Choose me{ALMOST DONE}

Chapter 29 - Jump

Het zweet druipt van Taehyungs voorhoofd af. Ik pak een doekje uit mijn tas, buig naar Taehyung toe en dep het eraf. Hij richt zich voor even naar me en geeft een glimlach, voordat hij zich weer op de weg richt.

'Kamsahamnida', bedankt Taehyung me kortaf. Ik zie dat hij - net als ik - nog bij moet komen van het avontuur. Toch ben ik erg trots op wat we hebben bereikt.

Samen.

Ik probeer de gedachte te vergeten. Wat was dat? >_<

'Y/n.' Ik kijk op als Taehyung mijn naam zegt. 'Hmm?', vraag ik.
'Zullen we naar het strand gaan? Heb ik zin in', zegt Taehyung opeens random. Voordat ik kan antwoorden zie ik hem al een afslag nemen; een afslag die niet richting het huis gaat.

—

Op de parkeerplaats is het buitengewoon rustig. Maximaal drie auto's staan er, signaleren mijn ogen nu. Taehyung stopt de auto en staat even later klaar om mijn deur open te doen. Wat een gentleman.

Hij pakt mijn hand en we lopen het prachtige strand op. Of nou ja, wat ervan te zien is, want de avond nadert, dus is het bijna donker.

Mijn voeten raken de kleine golven van de zee. Het is ontspannend. Nu reikt het water mijn hele voet. Het lijkt of de golven hoger worden. Met mijn ogen dicht loop ik gewoon door, genietend van de zeelucht.

Ik word afgeschrikt door een grote golf die tot mijn middel gaat. Vliegensvlug doe ik mijn ogen open en zie het al: Taehyung heeft een spelletje met me gespeeld.

'Taehyung! Waarom lopen we zo ver het water in?!'

Hij lacht en antwoordt: 'heb je geen zin om te zwemmen? Na al die stress mag je wel ontspannen met mij, hoor.'

Ik trek een vies gezicht. 'Ugh! Ik was al ontspannen toen we aan het lopen waren, met onze voeten in het water.'

Taehyung buigt naar voren en knijpt in mijn wangen. 'Aaaah, je bent zó schattig als je boos bent!!' Hij lacht met zijn tanden bloot en vanzelf moet ik er toch van blozen.

Ik ga met mijn hand door zijn haar, om te voelen hoe zacht het is. Ineens heb ik een ingenieus plan. Ik wrijf met mijn hand over zijn wang, richting zijn nek. Taehyung buigt naar voren. Ik doe hetzelfde. Onze gezichten staan nog maar twee millimeter van elkaar af.

Op dat moment duw ik Taehyung met mijn hand die inmiddels op zijn rug lag, het water in. Onmiddellijk komt hij weer boven water.... met een extreem boze blik op zijn gezicht. Ik lach me te pletter. Zo hard, dat ik controle verlies over wat er om me heen gebeurd.

Voor ik het weet hou ik mijn adem in, omdat ik onder water ben. Als ik boven water ben, kerm ik van de pijn in mijn linkeroog. Er zit zout water in.

Taehyung schrikt van me en verontschuldigt zich meteen. 'Mianhae, y/n, mianhae!! Gaat het?' Ik knik langzaam. Een lach vormt zich vanuit mijn mondhoeken. 'Waarom zou ik hier een punt van moeten maken, haha. Je had me goed teruggepakt, Taehyung.'

We lachen allebei en geven elkaar een knuffel.

'Taehyung?'

'Hmm?'

'Ik heb honger.'

—

Nadat ik had verteld dat ik smachtte naar eten, zijn we teruggegaan en hebben overlegd over wat we willen eten.
Op dit moment sta ik in een of ander fast food restaurant, omdat Taehyung door iedereen herkent kan worden. Taehyung heeft wel digitaal de bestelling gedaan op mijn naam, dus ik hoef het alleen af te halen.

'Nummer 346, afhalen alstublieft.' Dat is mijn nummer. Ik sta voor een best wel knappe jongen. We kijken elkaar recht in de ogen aan en hij lacht. '3 burgers met extra veel saus, 4 large friet, 3 milkshakes en 2 ijskoffie. Is dit je bestelling?'

Mijn mond valt open. 'Op welke naam?', vraag ik. De jongen glimlacht. 'Y/n. Is dat 'm?' Ik knik. Langzaam dringt het tot me door: Taehyung heeft veel meer trek dan ik. Wat een vreetzakje.

'Tot mijn verbazing is het mijn naam, ja.'

'Hij is wel mooi', zegt de jongen met een glimlach, 'ik ben Hyu.' Ongemakkelijk lach ik terug. 'Uuhm.. wat kost het?' Hyu buigt richting de kassa en antwoordt:

'42.440 won.'

Met grote ogen geef ik hem het geld van Taehyung. Hij geeft me de onstabiele, grote tas en ik probeer het aan te pakken. 'Z-zal ik je anders helpen naar buiten?', biedt Hyu aan.
Ik denk na en knik. Twee sterke armen komen nu wel van pas.

Zodra we buiten staan kijkt Hyu me aan. 'Ik hoop dat je het allemaal opkan, y/n, haha.' Ik lach ook. 'Ja, ik hoop het ook. Trouwens, daar staat mijn auto, dankje.'

'Geen dank... en eeeh... leuk je te ontmoeten, y/n. Wil je mijn numme-

'Scheer je weg, nu.'

Ik kijk op en zie Taehyung boos naar Hyu kijken. Hyu schrikt zich rot, maar kijkt boos terug.

Taehyung pakt hem bij de kraag en herhaalt: 'ga terug naar je werk, waar je hoort.'
Ik probeer hem te stoppen: 'Taehyung! Hou op!'

Eindelijk luistert hij. Hyu kijkt me nog even aan en schuifelt daarna terug naar binnen. 'Waarom moest dat nou?! En waarom heb je zoveel besteld? Ik stond voor paal!'

'Volgens mij deed jij iets met zijn paal', merkt Taehyung op.

'GATVERDAMME, TAEHYUNG, WHAT THE HECK?!'

Taehyung lacht ondeugend. 'Kom, we gaan eten, ik heb honger.'

—

'Pffff... ik zit vol', zeg ik, terwijl ik over mijn buik wrijf. Taehyung pakt meteen mijn eten en eet her verder op. Tjeetje.... hoeveel kan een mens eten?!

Ik kijk naar de tijd: 23.04 uur.
Met mijn hoofd leun ik achterover en sluit mijn ogen.

Als ik bijna wegdommel, voel ik Taehyungs lippen op de mijne.

A/n: stem & comment <3