Love And Punishment

Πρώτη μέρα

Το πρώτο βράδυ σε αυτό το σπίτι δεν το λες και τέλειο.Το μαξιλάρι δεν με βόλευε ήθελα το δικό μου.Έβγαινα μια στο μπαλκόνι μια κατέβαινα στο σαλόνι και ο ύπνος δεν με έπαιρνε.
Εε από εδώ και από εκεί στο τέλος κοιμήθηκα.

Το πρωί σηκώθηκα έβαλα ένα σορτσάκι και ένα κοντομάνικο μπλουζάκι και κατέβηκα κάτω.Την στιγμή που πήγα να μπω στη κουζίνα μια γυναίκα λίγο μεγάλης ηλικίας πετάχτηκε μπροστά μου και με έκανε να τσιριξω από τον φόβο μου.
-Συγγνώμη συγγνώμη,ειπα επανειλημμένες φορές μιας και την είδα ταραγμένη.
-Δεν πειράζει,μου είπε με ένα γλυκό χαμόγελο.
-Πρέπει να είσαι η καινούργια κοπέλα που θα προσέχει την Ιωάννα,ειπε και κουνησα καταφατικά το κεφάλι μου.
-Είμαι η Δέσποινα.Καθαρίζω αυτό το σπίτι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου,ειπε.
-Αναστασία.Χάρηκα,της ειπα.
-Ο-ο-ο Ορέστης που είναι;ρώτησα διστακτικά.
Χαμογέλασε καθώς ξεκίνησε να πλένει τα πιάτα.
-Έφυγε.Κάτι έτυχε στην εταιρία και έπρεπε να φύγει νωρίς,ειπε.
-Καλά,ειπα και έφυγα πάνω.

Πήγα ετοίμασα μια τσάντα με τα βασικά μου πράγματα και έφυγα για ψώνια.Ένας από τους άντρες που πρόσεχαν την είσοδο με πήγε σε ένα μεγάλο παιχνιδαδικο που του ζήτησα.Αγόρασα όσα πιο πολλά παραμύθια μπορούσα,ταινίες της Disney,παζλ και πολλά πράγματα για ζωγραφική.

Μπήκα πτώμα στο σπίτι με 4 σακούλες φορτωμένες στα χέρια μου.Ο Ορέστης καθότανε στο σαλόνι και κοιτούσε κάτι χαρτιά.
-Γεια,ειπα καθώς έμπαινα μέσα.
-Τι είναι όλα αυτα;ειπε κοιτώντας τις σακούλες.
-Τίποτα,ειπα και χαμογέλασα αθώα αφήνοντας τα κατω και βγάζοντας τα παπούτσια μου.
-Τίποτα τα λες όλα αυτά;ειπε νευριασμένος.
-Ότι γουστάρω εγώ θα αγοράζω,ειπα και ανέβηκα πάνω με τις σακούλες.
Πήγα στο δωμάτιο της Ιωάννας η οποία μόλις με είδε χάρηκε παρά πολύ.
-Αναστασία,ειπε ενθουσιασμένη.
Έσκυψα κοντά της ίσα με το καροτσάκι και την αγκάλιασα.
-Σου αγόρασα πολλά παραμύθια για να διαβάσουμε,της ειπα.
-Μπορείς να μου διαβάσεις ένα σε παρακαλώ,ειπε ενώνοντας τα χεράκια της.
-Εννοείται,της ειπα.
Την έβαλα στο κρεβάτι ξάπλωσα δίπλα της και αφού διάλεξε ένα παραμύθι άρχισα να της το διαβάζω.Άκουγε την ιστορία με τεράστια χαρά.Έπειτα από λίγα λεπτά εκεί που διάβαζα γύρισα να την κοιτάξω και συνειδητοποίησα ότι κοιμόταν.Άφησα το παραμύθι στην άκρη την σκεπασα και έφυγα από το δωμάτιο της.

Πήγα φόρεσα την νυχτικια μου και πηγα για υπνο.Ήμουν έτοιμη να με πάρει ο ύπνος αλλά ξαφνικά άκουσα έναν ήχο κλάματος.Κάποιος έκλαιγε.Σηκώθηκα πήγα μέχρι την πόρτα και αφού σιγουρευτηκα την άνοιξα.Η δίπλα ακριβώς πορτα άνοιξε και ο Ορέστης με κοίταξε.Η μικρη Ιωαννα έκλαιγε.Φαινόταν λυπημένος.
-Πάω εγώ,ψιθύρισα και πηγα προς την πόρτα της.Την άνοιξα μα ένιωθα την παρουσία του πίσω μου.
-Ιωάννα τι έπαθες;είπα πηγαίνοντας προς το μέρος της.
Αντί για απάντηση άνοιξε τα χεράκια της και την αγκάλιασα.Αφού ηρέμησε την έβγαλα από την αγκαλιά μου και ξάπλωσα στη μέσα μεριά του κρεβατιού.
-Θες να μου πεις τι επαθες;της είπα.
-Είδα τη μαμά,ειπε και ρούφηξε τη μυτούλα της.
-Και τι έγινε;την ρώτησα χαϊδεύοντας τα μαλλιά της.
-Με άφηνε.Μονή.Μέσα στο σκοτάδι,ειπε και τα μάτια της ξαναβουρκωσαν.Και εκεί ήταν που βουρκωσα και εγώ.Το καταλαβαίνω αυτό το παιδί.Και εγώ έχασα την μητέρα μου.Και μετά την έβλεπα στο ύπνο μου.
-Άκου.Το ξέρω πως σου λείπει η μαμά αλλά ήταν ένα όνειρο ναι;;της ειπα.
Κούνησε καταφατικά το κεφάλι της.
-Θα κοιμηθείς μαζί μου;ρώτησε.
-Ναι,ειπα και πηγα να ξαπλώσω.Αλλά την ώρα που ξάπλωνα είδα το πρόσωπο του Ορέστη που είχε ανοιχτή την πορτα να μας κοίτα.Σηκώθηκα απότομα επάνω και έτρεξα προς τα εκεί.
-Που πας;ειπε όλο παράπονο η Ιωάννα.
-Θέλω νερό,της ειπα.
Βγήκα έξω και παρόλο που είχε σκοτάδι μπορούσα να δω τα μάτια του.
-Γιατί προσπαθείς να την κάνεις να ξεχάσει την μάνα της,ειπε σφίγγοντας τα δόντια του.
-Τι πράγμα;ρώτησα.
-Δεν ξέρεις τίποτα εσυ!Μη προσπαθείς να καταφέρεις κάτι που δεν ξέρεις,μου φώναξε κατάμουτρα.
-Πίστεψε με ξέρω.Και εγώ μεγάλωσα χωρίς μητέρα,του ειπα και χαμογέλασα ψεύτικα και έφυγα στο δωματιο μου.Ήθελα να κάτσω λίγο μόνη μου.Βγήκα στο μπαλκόνι και έκατσα σε μια από τις ξαπλώστρες.
-Αλήθεια πέθανε η μητέρα σου,ακούστηκε η φωνή του από πίσω.
-Ναι,ειπα.
-Και η δικιά μου κατά κάποιο τρόπο.Οι δικοί μου χώρισαν και με έδωσε στον πατέρα μου και την στρίγγλα γκόμενά του,ειπε.
-Λυπάμαι,απαντησα.
Προσπαθούσα να το παίξω σκληρή.Αν και είχα εντυπωσιαστεί που μίλησε για το παρελθόν του.

●Γεια σαςςς!Τι κάνετε;;;Ελπίζω να σας άρεσε το καινούργιο κεφάλαιο!
●Στο προηγούμενο βιβλίο μου φτάσαμε 20Κ Προβολές Ευχαριστώ όλους όσους το έχουν διαβασει.
●Vote&Comment
●Byeeee❤