Love And Punishment

Κυνηγητό

-Σου έχω μια μικρή πρόταση,ειπε χαμογελώντας πονηρά.
Στραβοκαταπια και τον κοίταξα στα μάτια.
-Τι θες;ρώτησα προσπαθώντας να μη τραυλισω.
-Θέλω να μιλήσουμε για κάτι.Να περάσω;ρώτησε δείχνοντας προς τα μέσα.
-Ρε άνθρωπε η ώρα είναι 12 το βράδυ και μου ζητάς να μιλήσουμε;Άλλη φορά,είπα και έκανα κίνηση να κλείσω την πόρτα αλλα έβαλε το πόδι του.
Ξεφυσιξα και τον κοίταξα πάλι στα μάτια.Φαινόταν λες και όντως ήθελε να κάνει μια σοβαρή συζήτηση αλλά δεν τον αφηνα εγώ.
-Σε παρακαλώ άλλη φορα;είπα κάνοντας τα γλυκά ματάκια που πάντα πιάνουν.
-Καλά.Αλλά δεν θα μου ξεφύγεις,ειπε στριφογυριζοντας τα μάτια του.
-Ότι πεις,ειπα και έκλεισα την πόρτα.
Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου και ο ύπνος δεν άργησε να με πάρει.

Είμαι πάλι σε ένα δάσος.Κοιτάζω προς τα επάνω και βλέπω πολλά πουλιά να κελαηδούν.Κοιτάζω μπροστά μου και βλέπω ένα μεγάλο κιόσκι με μια γυναικεία μορφή.Η μητέρα μου.Περπάτησα βιαστικά κοντά της και μόλις την αντίκρισα έπεσα στην αγκαλιά της.
-Αναστασία.Σύντομα θα σου προτείνει κάποιος μια πολύ σημαντική πρόταση,ειπε με την αγγελική φωνή της.
-Που το ξέρεις,ρώτησα παραξενεμενη.
Μου χαμογέλασε καθώς χάιδεψε τα μαλλιά μου.
-Δέξου την,ειπε και εξαφανίστηκε.

Πετάχτηκα πάνω ιδρωμένη και έβαλα τα χέρια στο κεφάλι μου.Αυτά τα όνειρα με την μαμά μου τελευταία είναι λες και με συμβουλεύουν για το μέλλον μου.Λες και θέλει να με βοηθήσει.Μα σε καμία περίπτωση δεν θέλω αυτόν τον άνθρωπο μπλεγμένο στο μέλλον μου.

Μετά από μια εβδομάδα
Ετοιμαζόμουν να πάω στο σπίτι της Έλενας.Πήρα τα πράγματα μου και αφού μπήκα στο αυτοκίνητο μου ξεκίνησα τον δρόμο προς το σπίτι της.Στα μέσα της διαδρομής παρατήρησα ένα αμάξι να με ακολουθεί.Αφού κοίταξα επαναλημένες φορές από τον καθρέφτη συνειδητοποίησα ότι από πίσω μου ήταν ο Παπαδόπουλος.Εγώ όμως στην οδήγηση ειμαι πρώτη.Αφού ελεγξα την απέναντι λωρίδα και είδα ότι δεν έρχεται άλλο αμάξι προσπέρασα το αμάξι που βρισκόταν από μπροστά μου και πάτησα το γκάζι τέρμα.Εκεί που δεν το περίμενα το αμάξι του ήρθε δίπλα μου και κατέβασε το παράθυρο του χαμογελώντας.
-Τιγρακη κατέβα από μόνη σου ή θα σε κατεβάσω με το ζόρι,φώναξε για να ακουστεί.
Δεν απάντησα.Του έκανα κωλοδαχτυλο και ανέβασα το παράθυρο μου φεύγοντας πιο γρήγορα από εκείνον.Ξαφνικά χτύπησε το κινητό μου και το έβαλα στο ηχείο.
-Που είσαι;άκουσα την φωνή της Έλενας.
-Άσε ρε Έλενα εχω μπλέξει,της ειπα κοιτώντας ευθεία μπροστά μου.
-Παλι;Τα ίδια είπες και την άλλη φορά,ειπε απογοητευμένη.
-Έλενα με κυνηγάει ο Παπαδόπουλος με το αυτοκίνητο,της ειπα κοιτώντας τον από τον καθρέφτη.
-Αναστασία ταιριάζετε,ειπε γελώντας.
-Μην με νευριαζεις!Ξέρεις τι είναι αυτός,της ειπα.
-Εντάξει εσύ ξέρεις.Άμα του ξεφύγεις πάντως έλα.Αντιοζζζ,ειπε και το έκλεισε.
Εκεί που δεν το περιμενα βγήκα μπροστά σε ένα δάσος.ΤΈΛΕΙΑ!Που πάμε τώρα;Έσβησα την μηχανή και περίμενα.Άκουσα χτύπους στο τζαμί και γύρισα χαμογελώντας ειρωνικά να αντικρίσω έναν νευριασμένο Παπαδόπουλο που προσπαθούσε να συγκρατήσει τα νεύρα του.Άνοιξε την πόρτα και έσκυψε κοντά μου.
-Με ακολουθείς να πάμε να μιλήσουμε,είπε σοβαρός.
-Δεν με ρώτησες εάν θέλω,ειπα χαμογελώντας σαν αθώο κοριτσάκι.
-Χεστηκα εάν θες ή όχι.Είπα με ακολουθείς πάει και τελείωσε,ειπε και εκλεισε την πόρτα του αυτοκινήτου κοπανωντας την και κάνοντας με να τρομάξω.Έβαλα μπρος και σιγά σιγά τον ακολουθούσα.
Φτάσαμε μπροστά από το σπίτι του και κοιτώντας το κοκαλλωσα.Αναμνήσεις από εκείνη την καταστροφική ημέρα ήρθαν στο μυαλό μου και με έκαναν να βουρκωσω.Ακουσα χτύπους στο παράθυρο μου και αφού σκουπισα βιαστικά τα μάτια μου κοίταξα προς το μέρος του.
-Θα κατέβεις;ειπε και άνοιξε την πορτα μου.
-Μπορούμε να πάμε κάπου αλλου;ψιθύρισα.
-Γιατί;;Νομίζεις ότι έτσι θα γλιτώσεις;ρώτησε.
-Όχι απλά θέλω να πάμε κάπου αλλου.Έξω σε μια καφετέρια;Σπίτι μου;Οπουδήποτε μα όχι εδώ,ειπα.
-Ωραία.Πάμε σπίτι σου,ειπε.

Μόλις φτάσαμε στο σπίτι άνοιξα την πόρτα και μπήκαμε μέσα.Έβγαλε το σακάκι του και το άφησε στον καναπέ.Παρατήρησα το κουστούμι του.Του πήγαινε πολύ.
-Θες κάτι να πιείς;ρώτησα.
-Όχι.Καλύτερα να μπω στο ψητό,ειπε.
Πήγα έκατσα στον απέναντι καναπέ και περίμενα την επόμενη κίνηση του.
-Αυτό είναι ένα συμβόλαιο,ειπε και μου έδωσε κάτι χαρτιά.
-Ότι δεν καταλάβεις ρωτα με,ειπε.
Το πήρα στα χέρια μου και διαβάζοντας το τι έλεγε γουρλωσα τα μάτια μου.

Το έκοψα σε καλό σημειο😂
Δεν πειράζει.Υπομονηηηη
Ελπίζω να σας άρεσε

●Vote&Comment💞

Byeeeeee