Love And Punishment

Ξύπνησε

Άνοιξα τα μάτια μου ακούγοντας ομιλίες.Όλο μου το σώμα πονάει.Λογικό.Αφού εδώ και κάτι μέρες κοιμάμαι πάνω σε αυτές τις χαζοσιδερενιες καρέκλες του νοσοκομείου.Προσπάθησα να σηκωθώ αλλά τίποτα.Εεε δεν πάει θα μείνω έτσι ξάπλα σαν το κούτσουρο.Αλλά μια προσπάθεια και τσουπ βρέθηκα όρθια.Ο Ορέστης μιλούσε με τον γιατρό ο οποίος του έδινε ένα χαρτί.Περίμενα να απομακρυνθεί ο γιατρός και μετά πήγα δίπλα στον Ορέστη.Τον κοίταξα με ένα νυσταγμενο μα και ερωτηματικό βλέμμα ταυτόχρονα.
-Ξύπνησε,ειπε ξεφυσωντας λες και έφυγε ένα βάρος από επάνω του.
Γουρλωσα τα μάτια μου από την χαρά και έτρεξα στο δωματιο της ανοιγωντας την πορτα μα κοιμόταν.
-Πλάκα μου κάνεις;είπα γυρνώντας στον Ορέστη.
-Ξύπνησε αλλά ξανακοιμηθηκε,είπε με το βλέμμα του έξυπνου.
-Μπορούμε να φύγουμε όταν ξυπνήσει.Δεν ξέρουν οι γιατροί ακόμα άμα θα έχει αποτέλεσμα το χειρουργείο αλλά πρέπει να κάνει φυσικοθεραποιες,είπε και κουνησα θετικά το κεφάλι μου.
-Θα γίνει καλά.Είμαι σίγουρη.Είναι δυνατή,απάντησα.
-Θες να σε πάω σπίτι γρήγορα;Δεν είναι ανάγκη να περιμένεις,ειπε.
-Και άμα ξυπνήσει;Κάτσε καλύτερα εδώ,ειπα.
-Θα πάρω τον Χρήστο να έρθει να σε πάρει,ειπε και έβγαλε το τηλέφωνο του.

Μόλις μπήκα στο σπίτι ξάπλωσα για λίγο στον καναπέ.Επιτέλους σπίτι.Και άνετο κρεβάτι.
-Κοπέλα μου πότε γύρισες δεν σε άκουσα,πετάχτηκε η Δέσποινα από την κουζίνα.
-Ξύπνησε η Ιωάννα.Λογικά θα γυρίσουν σε λίγο,είπα και είδα το πρόσωπο της να αστράφτει.
-Εγώ πάω για μπάνιο,ειπα και ανέβηκα πάνω.
Μπήκα στο κεντρικό μπάνιο έβγαλα τα ρούχα μου και έκανα ένα καφτο μπάνιο.Πήγα στο δωματιο μου έβαλα καινούργια ρούχα και την ώρα που πήγα να κατέβω κάτω άκουσα φωνές.Χαρούμενη έτρεξα κάτω και είδα την Ιωάννα ξάπλα στον καναπέ να γελάει.Την αγκάλιασα τόσο σφιχτά που σταμάτησα να αναπνέω.
Μιλούσαμε γελούσαμε όμως μας διέκοψε το κουδούνι.Η Δέσποινα πήγε άνοιξε την πόρτα και μέσα μπήκε μια σγουρομαλλα με ξανθό μαλλί πετσί και κόκαλο με ένα φόρεμα με ανοιχτό ντεκολτέ και παπούτσια στιλέτο.
-Ο Χριστός και η Παναγία,ψιθύρισα και έκανα τον σταυρό μου.Ο Ορέστης με κοίταξε και έπνιξε ένα γελακι.
-Ορέστη επιτέλους γύρισες σπίτι ποσο μου λείψατε,είπε καθώς έτεινε στην Δέσποινα το σακάκι και την τσάντα της.Φίλησε σταυρωτά τον Ορέστη και έκατσε στον καναπε απέναντι μας.
-Εσύ ποια είσαι;με ρώτησε κοιτωντας με με ένα ξινό βλέμμα.
-Αναστασία,είπα με κρύο τρόπο.
-Ααα είμαι η Σουζι χάρηκα,ειπε δίνοντας μου το χέρι της για χειραψία.
Η Σουζι η προβατίνα από την Πεππα!
Σήκωσα το φρύδι μου,σουφρωσα τα χείλη μου και έκανα πως ψάχνω κάτι αγνοώντας της.Σηκώθηκα και πήγα στην κουζίνα με την Δέσποινα.Έκατσα σε μια καρέκλα βαριεστημένα.
-Δέσποινα;ρώτησα καθώς είχα μια απόρροια.
-Δουλεύει στο γραφείο του Ορέστη,ειπε και με έκανε να γουρλωσω τα μάτια μου.
-Που ήξερες τι ήθελα να πω;ρώτησα.
-Σε έχω μάθει πλέον,ειπε γελώντας καθώς έπλενε κάτι ποτήρια.
-Και γιατί του είναι κολλιτσιδα;ρώτησα.
Μου έριξε ένα βλέμμα με σηκωμένο το φρύδι και έπειτα συνέχισε την δουλειά της.
-Γίνε του εσύ κολλιτσιδα μπας και ξεκολλήσει αυτό το ζοντοβολο από δίπλα του,ειπε.
-Δέσποινα!Την μαλωσα.
-Τι εννοείς;συνέχισα.
-Βρε εγώ ξέρω τον σκοπό της.Να τον παντρευτεί θέλει και να του φάει τα λεφτά.Όπως έχει κάνει με άλλους 2,ειπε.
Βρε την Σουζι την προβατίνα.Και δεν της φαινόταν καθουλουυυυ.

Το βράδυ δεν με έπιανε ύπνος.Σκεφτόμουν μήπως έπρεπε να ψάξω σπίτι για να μείνω.Γιατί σε λίγο τελειώνει ο χρόνος μου.Εάν η Ιωάννα περπατήσει τελειώνει το συμβόλαιο.
Βγήκα στο μπαλκόνι και έστειλα μήνυμα στον μπαμπά μου.
 
                                                          Προς:Μπαμπάς
                 Την επόμενη βδομάδα μήπως     θα ήθελες λίγη παρεούλα;

Από:Μπαμπάς
Μπορείς να έρθεις όποτε εσύ το επιθυμείς.

Πήρα την απάντηση του.Σκεφτόμουν να πάω.Ήθελα να πάρω λίγο αέρα.Να σκεφτώ.Μπήκα βιαστικά στο δωματιο έβγαλα μια βαλίτσα και άρχισα να βάζω μερικά ρούχα.Η πόρτα του δωματίου μου άνοιξε κάνοντας πολύ θόρυβο.
-Που στο διάολο πας;ρώτησε ο Ορέστης.
Παρατήρησα τις φλέβες στο λαιμό του και στην άκρη του πρόσωπο του.
-Θέλω να πάω..............,πήγα να πω κάτι αλλά με διέκοψε.
-Που;Σπίτι σου θες να γυρίσεις έτσι;ρώτησε φωναχτά.
-Να μη σε νοιάζει που θέλω να πάω Ορέστη.Σταματά κάθε φορά να φωνάζεις για το ίδιο θέμα ενώ δεν σου καίγεται καρφί.Δεν σε καταλαβαίνω,φώναξα και εγώ.
Άνοιξε το στόμα του να πει κάτι αλλά πετάχτηκα εγώ.
-Δεν θέλω να πάω σπίτι μου εντάξει;Θέλω να πάω απλά κάπου να σκεφτώ,είπα καθώς βουρκωσα από τα νεύρα.
Κοίταξε κάτω μετανιωμένος.
-Τι να σκεφτείς Αναστασία;ρώτησε.
Ξεφυσηξα.
-Τι θα κάνω μετά από εδώ.Που θα πάω,ειπα κοιτώντας τον στα μάτια.
-Μπορείς να κανεις ότι θες.Να μείνεις εδώ ή να πας πάλι πίσω στο σπίτι σου,ειπε χαλαρά.
-Δεν έχω λόγο να μείνω εδώ,ειπα.
Βρε έχω.Να χωρίσω την Σουζι την Προβατίνα από τον Ορέστη αλλά τέλος πάντων.
-Η Ιωάννα σε λατρεύει.Και θα σε ήθελε στο πλευρό της.
-Έχει εσένα,ειπα.
-Σκατα είμαι,ψιθύρισε και έφυγε από το δωμάτιο.
Δεν τον καταλαβαίνω.Είναι ένα πανδυσκολο αίνιγμα για εμένα.

•Γεια σαςςςςς!Όσοι με έχετε κάνει follow στο instagram θα ξέρατε ήδη ότι σήμερα έχει κεφάλαιο😁

•Όσοι δεν με έχετε κάνει follow να με κάνετε!Με λένε mariawtpd

•Ελπίζω να σας άρεσε το κεφαλαιοοοοοοο

•Ερώτηση:Ποια είναι η αγαπημένη σας ταινία και σειρα;

•Vote&Comment

•Byeeee