Ik zou Shirley echt graag weer aan mijn zijde willen hebben.
'Ja, natuurlijk', antwoord ik. We geven elkaar de stevigste knuffel ooit.
Als de knuffel is verbroken vraagt ze: 'Wil je een stuk chocoladetaart?'
Hmm, ja, daar heb ik zin in! Ik antwoord: 'Alsjeblieft!'
--
Na het heerlijke stukje taart heeft de band beslist dat we de photoshoot gaan afronden.
De bedoeling is dat we tweetallen maken en samen foto's gaan maken.
Ik wil graag met Shirley, dus ben opweg. 'Hé, Shirley zullen we samen gaa-
Wat een teleurstelling. Shirley heeft net een camera gepakt en loopt naar Jin. Dan lopen ze samen het land in.
Oké, geen Shirley. Hoseok? Ik loop naar hem toe.
'Hé, Hobi, wil je met mij samenwerken?', vraag ik.
Hoseok geeft me klein lachje en krabt op zijn hoofd. 'Euhhm.. eigenlijk ging ik al met Yoongi, sorry.'
Ik lach maar terug. 'Oké, geen probleem.'
Ik loop met mijn hoofd gebogen terug naar de anderen, totdat iemand op mijn schouder tikt. Ik draai om en schrik een beetje.
'Hé, y/n. Excuses voor wat er daarstraks gebeurde, maar zou je met mij willen gaan?' Een aarzelende Taehyung staat voor me.
Oké dan. 'Ja sure', zeg ik.
Taehyung trekt me in een plotselinge knuffel. 'Dankjewel!'
Even later lopen we met zijn tweeën richting een heuvel. Als we voor de heuvel staan, wil ik de camera pakken.
'Nee, y/n, laten we achter de berg gaan, daar is het mooier!', zegt Tae.
Ik knik en loop mee.
Het landschap is prachtig, maar ik heb al zoveel foto's gemaakt. Taehyung trouwens ook. Iedereen.
'Y/n?'
Ik schrik van zijn opmerking, maar draai me meteen naar hem toe.
'Zal ik een paar foto's van jou in het landschap maken? Dan maak jij er straks een paar van mij.'
Ik knik opnieuw en ga een beetje ongemakkelijk in het gras staan. Het is best warm.
Als ik met mijn rug naar de camera sta en gewoon loop, hoor ik een klik achter me. Met een ruk draai ik om en zeg: 'wat doe je, Taehyung?'
'Oh, sorry ging perongeluk haha', antwoordt hij met een schuin lachje.
Ik haal mijn schouders op en ga staan. Ik doe een willekeurige pose en Taehyung maakt foto's.
Dit gaat een tijdje zo door, totdat Taehyung vraagt: 'y/n, wat heb je onder je shirt aan?'
Ik kijk hem vragend aan en antwoord: 'een hemdje en een bh, hoezo?'
'Misschien kun je je shirt uitdoen, want het is best warm én het ziet er natuurlijker uit in dit landschap. Dan doe ik het ook.'
A/n: Tot het volgende hoofdstuk 🙃
Oja en vergeet niet een reactie achter te laten!! (En misschien te drukken op dat sterretje, hihi?)
![](https://img.wattpad.com/cover/135739486-288-k28101.jpg)
JE LEEST
Choose me{ALMOST DONE}
FanficIneens pakt hij me bij mijn middel. Iedereen kijkt met grote ogen naar ons, maar hij kijkt me aan met een schuin lachje. Zijn gezicht komt dichterbij en hij fluistert in mijn oor : 'Kies mij...' Y/n is een zeventienjarige tiener. Op een dag gaat ze...