SECOND CHANCE

κεφαλαιο 11

ΤΙ ΜΟΥ ΣΥΜΒΑΊΝΕΙ?

Έμεινα στον ξενώνα εκείνο το βράδυ.
Η ανάμνηση του φιλιού με στοίχειωνε, ένιωθα τα χείλη μου να καίνε κι η έξαψη μεγάλωνε.
Πήγαινα πάνω κάτω στο σκοτεινό δωμάτιο,παρεα με την σκέψη του μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.Γιατι δεν μπορώ να τον βγάλω από το μυαλό μου?

Συγκεντρώσου Εύα... Εισαι παντρεμένη και ερωτευμένη με τον άντρα σου.
Πηρα βαθιά ανάσα και βγήκα από το δωμάτιο.Ειχε ξημερώσει ήδη κι εγώ δεν είχα κλείσει μάτι.
Με σταθερά βήματα κατέβηκα τη σκάλα.
Παντού γύρω μου άδεια μπουκάλια και ποτήρια.Επικρατουσε ένα χάος στο σαλόνι μου.
Προσπέρασα την ακαταστασία και κατευθύνθηκα στην κουζίνα,ένας καφές, σκέτος, ήταν ότι ακριβώς χρειάζομουν αυτή την στιγμή.
Έριξα το μαύρο υγρό στο φλιτζάνι μου και ήπια μια μεγάλη γουλια.
Μόλις ο καφές άρχισε να κυλάει στον οργανισμό μου,ενιωσα μια αίσθηση τονωσης ,κι ύστερα σου λένε ότι ο καφές πειράζει.Ανασυγκρωτησα το μυαλό μου,αρπαξα μια μεγάλη σακούλα σκουπιδιών και ξεκίνησα να καθαρίζω.Τουλαχιστον για λίγη ώρα θα ήμουν απασχολημένη με κάτι άλλο.

Αφού συμμαζεψα όλο το σπίτι,έβαλα άλλη μια κούπα καφέ και έκατσα στην κουζίνα να τον απολαύσω.

"Εύα.....''

Άκουσα τον Κέβιν να με φωνάζει.
Βγήκα από την κουζίνα και τον είδα να κατεβαίνει τη σκάλα κρατώντας το κεφάλι του.

"Τι έπαθες;"

"Καφέ.........."

Είπε και ξάπλωσε στον καναπέ.

".......κι ένα παυσίπονο."

Πόσο ήπιε χθες?
Έφυγα γρήγορα να του φέρω αυτά που μου ζήτησε.

Ήπιε το χάπι και πήρε την κούπα με τον καφέ στο χέρι.

"Είσαι εντάξει;
θες κάτι άλλο?"

Έκατσα δίπλα του στον καναπέ.

Σήκωσε το χέρι του και μου χαϊδεψε το μάγουλο.

"Δεν έπρεπε να σου μιλήσω έτσι χθες..."

Και μόλις οι τύψεις με σκότωσαν.....

"Δεν πειράζει.Εισαι κι εσύ πιεσμένος."

Με τράβηξε κοντά του και με φίλησε.

Ένα φιλί τόσο οικείο αλλά χωρίς καθόλου ένταση, καμία σχέση με το χθεσινό.
Έπιασα τον εαυτό μου να συγκρίνει
δύο πράγματα ανόμοια.

Τι στο καλό συμβαίνει με εμένα;;;;;;;

"Μωρό μου μεθαύριο θα φύγω.Εχω αποκλειστική φωτογράφιση από τα παρασκήνια του fashion week στη Νέα Υόρκη."