Choose me{ALMOST DONE}

Chapter 31 - Ddaeng!

A/n:
Hey! Ik ben LitylePsycho en ik schrijf dit hoofdstuk voor Annemijn. En ik ben de auteur van: Save Me!

Y/N P.o.v
Ik word wakker met bonkende hoofdpijn. Ik sta op om naar de badkamer te gaan. Als ik er ben kijk ik in de spiegel om vervolgens mezelf te zien. Mijn sprankelende ogen staan dof. Mijn gave huid is nu grauw. Mijn een glanzende haren zien er nu uit als een struik.

Ik poets mijn tanden, borstel mijn haar en maak er dan een hoge staart in. Als ik ga plassen, zie ik dat het "die tijd van de maand" weer is. En ik heb natuurlijk niks doorgehad, daardoor is mijn onderbroek nu vies. Snel pak ik wat maandverband en gebruik het. Ik ga daarna terug naar mijn kamer. Ik spring meteen op mijn bed en dan denk ik terug aan gisteravond.

A/n: Yoongi komt eventjes voor in dit hoofdstuk. Because he is my bias. 

~Start of Flashback~

Na de groepsknuffel met de jongens voel ik me iets beter, maar toch nog rot. Een geluid is te horen vanaf de deur. Yoongi staat er en weet dat ik hem heb opgemerkt. Hij voelt aan dat ik niet goed in mijn vel zit.

Even later komt hij terug met mijn favoriete snoep: autodrop. Ik geef hem een knuffel. In mijn ooghoek zie ik Taehyung jaloers kijken. Snel loop ik naar hem toe en fluister in zijn oor: 'Het was gewoon een bedankje. Er speelt niks tussen ons dus je hoeft niet jaloers te zijn.'

Hij knikt, leunt naar voren geeft me een kusje op mijn mond.

'OOOOOOEEEEEHHHHH!' joelen de jongens, behalve Yoongi. Yoongi was dus in slaap gevallen, maar is door het geschreeuw wakker geworden, het ergste wat je hem kan aandoen.

'IEDEREEN KOPPEN DICHT VOORDAT IK DIE ERAF HAK!', schreeuwt hij, 'Behalve Y/n natuurlijk, want je mag geen meisjes pijn doen,' voegt hij eraan toe.

Zo hebben ze de hele avond gevuld met mij opvrolijken. Alleen ik deed maar alsof en het ergste was dat niemand het door had. Ineens stond Yoongi op en zei: 'Y/n kun je even meekomen?' Taehyung keek me aan of dat ik het wel goed vond. Ik knikte gerusstellend naar hem.

'Wat is er Yoongi?'

'Dat kan ik beter aan jou vragen Y/n.' Ik keek hem verward aan.

'Als je serieus denkt dat ik het niet door had dat je helemaal niet blij bent.' Ik voel de tranen opwellen en net als ze vallen trekt Yoongi mij in een knuffel.

Als we nog aan het knuffelen zijn komt Taehyung binnen gestormt. 'Het waarom du-.' Zijn blik glijdt van mij naar Yoongi en het feit dat we knuffelen.

Snel laten we elkaar los dan zegt Taehyung: 'What the heck, wat flik je me nou?!'

'Nee! Tae dit is niet wat het lijkt.'

'O, wat dan wel hè?! Je gebruikte mij gewoon! Je speelde met mijn gevoelens!' Boos stormt hij weg. Ik kijk Yoongi hulpeloos aan, maar dan zegt hij: 'Geen zorgen ik los dit wel op.' En met dat is hij weg.

Ik sta daar huilend, maar na een tijdje hoor ik een boos geschreeuw en een klap. Snel ren ik de kamer weer in.

Dan zie ik dat Taehyung Yoongi een bloedlip heeft geslagen. Snel ga ik er tussen in staan, maar omdat Taehyung dat niet had verwacht sloeg hij mij in plaats van Yoongi. Als hij ziet wat hij heeft gedaan worden zijn ogen groot.

'O god! Y/n gaat het wel?! Sorry dit was echt niet mijn bedoeling.'

'Het gaat wel. Maar waarom maakten jullie ruzie?', vraag ik nieuwsgierig.

'Hij wilde jou afpakken van mij, die smeerlap', zegt hij met een boze blik gericht naar zijn aartsvijand, lijkt wel.

Yoongi schraapt zijn keel:'Oké ik moet iets zeggen guys.' Meteen kijken Taehyung en ik hem aan. Hij zegt het alsof hij een zonde heeft begaan.

'Ik kan Y/n niet van je afpakken, omdat...' Hij neemt even diep adem om vervolgens te zeggen:

'Ik gay ben.'

Als hij dat heeft gezegd is er een pijnlijke stilte en die vat hij negatief op. Hoe ik dat weet? Hij viel voor het eerst huilend op de grond. Ja je leest het goed hij HUILDE.

Snel ren ik op hem af om hem te knuffelen. Ik sus hem door te zeggen: 'Yoongi voor mij maakt het niet uit. Je bent perfect zoals je bent. Niemand mag en kan dat veranderen anders kom ik diegene persoonlijk afmaken!' Hij grinnikt wel om mijn laatste zin.

Zo begon de avond met een groepsknuffel en zo eindigt die ook weer met een groepsknuffel.

~End Of Flashback~

Alleen hebben ik en Tae het nog niet goed gemaakt. Ik sta met moeite op als Jin ons roept voor het ontbijt. Als ik de keuken binnengaat, kijken Tae en ik elkaar even vluchtig aan, maar algauw zitten we zo ver als mogelijk van elkaar af.

Terwijl de rest luidruchtig eet zijn ik, Taehyung en Yoongi in stilte aan het eten. Als iedereen klaar is met eten ga ik afwassen, maar na een tijdje komt Taehyung. Hij doet niks, hij zegt niks, hij staat daar maar naar mij te kijken.

Als ik klaar ben vraagt hij: 'Y/n kunnen we even praten?' Ik veeg mijn handen af en knik naar hem.

'Y/n het spijt me.' Ik geef hem die blik van het-werd-tijd-dat-je-dit-ging-zeggen. Ik kijk beledigd de andere kant op. Zijn ogen staan zo verdrietig. Hij pakt mijn kin vast en draait mijn hoofd naar die van hem. Dan zet hij zijn lippen op die van mij.

A/n: Hey! Ik hoop dat jullie hebben genoten. En dit was het hoofdstuk van LitylePsycho en vergeet niet mijn verhaal: Save Me! te lezen.

Xxx LitylePsycho

(A/n van Annemijn): vergeet niet te stemmen en te reageren; ik wil jullie mening weten over hoe LitylePsycho aka Nomin schrijft!

Oja: er komt een deel twee van dit hoofdstuk xD