Në duart e atij

Kapitulli i tridhjete

Emi dhe Roani do behen prinder te dy jane te lumtur. Te gjithe jane te habitur se si ndodhi kjo.

Gjate gjashte Muajve  nga dita qe Emi filloi te ecte dhe deri ne momentin qe moren vesh qe do te behen prinderr:

Emi  fillloi te ecte te merrre fryme lirisht dhe Roani ishte shume i gezuar per kete.
Gjate kohes qe Emi nuk ishte dhe gjate kohes se te ciles ajo ishte ne nje gjendje jo te mire shendetsore tek Roani kishin filluar te lindnin disa ndjenja  te cilat po e shnderronin ne nje tjeter njeri. Ne nje njeri qe kishte filluar te hiqte dor nga pija, nga nje djal qe nuk dhunonte me gocat, nga nje djal i cili tanime kishte vertet nje arsye per te jetuar.

Nje dite ose me sakt mbas mbarimit te nje dite te lodhshme kur Emi ishte e acaruar e lodhur nga gjithcka, flet ose me sakte uleret duke ber fajtor ate.

Por Roani i thote vetem, -Jepi fol je ne avantazh dhe me fat qe une do nuk kam zemer te te kthej fjalen.

Emi ndaloi se foluri dhe sic ishte gjith inate shtrihet dhe mbylle syte.
Mbas disa minutash Raoni shkon pran Emit ulet ne gjunje nderko qe ajo ishte duke fjetur te pakten keshtu mendonte Raoni por ne fakte akoma nuk e kishte pushtur gjumi tamam.

-Emi moj Emi ahh sa kam gabuar me ty. Me fal qe te kam bertitur qe te kam rrahur kurre nuk kam dashur te jeme ky qe jam cfare te bej. Me fal te lutem me fal kurre nuk kam dashur te lendoj. Une te kame lenduar por dije ti po me lendon me shum po ma ben zemren cop cop po e ndane ate medysh un.... Unnn te dua Emi te dua shume por e di qe jam i pashpres sepse kjo dashuri eshte e njeanshme  ti nk ndjen te njejten gje per mua une e di prandaj edhe nuk ta shpreh sepse e di qe do marr nje pergjigje negative dhe nuk dua te marre nje te tille edhe pse e di qe  ti nuk do ma kthesh kurre edhe pse duhet. kush jam une he? -Nje rrugac i cili nuk di te sillet me nje femer por..... Por ajo femer per mua eshte shume e rendesishme shume fare. Derrmohem dita dites kur ti me flete aq ashper me mua se por une une te dua Emi te dua shume.

Ai mendonte se Emi po flinte por ajo ishte zgjuar. Roani ngrihet fike dritet dhe shkon te shtrihet mbylle syte por nje gje e zgjon.

-Roan? -Roan?

Roani hap syte dhe shikon qe po e theriste Emi.

-Emi me therrite.

-Po.

-Cfare ke?

-Dua pak uje shkon te marresh pak?

-Po patjeter.

Ai shkon poshte merr uje dhe ia sjell Emi.

-Emi ngrihu pak ja keshtu dhe mbeshtetu shume mire, urdhero edhe goten e ujte.

-Faleminderit.

-Une po iki te shtrihem naten e mire, -thote Roani.

Roani ngrihet por Emi e kap prej dore dhe i thote,-te lutem mos ik ulu pak.

-Roan degjo un i degjova ato cfare the pak me pare.

-Cfare cfare degjove?!.... Po ti po flije?!

-Nuk po flija i degjova dhe...

-Si i degjove po shtireshe sikur po flije?!

-Roan me degjo pak te lutem, une e kame vene re qe ti ndjen dicka e shohe ne syte e tu... Por....

Roani qesh me ironi dhe thote, -Por ti nuk ndjen te njejten gje si une ska problem.

-Jo jooo nuk eshte kjo e ke gabim.

-Qe do te thote?!

-Je djale i mire Roan pse jo.

-Qe do te thote qe....

-Po qe do te thote pse mos ti japim nje mundesi njer-tjetrit.

-Emi Emi me bere njeriun me te lumtur ne bote nuk di cfare te them, -dhe nderko e perqafon aq forte sikur kishte halle se mos i ikte. Te dy filluan dicka te re dicka ndryshe per ta.Gjithcka po shkonte mire dale ngadale Emi filloi te ecte dhe me ecjen e saj filloi te ecte gjithcka bukur por aman shume bukur.

Ejjjj peolpe?
Ca beni si ju kam? He iu duk sikur ndodhen gjerat shume shpeht juve? Por ndonjehere gjerat lihen te kuptohen vete sepse jo gjithcka shprehet me fjale apo jo? Por gjithsesi une ua shkruajta nje kapitullit bem nje turn back dhe ja ku jemi. Ishalla mos te me kete ikur mundimi kot he ju pelqeu edhe pse shpresoj qe po.

Pacim