Ineens pakt hij me bij mijn middel. Iedereen kijkt met grote ogen naar ons, maar hij kijkt me aan met een schuin lachje. Zijn gezicht komt dichterbij en hij fluistert in mijn oor : 'Kies mij...'
Y/n is een zeventienjarige tiener. Op een dag gaat ze...
Lichtelijk schrik ik van zijn plotselinge zoen. Toch zoen ik mee, omdat Taehyung een hart van goud heeft. Zachtjes voel ik wat nats overlopen op mijn wang. Ik open mijn ogen en zie dat Taehyung snikt.
Ik trek hem in een knuffel. 'Tae? Waarom huil je?'
'I-ik.... ik voel me schuldig over wat ik heb gezegd tegen je. Ik had je moeten vertrouwen, want ik weet dat je een goed persoon bent, y/n', zegt hij met nog steeds een verdrietige toon in zijn stem.
Ik wrijf over zijn hoofd als teken dat het oké is. Waarom zou ik boos moeten zijn? Iedereen maakt fouten.
'Laten we iets leuks gaan doen', zegt Taehyung ineens, 'ik moet je tenminste laten zien dat het me echt spijt en dat ik van je hou.' Ik bloos van zijn laatste zin.
'Ja sure, maar wat wil je gaan doen??'
'Eeehh... vrouwen houden toch van shoppen? Ik uuhm.. wil best meegaan, hoor', zegt Tae onschuldig. Ik moet ervan lachen en knik. 'Als jij dat wilt, gaan we ervoor.'
Met een lach op zijn gezicht pakt hij mijn hand en trekt me door het huis heen, naar buiten.
'GUYS WIJ ZIJN ER EVEN VANDOOOOOR!', roept hij hard. Jin en Yoongi staren ons aan met een verwarde blik. Voordat ze hun mening kunnen uiten, zijn we het huis al uit.
Zodra we Taehyungs auto zijn ingestapt, zet hij harde muziek op. Met een bonzende auto rijden we richting het centrum.
~~~
Hand in hand lopen Taehyung en ik door het centrum. Natuurlijk heeft hij een hoodie aan met de capuchon over zijn gezicht, zodat de mensen hem niet herkennen. Ik heb een oversized sweater van Taehyung aan.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
A/n: stel voor xD
Ondertussen passeren we een Starbucks. Taehyung trekt me mee naar binnen zonder wat te zeggen. 'Ik heb nu ontzettend zin in een ijskoffie, jij?', vraagt Taehyung.
'Sure, ik drink wel mee met je.'
Taehyung lacht van mijn opmerking. Hij bestelt zijn favoriete ijskoffie: de klassieker.
'Wat is uw naam, meneer?', vraagt de medewerker, zodat hij dat op de koffiebekers kan schrijven.
'Van Gogh. Vincent van Gogh', antwoordt Taehyung. Ik moet moeite houden om mijn lach in te houden...
'PFHAHAHAHAHAHAHAHA.' Ik proest het uit. Snel pakt Taehyung zijn koffie, bedankt de medewerker en duwt me naar buiten. Daar lachen we samen verder. Zelfs zó hard, dat we blikken van menen krijgen.
Plots horen we wat gefluister en gegil. 'AAAAAH DAT IS KIM TAEHYUNG VAN BTS!!!!!!!' Een grote groep meiden komt op ons afgerend en duwt me ruw opzij om bij hun prachtstuk te komen.
Zijn koffie valt door alle druk over Taehyung heen. De fans stoppen gelijk met wild doen en kijken hem onzeker aan, niet wetend wat te doen.
'Omo.. gaat het??'
'Mianhae Taehyung!'
'Oppa... ben je oké?'
Taehyung zucht diep en kijkt zijn fans aan. Hij lacht allemaal naar ze, waarop hij vervolgens mijn hand pakt en wegloopt uit de menigte. Er was inmiddels al een hele groep naar het incident komen kijken.
'Great, nu wordt dat ook overal ter wereld gedeeld via social media. Lang leve Taehyungs koffiemoment met zijn vriendin, grrr!!'
In zijn stem klinkt onrust. Hij mompelt onverstaanbare dingen. De woorden die ik kan verstaan zijn 'beroemd' en 'verschrikkelijk'.
Ik slik en geef hem een knuffel, waardoor ook mijn kleding onder de koffie gaat zitten, maar dat maakt voor nu even niet uit. Hij knuffelt me zonder twijfel terug. We staan in een of ander afgelegen steegje buiten het centrum.
Uit het niets laat Taehyung me los en kijkt me diep aan. 'Ik weet een winkel waar alleen zakelijke mensen komen, kom mee.' Hij leidt me richting de auto en neemt plaats.
'Hey y/n, weet dat ik niks tegen mijn fans heb, maar soms wil ik gewoon even mijn privacy, snap je?', legt Tae uit. Ik knik met een glimlach.
Hij legt zijn hand op mijn been en geeft me een kus. Daarna rijden we naar onze nieuwe bestemming: een winkel voor zakelijke mensen?
Onderweg moest ik van Taehyung mijn ogen dichtdoen, omdat hij het verassing wilde houden voor mij. Dus, ik zit nu met dichtgeknepen ogen te wachten.
~
Eindelijk is de auto gestopt.
'Wacht nog heel even, babe.' Ik hoor dat Taehyung uitstapt. Een seconde later wordt ik letterlijk uit de auto gehaald.
'Open your eyessss', zegt hij verrast.
G U C C I
Met grote ogen kijk ik naar het enorme gebouw wat voor me staat. 'Taehyung, w-wat is dit?'
'Oh, eehm, tja, ik heb hier weleens shoots, weet je wel...'
Ik geef hem een verwards blik. 'En dat heb je me nooit verteld??', vraag ik. Hij lacht.
'Het is nog maar sinds kort, maar ik heb altijd een vergoeding voor als ik kleding wil kopen van Gucci, want ik ben hun 'gezicht'.'
Ik knik verrast. Er is maar een ding dat ik kan zeggen:
Maar dat zei ik natuurlijk in mijn hoofd, omdat het redelijk onbeschoft is om in het openbaar te roepen.
In plaats daarvan bloos ik naar Taehyung met een brede lach. Hij geeft me een knipoog en scant een pasje, waardoor de deuren van het gebouw opengaan.
Met ietwat trillende beentjes en een arm van Taehyung om me heen, loop ik naar binnen. Op dat moment lopen er drie mannen naast elkaar de ruimte in en zien ons.
'Aah, Taehyung, hoe is het?'
'Alles is prima, meneer Gucci!', zegt Tae met een brede lach.
'Dat is te zien.' Meneer Gucci geeft me een knipoog, 'en wie is deze mooie dame, Taehyung?'
Zelf stap ik naar voren en buig voor meneer Gucci. 'Ik ben (achternaam) y/n, aangenaam.'
Meneer Gucci knikt met een lach en richt zich weer op Taehyung. 'Je komt trouwens op een heel gelegen moment, Taehyung, iemand heeft namelijk een half miljoen euro gedoneerd aan ons bedrijf. Er komen dus meer shoots aan!'
Taehyung straalt. 'Welke topper heeft dat voor ons gedaan?' Meneer Gucci schraapt zijn keel.
'Park Chanyeol.'
A/n: reageer en stem xx Alsnog sorry voor de late update
