κεφαλαιο 44

2.6K 175 7
                                    

Τον έβλεπα να απομακρύνεται και μονο όταν σιγουρευτηκα ότι έφυγε άφησα τον εαυτό μου να ξεσπάσει.
Τα δάκρυα έφευγαν ποτάμια,κοίταξα γύρω μου πανικόβλητη, δεν ήθελα να με δουν έτσι και πάνω από όλα δεν ήθελα να το μάθει ο Ίαν.
Για καλή μου τύχη εκτός από κάποιους τεχνικούς, δεν υπήρχε κανείς άλλος τριγύρω κι αυτοί φαίνονταν απασχολημενοι.
Έτρεξα στα παρασκήνια και προσπάθησα να ηρεμήσω.
Ο Ίαν δεν έπρεπε να μάθει τίποτα, δεν θα άφηνα αυτόν τον άνθρωπο να δηλητηριάσει τη χαρά μας.
Όταν ηρέμησα αρκετά,άλλαξα ρούχα,ξεβαφτηκα και πήγα στο γραφείο του.
Μπήκα χαμογελαστή και συμπεριφερομουν ως συνήθως.
Δεν μπορεί να μας βλάψει, δεν θα επιτρέψω να μας βλάψει,επαναλαμβανα συνεχώς από μέσα μου.









Αντίστροφη μέτρηση:

Τρεις μέρες πριν το γάμο.

Ξύπνησα λουσμενη στον ιδρώτα,άλλη μια φορά.Απο την ημέρα που τον συναντησα κάθε βράδυ αυτό γίνεται.
Ο Ίαν με ρωτάει συνέχεια αν μου συμβαίνει κάτι, αλλά το ρίχνω στο συσσωρευμένο στρες.
Τι να του πω;

Ούτε εγώ δεν ξέρω γιατί νιώθω τόσο παράξενα....
Δεν τον φοβάμαι αλήθεια....
Όμως κάτι με κάνει να νιώθω παράξενα.

Αγνόησα για άλλη μια φορά αυτό το άσχημο συναίσθημα .

Θα συνεχίσω κανονικά την ζωή μου.

Καταπιάστηκα με ότι μπορούσα όλη μέρα,απλά και μόνο για να μη σκέφτομαι.
Μέχρι γενική έκανα...
Δύο μέρες και μετά θα φύγουμε....
Να φύγουμε μακριά, μόνο τότε θα ηρεμήσω.

Ο Ίαν μπήκε στο σπίτι αργά το απόγευμα, έτρεχε για τις τελευταίες λεπτομέρειες...
Μη με ρωτήσετε, δεν έχω ιδέα....
Δεν πάει στη δουλειά αυτές τις μέρες.

"Μωρό μου, είσαι καλά;
Τις τελευταίες ημέρες είσαι καπως...."

Προσπάθησα να τον καθησυχάσω, αφού δεν καταφέρνω να τιθάσευσω τον εαυτό μου....
Παραλογιζομαι το ξέρω αλλά δεν μπορώ να το αποβάλλω.

"Όλα καλά.
Θα φταίει το άγχος της νύφης"

Του είπα χαριτωμένα.

Δεν με πίστεψε.....το είδα στο βλέμμα του.
Ούτε εγώ θα με πίστευα.

"Αφού το λες εσύ...."

"Ναι μωρό μου,όλα καλά,ανυπομονώ να γίνω γυναίκα σου, αυτό είναι όλο"

Με έσφιξε στην αγκαλιά του.

"Αύριο θα πεταχτω μέχρι το γραφείο να διευθετησω  μια εκκρεμότητα."

Γκρίνιαξα.

"Έλα ρε μωρό μου....μου είπες ότι δεν θα πας... "

"Είναι σήμαντικο, αλλιώς δεν θα πήγαινα πίστεψε με."

"Ώραια θα έρθω κι εγώ μαζί."

"Εσύ θα κάτσεις εδώ να ξεκουραστείς.,."

"Δεν υπάρχει περίπτωση,...θα έρθω μαζί κι αν δεν με θες στα πόδια σου,θα πάω μια βόλτα στα μαγαζιά, νομίζω πως χρειάζομαι κάτι πράγματα για την πρώτη νύχτα του γάμου..."

Του είπα με νόημα και του έκλεισα το μάτι.

"Και μέσα στα πόδια μου σε θέλω... συνέχεια...και σε θέλω γενικότερα....
Και φυσικά πρέπει οπωσδήποτε να πας στα μαγαζιά"

Με σήκωσε στην αγκαλιά του και με ανέβασε στην τραπεζαρία.

"Μμμμ μου αρέσει να συμφωνούμε!!!!"

SECOND CHANCEWhere stories live. Discover now