Flame Of Love |Vhope|

46. Bölüm

Hayatımızdaki en kötü şeyleri birisi de rahatsız olduğumuz insanlarla aynı ortamda yalnız kalmaktı ama bundan daha kötü bir şey varsa o da o insanlarla isteyerek aynı ortamda kalmaktı. Şu an benim onunla bir odada karşılıklı durmuş olmamız gibiydi.

Jiwoo noonanın yanına gidip yalvarmadan önce Chanyeol ile konuşup vazgeçirebilmek için neler yapmam gerektiğini öğrenmek istiyordum.

"Ne yaparsam son vereceksin?" Sorusundan sonra hayatımın az da olsa yola girmesini bekliyordum ama sonucu bilinmiyordu ve tek yapabilceğim şey öylece yüzüne bakmaktı.

Benim bir zamanlar delirdiğim adamdan bu kadar nefret edebileceğim aklıma dahi gelmezdi. Ona dokunmaya kıyamadığım, sarılınca kokusunda kaybolduğum bu kişi şu an bir daha suratını dahi görmek istemeyeceğim bir insana dönüşmüştü. Aslında her şey en başından belliydi. O kişiyle anlaşamıyorsanız o kişiyle hiçbir şekilde gelecek göremezsiniz.

Sevgi hiçbir şey için yeterli değildi.

Gözlerine indirdiği görüntünün altındaki adamı görmek istemiyordum. Sakinmiş gibi duruyordu ama ne kadar vahşileşebileceğini başkalarına karşı gizliyordu.

"Diz çök, Taehyung."

Gülümsemesi bütün suratına yayılırken düşük omuzlarım ve yorgun gözlerimle ona doğru bakıyordum. Beklemiyordum bile diyemezdim, ondan her şey beklenirdi. Gardımı düşürmek zorunda kalmak en zoruydu. Sonucunda Hoseok güvende olacaksa bana ne olacağı umurumda bile değildi artık. Ben zaten benliğimden çıkmıştım. Güçsüzleşmiştim.

Gurur kırıcı saçma davranışı yapmak için ilk adım bakışlarımın aşağıya inmesi olmuştu, ikinci adım da tam diz üstü eğilecekken Chanyeol'un kolumdan tutup kaldırması olmuştu.

"Saçmalama Taehyung." Tuttuğu kolumun içini çevirerek bileğime parmağını dokundurdu. "Bu ne?"

Neyi sorduğunu anlamadığımda bitkin bakışlarımı bileğime indirdiğimde dövmemi görüp gülümsedim. "Sevdiğim adamın adını dövme yaptırdım."

"Cidden bunu bedeninde taşıyacak mısın? Her zaman seninle kalmasına izin verecek misin? Sana inanamıyorum." Git gide bileğimi siniriyle daha da sıkmaya başladığı sırada bileğimi silkeleyerek elinin baskısından kurtulmuştum.

"Asıl ben sana inanamıyorum. Bu zamana kadar senden çekmediğim şey kalmadı ve sen yüzsüz gibi buraya gelip şans mı istiyorsun Chanyeol?"

Bakışları çevrildi. "Herkes hata yapar."

Karşıma geçip o saçma cümleyi söylememişti değil mi? O kaç hata yapmıştı, hepsini bir liste yaparsak neler çıkardı? Asıl sorun bana olan zorbalığı mı, benimle yatıp onun adını söylemesi mi yoksa benden sonra onun kollarına koşması mıydı? Ve belki derine indikçe çok daha fazla hataları saklayan o kara kutunun derinliklerindeki sorulardı.

"Herkes hata yapar ama sen durmadın ve sende bir çeşit alışkanlık gibi oldu." Derin bir nefes alarak asıl konunun bu olmadığını kendime hatırlattım. "Hayatımdan çıkman için her şeyi yaparım. Yeter ki dur."

Kaşlarını çattı. "Her şeyi mi?"

"Seninle yatmam." diyerek önünü kestim. Her şey çok fazla yöne çekilebilirdi.