SECOND CHANCE

κεφάλαιο 7

ΕΠΙΣΤΡΟΦΉ:

Ήταν νωρίς το μεσημέρι όταν άκουσα κλειδιά στην πόρτα.
Γύρισα και είδα τον Κέβιν να μπαίνει.

"Εύα...."

"Εδώ είμαι..."

Του είπα βγαίνοντας από την κουζίνα.

"Τι υποδοχή είναι αυτή.... δεν θα με φιλήσεις;"

Είπε αφήνοντας τα κλειδιά πάνω στον καναπέ.

"Ναι φυσικά. .καλώς όρισες"

Έτρεξα να τον φιλήσω,μου είχε λείψει,τον αγαπάω...
Όμως παρ'ολα αυτά για πρώτη φορά το φιλί μας δεν ήταν το ίδιο, ένιωθα μια ψύχρα από την μεριά του.
Απομακρυνθηκα πρώτη.

"Πώς πέρασες;"

"Πώς να περάσω ρε μωρό μου....για δουλειά είχα πάει...."

Είπε και καλά θιγμένος...

"Ε πώς εμένα μου φάνηκε ότι το διασκεδαζες με την Κέιτ..."

Με κοίταξε έντονα.

"Εσύ έχεις όρεξη για καυγά κι εγώ είμαι κουρασμένος, αλλά βέβαια που να καταλάβεις εσύ...."

Κατά τ'αυτια εγώ έχω όρεξη για καυγά...

''Αν νομίζεις ότι δεν καταλαβαίνω άσε με να δουλέψω....."

Ήρθε και με πήρε αγκαλιά.

"Έλα εδώ μωρέ παραπονιάρα... αφού το ξέρεις ότι σε αγαπάω και θέλω το καλύτερο για μας."

Μετά από τόσα χρόνια έχει βρει τα κουμπιά μου.

"Κι εγώ σε αγαπάω, αλλά νιώθω μόνη μου,εσύ όλο φεύγεις κι εγώ μένω μόνη σε ένα άδειο σπίτι."

Με χαϊδεψε στο μάγουλο.

"Κάνε λίγο υπομονή...όλα θα φτιάξουν
και μόλις φτάσω στο απόγειο της καριέρας μου θα είμαστε μόνο εσύ κι εγώ,όπως παλιά."

Δεν χρειάστηκε να πει τίποτα άλλο.
Ήξερε πως να με τουμπαρει...

Μετά από πολύ καιρό,κάναμε έρωτα, εκεί στον καναπέ του νέου μας σπιτιού και για λίγο ένιωσα πως ήταν όλα όπως πριν.
Ένιωσα πως δεν χάθηκαν όλα.

.............,..........................................................

Ο Κέβιν ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι κι εγώμάζευα τα ρούχα του από την βαλιτσα.

"Δεν σου είπα.... γνωρισα μια γειτόνισσα, πολύ καλή κυρία, ήρθε να μας καλωσορίσει"

Για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο είδα την έκφραση του να αλλάζει.