Në duart e atij

Kapitulli i katert

Ora po shkonte rreth 20:50 e mbrëmjes.
Unë po qëndroja në spitalë tek Deni dhe isha ulur në divanë.
Po shikoja Denin kur flinte dhe po mendoja si do të shkoj operacioni i tij?Çfarë do bëhet me mua pasi  të përfundoj ky kurim i Detit?
Fillova të qaja dhe po mbaja dorën tek goja për të mos nxjerë zë sepse nuk doja që të zgjoja Denin.
Lotët nuk po i ndaloja dot sepse vazhdimisht më kujtohesh që e ardhmja e cila më priste nuk ajo çfarë unë doja dhe kisha menduar.

Ngrihemë nga divani dhe  shkoj pranë dritares ,mbështetem atje dhe vështroj atë botën e bukur që ndodhej para syve të mi, atë botën e gëzuar në të cilën unë nuk po po gjeja dot qetësinë.
Ndenja aty për orë të tëra nuk e di për sa kohë.
Papritur dëgjoj një zhurëm të vogël kthej kokën dhe shikoj që ishte infermjerja,fshij lotën në fshehtësi dhe më pas kthej kokën për ta përshëndetur.

-Mirëmbrëma!

-Mirëmbrëma zonjusha Emi!-erdha për të kontrolluar zotin Deni por e paska zënë gjumi.

-"Zonjushë" mos më thoni më! -Më  thoni Emi.-Po  e zuri gjumi  derikur ju i bëtë qetësuhesin.

-Zotin Denin e shohë që është mirë,por ju si jeni  Emi?-Dukeni që keni qarë?-Nuk ndiheni mirë?

-Jo jamë mirë thjeshtë u bëra  pak si shumë e ndjeshme.

-Meqënse ju thoni kështu,atherë shpresoj që të jetë vërtëtë kështu. -Unë po iki Emi! -Natën e mirë!

-Natën e mirë!

Infermierja ikën ndërsa unë shkoj  drejtë divanit  për t'u shtrirë.
Hoqa atletat, xhoken dhe shtrihemë tek ai divani dyshë që nuk më zinte dot të tërën por më duhet që mblidhja këmbët.
Mbylla sytë shumë fortë sikur kjo gjë do të ndikonte që të flija më shpejtë por në ato momente nuk po e kontrolloja dot veten.
Gjumi nuk po më zinte dhe koka filloj të më dhimbte.
Hapë sytë ngrihem dhe qëndroj  ulur për pak minuta por koka vazhdonte të më dhimbte.
Mendova të shkoja te infermjeret dhe të kërkoja diçka për të pirë që të më ndalonte dhimbjen e kokës.
Hapa derën e dhomës shumë ngadalë sepse nuk doja që Deni të zgjohej.
Shikoj nëpër koridor se ndoshta më zë syri ndonjë infermjere por koridori  ishte boshë.
Eci  edhe pak drejtë dhe shoh një sanitare, -Përshëndetje!

-Përshëndetje!-tha ajo.

-Ku mund të gjej ndonjë infermjere?

-Kthehuni këtu dhe tek dera e katërt ndodhen infermjerët.

-Faleminderit!

-Asgjë!-Natën e mirë!

-Natën!

Shkoj tek dera e katërt dhe trokas, -Taktaktaktak.....-hapa derën dhe thashë,-më falni por më duhet ndihma juaj sepse po më dhembë shumë koka çfarë mund të më jepni për të pirë ose... Njëra nga infermjeret më jepë një ilaçë dhe më thotë,-hidhe në një gotë 1/2 me ujë trete dhe pije.

-Faleminderit!-Natën e mirë!

-Natën e mirë!-tha infermierja.

Zbres poshtë tek lokali që ndodhej afër me spitalën ble një shishe ujë marrë një gotë plastike dhe ngjitem për në dhomë.
Shkojë në dhomë me një kujdes të madhë për të mos shkaktuar zhurëm.
E tresë ilaçin në ujë e pi dhe shtrihem tek divani për të fjetur, shtrihem dhe hedhë xhoken tek pjesët  e krahëve.

...........Hejjjj Deni e mbanë mendë kur ishim me pushime në Romë?- ëëëë babi?

-Hahhahaha po,-tha babi, ndërsa mami dhe Deni po na shikonin  me inat.