Beşinci Mevsim: Sen (TAMAMLANDI)

10. Bölüm

İyi okumalar...

Yola çıktığımızda çok uykum vardı. Başım Yavuz'un dizlerindeydi. Bu daha da uykumu getiriyordu. Gözlerimi kapattım. Açtığımda arabadan iniyorduk. Beni hastaneye getirmişlerdi. Tim dışarda kaldı. Yavuz beni kucağına alıp hastaneye götürdü. Beni sedyeye bıraktığında yanağıma ufak bir öpücük kondurup geri çekildi. Doktorlar beni bir odaya çıkartıp serum verdiler ve her zamanki kontrolü yaptılar. Onlar gidince lavaboya girdim. Ellerimi yıkarken "Bahar" diye bir ses duydum. Hemen lavobodan çıktım ve elimi kuruladığım peçeteyi çöpe atıp Yavuz'un yanına gittim. Dudaklarını yalayıp "Bari şu serumla koşturmasan biraz yavaş olsan" dedi ve kolumdan tutup beni yatağa yatırdı. Ben ona bakarken o sadece elime bakıyordu, okşuyordu. Aklıma İpek gelince "Yavuz, İpek ve Hatice?" dedim. Bakışlarını gözlerime çıkartıp "Onlar iyi ben gelince buldum onları" dedi. Elimi tuttu ve "Bahar bana nasıl geldiklerini, sana neler yaptıklarını tek tek anlatman lazım" dedi. Yere bakarak anlatmaya başladım "Biz İpekle mutfaktaydık. Sonra kapı çaldı. Delikten bakınca operasyonu gördüğüm teröristi gördüm. İpek'e Hatice'yi alıp saklanmalarını söyledim. Sonra sana mesaj attım ve kapıyı kilitledim. Gitmelerini falan söyledim. Ama gitmeyip kapıyı kırdılar sonra beni bayılttılar. Yolu falan hatırlamıyorum. Uyandığımda işte ertesi geceydi. O Çolak adındaki teröristle konuştum bağırdım çağırdım falan. Yaralıyı getiren adamı bayıltıp koluna kesik attım. Sonra seni aradım. Senin gelince gördüğün adam gelip telefonu aldı. Ben yaralıyı tedavi edince siz geldiniz işte" dedim. Derin nefesler alırken farkında olmadan elimi sıkıyordu. Kapattığı gözlerini açtı ve "Ben artık sende kalıyorum Bahar. Bir daha böyle bir şey olmasına izin veremem" dedi. Gözlerimi devirip "Gerek yok Yavuz ben kendi kendimi koruyabilirim" dedim. Elimi bırakıp "Gördük korumanı. Saklanıp polise haber vereceğine kapıda adamlarla konuşmuşsun Bahar" dedi. Biraz dikleşip "Yavuz bende kalmana gerek yok. Zaten bir daha cesaret edemezler" dedim. Sesini biraz yükseltti ve "Bana güvenmediğin için istemiyorsun değil mi? Çünkü sen insanlara güvenemiyorsun Bahar! Kimseye, hiç kimseye güvenmiyorsun" dedi. Çok hızlı olmayacak şekilde tokat atıp "Ben sana güvenmesem niye ilk sana söyleyeyim? Niye seni arıyayım? Ama en önemlisi niye seninle evleneyim? Söylesene! Ben senin hayatını mahvetmek istemiyorum. Senin haytında üç dört ay olacağım sonra boşanıcaz. Ve ben bu üç dört ayı sana zehir etmek istemiyorum. Ama beyfendi gelip bize bağırıyor!" dedim. Yandaki koltuğa oturup göerini kapattı ve başını iki parmağıyla ovmaya başladı. Bende arkama yaslanıp dışarıyı izlemeye başladım. Bir süre sonra yanıma gelip kolunu omzuma attı ve beni kendine çekip "Özür dilerim sana bir şey olacak diye endişelendim" dedi. Başımı ona çevirip "Bi daha böyle yapma ama" dedim. Gülümseyip anlıma öpücük kondurdu. Biz birbirimize gülümseyerek bakarken Mücahit, Ateş, Feyzullah ve Fethi girdi içeri. Ben hemen onlara dönerken Ateş "Komutanım müsait değilseniz biz çıkalım" dediğinde yanaklarım kızardı. Yavuz öyle bir bakış attı ki suratındaki sırıtış anında söndü. Mücahit hemen "Yenge iyi misin? Sana bir şey olacak diye çıldırdı vallaha komutanım. Bizde çok merak ettik" dedi. Yavuz'dan uzaklaşıp "İyiyim Mücahit iyiyim" dedim. Yavuz "Fethi bir gelsene bir şey konuşmam lazım seninle" dedi ve Fethiyle dışarı çıktılar. Gittikleri gibi "Mücahit Yavuz benim kaçırıldığımı öğrenince ne yaptı" dedim. Mücahit yanıma gelip "Valla neler yapmadı ki yenge" deyip anlatmaya başladı.

2 Gün Önce Yavuz'dan;
(Yavuz bölümünü 'Gün Gelir' şarkısını dinleyerek okuyabilirsiniz. Bence daha güzel olur)
Keşanlı ile bahçede dolaşırken Bahar'dan mesaj geldi.
Yavuz kapıda teröristler var. Lütfen hemen gel.
Keşanlıyla hemen koştura koştura Bahar'ın evine gittik. Kapı açıktı içeri girince yerde bir kağıt buldum.

Karın bir süre bizde sonra da öteki tarafta misafir olacak. Vedalaşamadığınız için üzgünüm sarı komutan. Biricik sevgilin Çolak...