Beşinci Mevsim: Sen (TAMAMLANDI)

17. Bölüm

İyi okumalar...

Yavuz hastaneden çıkmıştı ama bir hafta dinlenmesi lazımdı. Bende hastaneden bir haftalığına izin aldım. Bu arada İpek gelmişti ve evi hallolduğu için artık kendi evinde kalıyordu.

Yavuz'u koltuğa oturtup Mücahit'i aradım. "Buyur yenge bir şey mi oldu" dedi. "Mücahit Yavuz'un orda ne kadar kıyafeti eşyası varsa hepsini bir çantaya koyup getiriyorsun kardeşim" dediğimde Yavuz güldü. Telefonu kapatınca Yavuz'un yanına oturdum. "Mücahit sen vurulunca çok korktu biliyor musun? Beni teselli etmeye çalıştı. Hatta ağlayacaktı" dedim. Güldükten sonra "Sende çok ağlamışsın" dedi. Anında yüzüm düşerken hiçbir şey söylemedim.

Mutfakta bir şeyler hazırlarken kapı çaldı içeri gidip Yavuz'a "Kıpırdama" dedikten sonra kapıyı açtım. Mücahitten çantayı alıp odama koydum ve mutfağa geri dönüp yemeği hazlamaya devam ettim. Mücahit kapıdan "Yenge ben gidiyorum" dedi. "Otur oturduğun yerde Keşanlı yemek yiyeceğiz" dedim ve yaptığım çorbayı tabaklara koydum. Mücahit Yavuz'u mutfağa kadar getirdi. Yavuz "Sakat gibi davranmayın bana tövbe tövbe" dedi ve masaya oturdu. Onların yemeklerini koyup odaya gittim. Yavuz'un eşyalarını düzgünce yerleştirdikten sonra traş bıçağını, dış fırçasını falan banyoya götürdüm. Banyoyu toparlarken Yavuz geldi. "Ya sen çok dolaşmasana" deyip yanına gittim. Kapıyı kapatıp beni duvara yasladı "Ben haftalardır bana açılmanı bekliyordum Bahar sen ne diyorsun" dedi. Boynumu koklarken "Yavuz Mücahit burda" dedim. Yanağıma minik bir öpücük bırakıp "Gitti" dedi. Gülümseyerek kollarımı boynuna dolayıp "Peki niye hala banyodayız o zaman" dedim. "İçeri gidersek kendimi tutamayabilirim" dediğinde yarasına bastırdım. Anında iki büklüm olunca "Bak ben asker eşiyim akıllı ol" dedim. Bana dönüp "Duyduğum kadarıyla eşin pek bir yakışıklıymış" dediğinde gülüp "Yok canım! Uydurma onlar tipsizin teki" dedim. Ben kahkaha atarken beni kucağına aldı. "Yavuz bırak bak yaran var" dedim. Beni koltuğa koyup gıdıklamaya başlayın kahkahalarımın arasında "Yavuz dur, nolur" diyordum. Bir iki saniye durup "Eşin tipsizin teki demek ha" dedi ve tekrar gıdıklamaya başladı. Ellerini tutmaya çalışıp "Tamam yalan söyledim! Çok yakışıklı, çok karizmatik. Ona bakan kızların gözlerini söküp haşlamak istiyorum" dedim. Durduğunda kahkha atan taraf o oldu. Yarasını tutup suratını buruşturunca "Ben sana dedim ama dimi" deyip gömleğinin önünü açtım. Yara kızarmıştı. "Sen ciddi anlamda aptalsın Yavuz ya! Şuna bak kıp kırmızı olmuş of!" dedim. Ayağa kalkıp elinden tuttum "Kalk hastaneye gidelim" dedim. Onu çekiştirirken beni kendine çekti ve anında koktuktaydım. "Gerek yok Bahar abartma" dedi. Başımı omzuna yasladığımda kokusu direkt üç gündür uyumadığım için uykum geldi. "Yavuz ben biraz uyusam olur mu? Yarana zarar vermeden durabilir misin bir iki saat" dedim gülüp. Anlıma öpücük bırakıp "Hadi git yat sen" dedi.

Yatağa yattığım gibi uyudum. Boynumdaki kaşıntıyla kıkırdayarak arkama döndüm. "Bahar uyan artık" sesini duyunca tek gözümü açıp etrafa baktım. "Yavuz saat kaç ya?" dedim. Kolundaki saat baktı ve "Yedi kırk" dedi. Kararmış havaya bakıp "Yuh ben bu kadar uyudum mu ya. Daha yemek hazırlayacağım" deyip terliklerimi giydim. Elimi tuttu ve "Ben hazırladım" dedi. Kaşlarımı kaldırıp "Sen? Yemek hazırladın?" dedim. Gözlerini devirip beni mutfağa çekiştirdi. Donatılmış masaya bakıp "Ya-Yavuz" dedim. Boynuma başını koyup "Efendim doktor" dedi. Yanağını öpüp "Teşekkür ederim" dedikten sonra masaya oturdum. Hemen yemeye başladım. Yemekten sonra bulaşıkları, bulaşık makinesine yerleştirdim. İçerde oturan Yavuz'a "Feyzullah'ları çağıralım mı hem sohbet ederiz" dedim. Başını sallayıp "Olur" dedi. Hemen Su'yu aradım. Çok bekletmeden açtı "Efendim Bahar" dedi. Yavuz'a bakarak "Su bana gelsenize Feyzoyla. Yavuz'da burda otururuz falan" dedim. Sevinçli sesiyle "Geliriz tabi" dedi. "Tamam o zaman bekliyoruz" dedim. Sonra Yavuz'a "Mücahite de haber versene" dedim. Bende İpek'e mesaj attım. Benim de adım Bahar ise bunlar sevgili olurlar!